Modernizacja drogi krajowej nr 17 na odcinku Piaski-Łopiennik cz. IIStary most nad rzeką Giełczew, który wybudowano w latach 60. ubiegłego wieku był konstrukcją żelbetową. Przęsła wykonano w schemacie statycznym belki ciągłej dwuprzęsłowej o rozpiętościach 2x13,70 m. Ustrój nośny stanowiło siedem dźwigarów.

Most nad rzeką Giełczew

Płyta żelbetowa starego mostu nad rzeką Giełczew miała grubość wahającą się w granicach 17 cm. Ustrój nośny połączony był z podporą środkową w układ ramowy, natomiast na przyczółkach oparty był na stalowych łożyskach stycznych.

Podpora środkowa wykonana była z czterech słupów utwierdzonych w ławie fundamentowej posadowionej na jednym rzędzie pali prefabrykowanych. Przyczółki o kształcie ceowym ze skrzydłami, które usytuowane były pod kątem 45 stopni, posadowione były na starych ławach kamienno-betonowych w drewnianych ściankach szczelnych, posadowionych na drewnianych palach dębowych i sosnowych. Skrzydełka posadowione na palach żelbetowych oraz palach drewnianych. Długość całkowita wynosiła 38,40 m, szerokość całkowita 11,50 m, szerokość użytkowa w świetle barier ok. 10,80 m. Klasa obciążenia  to „B” [wg 6].

Nowy obiekt dostosowano do wymogów projektowanej drogi. Klasę obciążenia podniesiono do „A” [wg 6]. Obiekt zaprojektowany został w schemacie statycznym ramy jednoprzęsłowej o rozpiętości teoretycznej 27,10 m. Ustrój nośny stanowi sześć dźwigarów z blachownic stalowych zespolonych z żelbetową płytą grubości 25. Wysokość dźwigarów stalowych zmienia się od 0,91 m w miejscu utwierdzenia do 0,50 m w środku rozpiętości. Rozstaw osiowy dźwigarów wynosi 2,90 m. Ustrój nośny mostu utwierdzono w przyczółkach.

Fot. 7. Nowy most przez rzekę Giełczew w miejscowości Piaski

Przyczółki są masywne monolityczne żelbetowe o kształcie ceowym ze skrzydłami posadowiono na palach wierconych wielkośrednicowych.

Nawierzchnię na jezdni wykonano z betonu asfaltowego gr. 5 cm oraz z SMA gr. 4 cm. Zastosowano dylatacje elastomerowe. Pod obiektem wykonano zabezpieczenie powierzchni przed rozmywaniem elementami prefabrykowanymi typu „Krata”, a skarpy rzeki zabezpieczono dodatkowo przed rozmyciem wbiciem palisad z drewnianych kołków.

Przepust nad suchym ciekiem w km 121+907,10

Stan jednootworowego przepustu o przekroju prostokątnym 4,0x1,0 m nad suchym ciekiem bez nazwy, który znajdował się w tym miejscu określano jako zły, co więcej, przepust w znacznym stopniu był zamulony. Ustrój niosący stanowił monolityczny żelbetowy ustrój sklepiony posadowiony poprzez żelbetowe ławy bezpośrednio na gruncie.

Fot. 8. Przepust nad suchym ciekiem w miejscowości Ignasin

W miejscu starego obiektu, wykonano przepust otwarty 4,50x1,50 m z prefabrykowanych elementów żelbetowych zespolonych płytą żelbetową stanowiącą podwalinę dla nawierzchni drogowej oraz fundament dla kap chodnikowych. Obiekt posadowiono bezpośrednio na wymienionej warstwie gruntu rodzimego na grunt stabilizowany cementem. Skrzydła niezależne, które stanowią ściany oporowe nasypu, są usytuowane pod kątem 45 st. do osi obiektu, utwierdzono w ławach fundamentowych, posadowionych bezpośrednio na gruncie. Dno przepustu oraz obszar rowów dopływowych i odpływowych w obrębie obiektu umocniono elementami prefabrykowanymi typu „Krata”.

Przepust nad rzeką Krynicą w km 123+043,10

Jednoprzęsłowy most, który znajdował się w tym miejscu nie spełniał wymagań ustawy Prawo wodne odnośnie wyniesienia spodu konstrukcji ponad poziom miarodajnej wody  wysokiej spiętrzonej, a stan techniczny określano jako zły. Nośność ewidencjonowana wynosiła 30 ton. W latach 80. ubiegłego wieku został obustronnie poszerzony. W części podstawowej ustrój niosący stanowiła konstrukcja żelbetowa monolityczna płytowo-belkowa, a na poszerzeniach belki typu „Gromnik”. Przyczółki w części zasadniczej pełnościenne były posadowione bezpośrednio na żelbetowych ławach w drewnianych ściankach szczelnych zabezpieczonych na ich długości ławami kamienno-betonowymi. Na poszerzeniach występowały przyczółki ściankowe posadowione na palach żelbetowych. W ramach modernizacji zdecydowano się na rozbiórkę ustroju istniejącego i zastąpienie go nowym obiektem.

