Artykuły

Inwestowanie w projekty drogowe na przestrzeni ostatnich kilku lat było niezwykle trudne, szczególnie, gdy inwestor zamierzał stać się beneficjentem środków unijnych. Przepisy krajowe nie do końca spójne z regulacjami Unii Europejskiej znacznie utrudniały prawidłowe przygotowanie inwestycji drogowej. Wielokrotnie zmieniane ustawy środowiskowe zmuszały inwestora do podejmowania szeregu działań, które wydłużały proces planowania, projektowania i realizacji dróg.

Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Lublinie podejmowała wiele działań, mających na celu wyeliminowanie zagrożeń w realizacji projektów wynikających z możliwości zaskarżenia decyzji przez strony postępowania i opóźnienia przygotowania przedsięwzięcia, a także niedoszacowania kosztów, które beneficjent będzie musiał ponieść w związku z wdrażaniem rozwiązań minimalizujących oddziaływanie przedsięwzięcia na środowisko lub równoważących straty w środowisku.

Już na etapie planowania inwestycji przeprowadzane były szczegółowe analizy pozwalające określić potencjalny stopień oddziaływania zamierzenia na środowisko. Przedmiotem badań był m.in.: bezpośredni i pośredni wpływ danego przedsięwzięcia na środowisko, wpływ na zdrowie oraz warunki życia ludzi, oddziaływanie na dobra materialne oraz na zabytki, a proces inwestycyjny rozpoczynał się od szukania właściwego, zrównoważonego ekologicznie i ekonomicznie, korytarza przebiegu trasy. Doskonałym przykładem takiej inwestycji, zrealizowanej przez GDDKiA Oddział w Lublinie, jest obwodnica Hrebennego.

Etap przygotowań

Obwodowa zaplanowana została jako droga ekspresowa o szerokości jezdni 2x3,50 m, szerokości pasów awaryjnych 2x2,00 m oraz o obustronnych poboczach o różnej szerokości (3,00 m - lewostronne i 1,25 m – prawostronne). Ponadto przyjęto dla przedsięwzięcia kategorię ruchu KR4, a obciążenie ustalono na 115 kN/oś. Lokalizacja inwestycji została wyznaczona po uwzględnieniu następujących uwarunkowań:
− sąsiedztwo skarp „wzgórza cerkiewnego” w rejonie Zespołu Cerkwi Greko – Katolickiej wpisanego do rejestru zabytków;
− sąsiedztwo starego drzewostanu i elementów dawnego układu przestrzennego zespołu podworskiego wraz ze stawami;
− kolizja z rzeką Prutnik;
− kolizja z przejazdem kolejowym;
− konieczność zachowania korytarzy ekologicznych.

Dla przedsięwzięcia inwestor uzyskał 27 kwietnia 2000 r. decyzję o warunkach zabudowy. Zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami opracowano raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, a inwestycja została poddana procedurze uzgodnień warunków decyzji z organami ds. ochrony środowiska. W dalszym procesie inwestycyjnym polegającym na opracowaniu projektu budowlanego i uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na budowę został sporządzony kolejny raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia odnoszący się do oceny środowiskowej konkretnych rozwiązań projektowych.

Wojewódzki Konserwator Przyrody działający w imieniu wojewody lubelskiego w opinii do założeń techniczno – ekonomicznych zalecił:
- utrzymanie naturalnego koryta przełożonego odcinka rzeki Prutnik maksymalnie zbliżonego do obecnego stanu oraz zastosowanie rozwiązań projektowych umożliwiających aby dolina rzeki po przeniesieniu kolizyjnego odcinka i wykonaniu wiaduktu mogła pełnić funkcję przejścia dla zwierząt;
- przepust na początkowym odcinku drogi powinien być zespolony z przejściem dla zwierząt małych i średnich;
- teren pod wiaduktem nad drogą wojewódzką nr 867 po obu stronach drogi powinien zostać w stanie istniejącym i pełnić funkcję przejścia dla zwierząt;
- pasy zieleni izolacyjnej wzdłuż projektowanej drogi powinny być zbliżone składem gatunkowym do drzew i krzewów występujących w pobliskich ekosystemach leśnych.

W następnym etapie przygotowania inwestycji projekt budowlany został zatwierdzony decyzją Wojewody Lubelskiego z 12 sierpnia 2003 r., uzgadniającą projekt budowlany w zakresie ochrony środowiska oraz decyzją Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Lublinie z 20 grudnia 2002 r., uzgadniającą projekt budowlany w zakresie warunków sanitarnych.

Gdy inwestor był przekonany, że spełnił wszystkie zalecenia organów ds. ochrony środowiska oraz wymogi decyzji administracyjnych, a tym samym przekonany, że przygotowania przedsięwzięcia zmierzają ku końcowi, w roku 2005 został zgłoszony do Komisji Europejskiej Obszar Natura 2000 – Roztocze. Obwodnica znalazła się więc w granicach wyznaczonego wzdłuż linii kolejowej obszaru Roztocze w odległości 1-2 km od jego otulinowej  części. Zgodnie z zasadą przezorności dla oceny skutków przedsięwzięcia w odniesieniu do obszaru Natura 2000, inwestor zlecił opracowanie oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na projektowany obszar Natura 2000.

W opracowaniu pt.: „Ocena oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia – przebudowy drogi krajowej nr 17 Tomaszów Lubelski – Hrebenne o długości 12,130 km oraz budowy obwodnicy dla m. Hrebenne o długości 2,006 km wraz z dwoma wiaduktami drogowymi w zakresie wpływu na siedliska przyrodnicze oraz na gatunki roślin i zwierząt w granicach wyznaczonych i projektowanych obszarów sieci Natura 2000” dokonano analizy wpływu przedsięwzięcia na spójność i integralności sieci Natura 2000 i stwierdzono, iż ze względu na znaczne oddalenie planowanej budowy obwodnicy miejscowości Hrebenne od obszaru Natura 2000 Roztocze nie wystąpi znaczące negatywne oddziaływanie inwestycji na ten obszar. Jednak dla zredukowania negatywnych oddziaływań na środowisko zaproponowano szereg działań mających na celu zapobieganie lub ograniczanie lub wyrównanie negatywnych oddziaływań na środowisko.


Badania archeologiczne

Tweet