Inżynieria ruchu

Obecnie wszystkie europejskie miasta, bez względu na swoją wielkość, muszą zmierzyć się z problemami transportu miejskiego. Zmniejszanie się liczby pasażerów w środkach komunikacji miejskiej, zwiększające się natężenia ruchu, brak miejsc parkingowych - to tylko niektóre z problemów spędzających sen z powiek zarówno odpowiedzialnym za transport zbiorowy, jak i władzom miast. Jak sprawić, by transport zbiorowy był bardziej opłacalny? Unowocześnij tabor i nie bój się  innowacyjnych rozwiązań! – tak brzmi recepta CIVITAS.

Według ekspertów Komisji Europejskiej zrównoważony system transportowy to taki, który zapewnia dostępność celów komunikacyjnych w sposób bezpieczny, niezagrażający zdrowiu ludzi i środowisku oraz w sposób równy dla obecnej i następnych generacji. Pozwala funkcjonować efektywnie, oferuje możliwość wyboru środka transportowego, stymuluje gospodarkę oraz rozwój regionalny. Ponadto ogranicza emisje i odpady do poziomu możliwości zaabsorbowania ich przez ziemię, zużywa odnawialne zasoby w ilościach możliwych do ich odtworzenia, zużywa nieodnawialne zasoby w ilościach możliwych do ich zastąpienia przez odnawialne substytuty, równocześnie minimalizując zajęcia terenu w związku z transportem i ograniczając jego hałas. Czyli zrównoważony transport po prostu jest: dostępny, bezpieczny, efektywny i przyjazny środowisku.

Uspokojenie ruchu – cele i założeniaUspokojenie ruchu polega na takim kształtowaniu środowiska drogowego za pomocą środków planistycznych i inżynieryjnych, które pozwoli na osiągnięcie kompleksowego efektu poprawy bezpieczeństwa ruchu, zmniejszenia uciążliwości transportu i polepszenia przestrzeni publicznej w obszarach zabudowanych.

Od 2011 roku, a więc od chwili kiedy zaczęto tworzyć Centrum Automatycznego Nadzoru nad Ruchem Drogowym (pomimo, że działalność Centrum jeszcze wówczas była oparta na dość skromnej liczbie urządzeń kontrolujących), liczba wypadków ze skutkiem śmiertelnym i wypadków, których przyczyną była nadmierna prędkość zaczęła wyraźnie spadać – przekonuje Marcin Flieger z Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego. Zadaniem tego systemu jest uzupełnienie i wzmocnienie czynności wykonywanych przez patrole policji drogowej.

W badaniu różnych aspektów odbioru społecznego systemu nadzoru prędkości Polskę odnoszono w porównaniach do innych państw europejskich, w tym do wzorowych w tym zakresie Francji i Holandii. – Istnieje ryzyko, że wdrożenie systemu automatycznego nadzoru spowoduje spadek poparcia społecznego. Jest to naturalne. Francja odniosła sukces i jest dla nas punktem odniesienia, ale obecnie Francuzi bardzo negatywnie oceniają te różne rozwiązania technologiczne – zauważa Ilona Buttler.

- Automatyczny system nadzoru prędkości jest skuteczny. Uważam, że bez rozwiązania problemu nadmiernych prędkości nie uda się w Polsce ograniczyć zagrożeń na drogach – zaznacza Ilona Buttler z Centrum Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego Instytutu Transportu Samochodowego. Zasadność systemu jest niepodważalna, jednak nie zmienia to faktu, że trudno uniknąć krytyki sposobu jego wdrożenia. W jaki sposób zwiększyć skuteczność systemu i jego akceptację społeczną? O tym mówiła Ilona Buttler podczas IV Forum Bezpieczeństwa Transportu pt.: „System automatycznej kontroli prędkości w Polsce - zagrożenia i nadzieje" (Warszawa, Instytut Transportu Samochodowego, 7 marca 2013 r.).