Wykonano przepust otwarty 4,50x1,50 m z prefabrykowanych elementów żelbetowych. Nad przepustem zmontowano żelbetową płytę, która zespala prefabrykaty, a od wlotu i wylotu przechodzi w monolityczny gzyms. Obiekt posadowiono poprzez ławy fundamentowe na palach żelbetowych w rurach obsadowych stalowych Φ457/10, L=5,10 m z dnem otwartym. Ławy przepustu stanowią monolit z ławami skrzydeł, które usytuowane są pod kątem 90 st. do osi przepustu. Ściany skrzydeł w postaci tarcz prostokątnych, utwierdzone w ławach, stanowią ściany oporowe dla nasypu.

Konstrukcja nawierzchni jezdni na obiekcie jest zgodna z konstrukcją nawierzchni modernizowanej drogi. Chodniki i opaski bezpieczeństwa wykonane są z kostki brukowej.

Wykonano również regulację dna rzeki Krynicy oraz niwelację skarp na wlocie i wylocie przepustu. Dno rzeki umocniono kamieniem hydrotechnicznym o frakcji 80-120 mm i grubości 30 cm. Skarpy rzeki umocniono płytami ażurowymi typu „Krata” ułożonych na geowłókninie z wypełnieniem drobnym kruszywem.

Most nad ciekiem bez nazwy w km 123+941,07 oraz most nad rzeką Marianką w km 124+011,70

W miejscowości Fajsławice, w odległości zaledwie 70 m od siebie znajdowały się dwa obiekty, zlokalizowane na odcinku drogi w łuku o poziomym o promieniu 400 m. Ich nośności określano na 30 t, a ogólny stan techniczny, jako zły.

Fot. 9. Przepust nad rzeką Krynica w miejscowości Fajsławice

Pierwszy, to jednoprzęsłowy most nad odnogą rzeki Marianki. Obiekt był obustronnie poszerzony. W części podstawowej i na poszerzeniach ustrój niosący wykonany ze stalowych belek walcowanych (NP 550). Przyczółki, w części zasadniczej, o konstrukcji pełnościennej posadowione bezpośrednio na gruncie, a w części poszerzonej, ramownicowe posadowione na palach żelbetowych 30x30 cm.

Drugi, to obiekt jednoprzęsłowy nad rzeką Marianką. W części podstawowej i na poszerzeniu ustrój niosący stanowiła żelbetowa płyta monolityczna. Przyczółki w części zasadniczej pełnościenne były posadowione bezpośrednio na gruncie, a na poszerzeniu ściankowe posadowione na palach żelbetowych.

W ramach przebudowy drogi krajowej nr 17 wynikła konieczność dostosowania istniejących obiektów do klasy nośności „A” [wg 6]. Należało również dostosować niweletę na obiektach do nowego przebiegu niwelety jezdni, co wiązało się z podniesieniem w stosunku do starego przebiegu o ponad 1 m. Zdecydowano się na rozbiórkę istniejących obiektów i budowę nowych.

Zaprojektowano dwa bliźniacze mosty jednoprzęsłowe o ustroju niosącym wykonanym z prefabrykowanych belek strunobetonowych typu „Kujan” o długości 15 m zespolonych z płytą żelbetową grubości 12 cm (nad belkami). Układy statyczne mostów  to belka swobodnie podparta. Przyczółki żelbetowe masywne posadowione poprzez ławy fundamentowe na palach wielkośrednicowych wierconych w rurze obsadowej Φ150cm.

Fot. 10. Bliźniacze obiekty nad rzeką Marianką i ciekiem bez nazwy w miejscowości Fajsławice

W celu uniknięcia trudności przy fundamentowaniu mostów projektant zdecydował się na okraczenie istniejących mostów i wykonanie ław fundamentowych nowych obiektów poza obrysem istniejących podpór. Ściany boczne przyczółków w postaci tarcz trójkątnych podwieszono do korpusów przyczółków. Płyty nośne oparte są poprzez podwaliny wysokości 35 cm na 4 łożyskach elastomerowych (na oczep). Nawierzchnię na obiektach tworzą, warstwa wiążąca z asfaltu twardolanego gr. 5 cm i warstwa ścieralna z SMA gr. 4 cm. Zastosowano dylatacje elastomerowe. Gzymsy wykonano z elementów betonowych prefabrykowanych o wymiarach 100x65x8 cm. Powierzchnie po obiektami zabezpieczono warstwą kamienia hydrotechnicznego, a skarpy i dno cieku bez nazwy oraz rzeki Marianki, zabezpieczono kamieniem hydrotechnicznym w płotkach faszynowych.

Nawierzchnię chodników na modernizowanych obiektach, z wyjątkiem przepustu w km 123+043,10, wykonano żywic epoksydowych i kruszywa kwarcowego.

Powierzchnie betonowe obiektów zabezpieczono antykorozyjnie farbami na bazie żywic polimerowych, powtarzającymi się barwami z palety RAL.

Maciej Kowal
asystent w Katedrze Dróg i Mostów
Wydziału Budownictwa i Architektury
Politechniki Lubelskiej

Spis literatury jest w części III.

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.