Spis treści

Zgodnie z art. 60 Kodeksu cywilnego oświadczenie woli może być wyrażone przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny. W doktrynie wskazano jednakże, że zarządca drogi wewnętrznej nie może wybrać takiego sposobu komunikowania swojej woli osobom uczestniczącym w ruchu, który mógłby sugerować publiczny charakter drogi. Nastąpiłoby to, jeżeli w pasie drogi wewnętrznej zostanie ustawiony znak o tych samych lub też zbliżonych wymiarach i podobnym wyglądzie, co znak drogowy uregulowany przez przepisy prawa o ruchu drogowym. Forma wyrażenia woli zarządcy drogi nie powinna stanowić znaku lub sygnału obowiązującego w ruchu drogowym na drodze publicznej, gdyż stanowiłoby to nieuprawnione „podszywanie się” pod administrację drogową (M.Kobak, P.Zaborniak, Glosa do postanowienia WSA w Rzeszowie z 5 grudnia 2007 r., II SA/Rz 714/07, ST z 2008 r., Nr 10, s. 78).

Wydaje się jednak, że dopuszczalne będzie zastosowanie metody obowiązującej pod rządami powołanego już rozporządzenia Rady Ministrów z 24 stycznia 1986 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych, tj. posługiwania się białymi tablicami z wizerunkiem znaków drogowych. W sposób dostatecznie wyraźny odróżnia to takie znaki od znaków drogowych, a jednocześnie pozwala odwołać się do oznaczeń powszechnie znanych uczestnikom ruchu drogowego. W praktyce zarządcy poszczególnych dróg wewnętrznych niekoniecznie stosują się do wskazanych zaleceń i często ustawiają znaki drogowe – niejednokrotnie niezgodnie z zasadami wynikającymi z odpowiednich przepisów wykonawczych do Kodeksu drogowego.

Na zakończenie tej części rozważań należy zastanowić się nad konsekwencjami złamania zasad ustanowionych przez właściciela/zarządcę drogi wewnętrznej. Przede wszystkim należy podkreślić, że nie będą one miały charakteru karnego, czy administracyjno-karnego. Zwrócić bowiem należy uwagę na fakt, że większość przepisów rozdziału XI ustawy z 20 maja 1971 roku – Kodeks wykroczeń odnosi się do zachowań na drodze publicznej. Jednym z wyjątków jest art. 98 Kodeksu wykroczeń zgodnie z którym każdy, kto prowadząc pojazd poza drogą publiczną, nie zachowuje należytej ostrożności, czym zagraża bezpieczeństwu innych osób, lub nie stosuje się do przepisów regulujących korzystanie z dróg wewnętrznych lub innych miejsc dostępnych dla ruchu pojazdów, podlega karze grzywny albo karze nagany. Mowa jest tutaj oczywiście o przepisach powszechnie obowiązujących, nie zaś oświadczeniach woli zarządcy, czy też właściciela drogi wewnętrznej. Podstawowym narzędziem represji są narzędzia cywilnoprawne – w tym przede wszystkim powództwo negatoryjne, a jeśli niezastosowanie się do zasad ruchu doprowadziło do wyrządzenia szkody – również do żądania odszkodowania.

Oczywistym jest, że stan ten niekoniecznie sprzyja bezpieczeństwu na drogach wewnętrznych – tryb cywilnoprawny, ze względu na konieczność aktywnego udziału zarządcy/właściciela drogi wewnętrznej jako powoda, jest stosowany jedynie w sytuacjach szczególnie drastycznych. Dodać należy, że oznakowanie połączeń dróg wewnętrznych z drogami publicznymi, jak również utrzymanie urządzeń bezpieczeństwa i organizacji ruchu, związanych z funkcjonowaniem tych miejsc, należy do zarządcy drogi publicznej. Oznacza to, że na tym zarządcy ciąży obowiązek oznaczenia początku drogi wewnętrznej znakiem drogowym D-46 „Droga wewnętrzna” i jej końca – znakiem D-47 „Koniec drogi wewnętrznej”.

