Spis treści

Dlaczego hałas jest niebezpieczny ?Drażniące i uciążliwe dźwięki, natrętnie otaczające odgłosy o zmiennych częstotliwościach i tonacjach są powszechnością naszej cywilizacji. Jednak nie oznacza to akceptacji dla hałasu. Ludzki organizm jest pierwszym nieakceptującym ten stan. Sprzeciw sygnalizuje symptomami różnych chorób.

Hałas może powodować zaburzenia wzroku (zwężenie pola widzenia, oczopląs), węchu i równowagi, wywołuje bóle i zawroty głowy, mimowolne skurcze mięśni. Skutkuje zmianami rytmu oddechowego, ciśnienia tętniczego krwi, perystaltyki jelit oraz zaburza pracę żołądka. Jedną z poważniejszych konsekwencji narażenia na długotrwały hałas jest bezsenność, a co za tym idzie – obniżenie metabolizmu oraz aktywności kory mózgowej.

Badania na zwierzętach wykazały również zaburzenia w funkcjach rozrodczych oraz spadek odporności organizmu na choroby. Rozważane są nawet hipotezy o hałasie jako czynniku wywołującym choroby nowotworowe i sercowo-naczyniowe.

Walka z hałasem staje się więc jednym z istotniejszych zadań, równocześnie trudnym w poszukiwaniach skutecznych metod zapobiegających narastaniu tego zjawiska. Z punktu widzenia ochrony zdrowia ludzkiego najlepsze są rozwiązania zapewniające takie warunki akustyczne, które ograniczą poziom hałasu.

Jak działa słuch?

Słyszenie to odbiór bodźców akustycznych (dźwięków) i przekazanie ich do odpowiednich komórek w płacie skroniowym kory mózgowej – do ośrodka słuchowego. Za odbiór dźwięków odpowiedzialne jest ucho, złożone z trzech podstawowych części:

  • ucha zewnętrznego, które wychwytuje i kieruje bodźce akustyczne na błonę bębenkową,
  • ucha środkowego, którego kosteczki (młoteczek, kowadełko i strzemiączko) przenoszą drgania z błony do dalszej części ucha; spełnia ono również funkcję ochronną przed zbyt silnymi, degeneracyjnymi dźwiękami,
  • ucha wewnętrznego, w którym znajdują się receptory słuchowe, czyli komórki rzęskowe tworzące błonę podstawową.

Energia akustyczna przeniesiona do komórek rzęskowych i przekształcona w energię bioelektryczną zostaje przekazana przez nerwy słuchowe do ośrodka słuchowego, gdzie powstają wrażenia słuchowe.

Uszkodzenia słuchu

Uszkodzenia słuchu mogą mieć różne przyczyny. Wyróżnić można niedosłuch:

  • wrodzony, będący skutkiem zaburzeń genetycznych lub czynników uszkadzających (np. zakażenia wirusowe i bakteryjne),
  • nabyty, powstały w okresie okołoporodowym i później, spowodowany stosowaniem leków ototoksycznych, infekcjami wirusowymi, częstymi zapaleniami ucha środkowego i wewnętrznego, bądź urazami mechanicznymi czy silną ekspozycją na hałas.

Niedosłuch można podzielić na cztery rodzaje:

  • przewodzeniowy – kiedy uszkodzeniu ulega zewnętrzny przewód słuchowy, błona bębenkowa lub kosteczki słuchowe,
  • odbiorczy – spowodowany uszkodzeniem ucha wewnętrznego lub nerwu słuchowego,
  • mieszany – kiedy występują razem przewodzeniowy i odbiorczy,
  • centralny – w przypadku uszkodzeń ośrodka słuchowego w mózgu.

Głuchota diagnozowana jest wówczas, gdy zachodzi całkowite zniesienie czynności narządu słuchu lub ich głębokie uszkodzenie, które ogranicza lub uniemożliwia porozumiewanie się ze słyszącymi, nawet przy użyciu aparatów słuchowych. Z kolei niedosłuch określany jest jako uszkodzenie słuchu, które można skorygować przy pomocy aparatu słuchowego.

Klasyfikacja uszkodzeń słuchu według Międzynarodowego Biura Audiofonologii

Częściej zdarza się, że uszkodzeniu ulegają zewnętrzne rzęski słuchowe. Zmniejsza się wtedy zdolność do słyszenia cichych dźwięków oraz tych o wysokich częstotliwościach, a w konsekwencji następuje zatracenie rozumienia mowy. W przypadku uszkodzenia rzęsek wewnętrznych ograniczeniu ulega ogólna zdolność słyszenia.

Utrata słuchu definiowana jest głównie jako zaburzenie w odbiorze i przekazywaniu informacji, co stanowi dyskomfort w codziennym funkcjonowaniu. Tzw. społeczne funkcjonowanie najbardziej upośledza głuchota wrodzona lub nabyta we wczesnym dzieciństwie. Z drugiej strony utrata słuchu w późniejszym wieku sprawia poważne problemy natury psychologicznej (wywołuje poczucie izolacji i bunt wobec kalectwa).

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.