W polskich miastach gęstość sieci drogowej można ogólnie uznać jako w miarę poprawną. Zdecydowanie gorzej oceniane są parametry techniczno-użytkowe, funkcjonalne, przestrzenne itp. infrastruktury transportowej. Między innymi z tych względów infrastruktura drogowa w miastach nie spełnia współczesnych wymagań. Poprawa tych parametrów to w istocie pełna rekonstrukcja istniejących dróg w miastach oraz ich uzupełnienie o budowę nowych elementów w celu poprawy funkcjonalności sieci drogowej w istniejącej i planowanej strukturze zagospodarowania przestrzennego.
W 1999 roku Związek Miast Polskich wdrożył System Analiz Samorządowych (SAS). Za jego pomocą monitorowane są usługi publiczne w miastach. Od roku 2007 SAS jest integralną częścią projektu pn. „Budowanie potencjału instytucjonalnego jednostek samorządu dla lepszego dostarczania usług publicznych”. Projekt ten jest współfinansowany ze środków Norweskiego Mechanizmu Finansowego.
SAS umożliwia pomiar wybranych parametrów efektywności, jakości i dostępności usług publicznych oraz jest zbiorem danych o kosztach i wynikach tych usług. Wyniki SAS – monitorowania transportowych usług publicznych w miastach - tworzą szeroki zbiór danych i wskaźników dotyczących infrastruktury transportowej oraz publicznego transportu pasażerskiego w polskich miastach.
Złożony proces rekonstrukcji
Rekonstrukcja infrastruktury drogowej w każdym mieście jest zamierzeniem pod każdym względem trudnym, długotrwałym i wymagającym wysokich nakładów finansowych. Dobrze jest, gdy zadania związane z przebudową miejskich układów drogowych są wykonywane na podstawie konkretnego i realnego programu uwzględniającego wszystkie uwarunkowania: finansowe, utrzymania ruchu, społeczne, czasu niezbędnego na realizację, przewidywanych ograniczeń i zagrożeń, a także oceny przesłanek decydujących o szansach powodzenia takiego programu. Gorsza jest zdecydowanie sytuacja wówczas, gdy wspomniane realne programy zastępowane są działaniami i decyzjami wycinkowymi, uzasadnianymi w gremiach politycznych jako „ogólne potrzeby” społeczne – czasem rzeczywiście uzasadnione.
Rekonstrukcja miejskich układów drogowych to również rozległy zbiór zagadnień związanych z zabezpieczeniem i przebudową liniowej infrastruktury technicznej uzbrojenia terenu, która w miastach usytuowana jest głównie w pasach drogowych. Porządkowanie najczęściej chaotycznie usytuowanego uzbrojenia technicznego terenu powoduje, że współzależności przygotowania dokumentacji dla modernizacji drogi z zabezpieczeniami i przebudową tego uzbrojenia stają się warunkami brzegowymi przede wszystkim w zakresie efektywnego czasu przygotowania i realizacji inwestycji drogowej.
Przypomnienia wymaga fakt, że urządzenia uzbrojenia terenu pozostają w gestii różnych podmiotów gospodarczych, a nie tylko w zarządzaniu administracji samorządowej. Oczekiwana jest radykalna zmiana w sferze procedur wydawania warunków technicznych i uzgodnień dla zabezpieczeń i przebudowy urządzeń technicznych niedrogowych, różnych gestorów – administratorów, tak aby procedury te dostosowane były do terminów i wymagań realizacji zadań drogowych. Zbyt często złożone zagadnienia współzależności sieci uzbrojenia terenu – nie zawsze możliwe do rozpoznania ze względu na brak szczegółowej lokalizacji sieci wbudowanych w pasy drogowe – powodują radykalne zwiększenie czasu przygotowania dokumentacji i uzyskania wymaganych prawem decyzji administracyjnych.
Za główny postulat w sygnalizowanych sprawach uznać należy konieczną zasadę współdziałania w pełnym tego słowa znaczeniu przez wszystkich administratorów sieci, w tym również o charakterze komercyjnym, z władzami samorządowymi realizującymi zadania drogowe w miastach. W tym współdziałaniu bardzo potrzebne jest zrozumienie, że pojemność terenu - najczęściej wzdłuż istniejących pasów ulic - jest ograniczona. W „ciasno” obudowane ulice miejskie bez wyburzeń istniejącej struktury trudno jest wpisać wymaganą geometrię przekrojów drogowych i jednocześnie zapewnić komfortowe warunki dla przeprowadzenia sieci technicznego uzbrojenia terenu. Wspomniane cechy dotyczące uzbrojenia terenu powodują, że budowa infrastruktury drogowej w miastach wymaga dużo wyższych nakładów niż na dróg poza miastem.
Społeczeństwo, w tym użytkownicy dróg miejskich, w ostatnich latach bezpośrednio ponoszą konsekwencje licznych ograniczeń w ruchu drogowym w związku z prowadzonymi robotami, których celem jest poprawa standardów dróg miejskich. Zwiększające się wskutek tych robót zatłoczenie, straty czasu, zwiększona emisja substancji i hałasu naruszających środowisko itp. to cena, którą ponosimy, aby transport w miastach był bardziej przyjazny i zbliżał się do naszych oczekiwań.
- poprz.
- nast. »»