Jak już zostało wspomniane obowiązki w zakresie utrzymania dróg wewnętrznych spoczywają na zarządcy lub właścicielu terenu. Aby nie było żadnych wątpliwości przepisy prawa precyzują, że te same podmioty są zobowiązane do finansowania zadań (art. 8 ust. 3 ustawy o drogach publicznych). Nie ma zatem podstaw np. do tego, aby kosztami obciążać bezpośrednio osoby korzystające z danej drogi wewnętrznej, o ile nie są jednocześnie zarządcami/właścicielami tejże drogi. Podobnie wygląda sytuacja w odniesieniu do jednostek samorządu terytorialnego.

W orzecznictwie została zanegowana możliwość dofinansowywania inwestycji na drogach wewnętrznych nie będących własnością publiczną. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 9 sierpnia 2007 r., sygn. I SA/Łd 220/07, publ. OwSS z 2007 r. Nr 4, poz. 102 podkreślił: „Wprawdzie do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym zaś m.in. w zakresie dróg gminnych, nie oznacza to jednak, iż obowiązkiem gminy jest utrzymanie czy też partycypacja w kosztach remontu dróg o charakterze wewnętrznym, położonych na cudzym gruncie, nawet jeżeli służą one jako drogi dojazdowe do posesji niektórym spośród mieszkańców gminy. Oznacza to zatem, iż gmina nie ma prawa finansować ze środków publicznych remontu tejże drogi”.

Marek Wójcik
Serwis Prawny ZPP prawo@warto_wiedzieć, nr 33, 7 września 2009 roku

Komentarze  
Artur_th
+1 #11 Artur_th 2014-09-02 19:30
Zadam jeszcze jedno pytanie na które nie znalazłem odpowiedzi. Zakładając sytuację w terenie zabudowanym, na drodze publicznej, znak zakazu B36 wraz ze znakiem uzupełniającym T25a/c. Czy a) Wysokość umieszczenia znaku obejmuje grupę znaków B36 wraz z T25a/c czy jedynie sam znak B36? b) Jeśli tabliczka T25a/c nie spełnia obowiązujących warunków technicznych to znak do którego się odnosi nie obowiązuje ?

Dziękuję za poprzednią odpowiedź. Bardzo mi pomogła :)
Cytować | Zgłoś administratorowi
Redakcja - edroga.pl
+1 #12 Redakcja - edroga.pl 2014-09-08 10:43
Zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach, wysokość umieszczania znaku powinna być dostosowana do rodzaju drogi (ulicy) oraz konkretnego miejsca na drodze. Jedną z zasadniczych okoliczności, które należy uwzględniać, jest ruch pieszych, dla których znak zbyt nisko ustawiony może stanowić istotnę przeszkodę. Wysokość umieszczania znaków (dolnej krawędzi lub najniżej położonego jej punktu) oraz informacje dotyczące umieszczania dwóch znaków na jednym słupku podano w tabelach i rysunkach załącznika nr 1 do rozporządzenia (1.5.3 Odległość znaków od jezdni oraz wysokość ich umieszczania, str. 20-24)
Przy ustalaniu wysokości umieszczenia znaku poza obszarami zabudowanymi oraz w obszarach zabudowanych na drogach niebędących ulicami uwzględnia się dolną krawędź tabliczki znajdującej się pod znakiem.
Cytować | Zgłoś administratorowi
skrobq
+1 #13 skrobq 2015-05-20 19:03
MAm pytanko nastepującej treści. Na podstawie porozumienia z zarządcą drogi publicznej mieszkańcy 3 posesji wyremontowali sobie fragment drogi publicznej. Po remoncie i odebraniu pasa drogowego przez zarządcę drogi na podstawie porozumienia wszystko przechodzi na własność zarządcy i mieszkańcy nie mogą rościć sobie do fragmentu drogi praw. Tymczasem mieszkańcy tych posesji ustawili sobie tam blokadę opuszczaną na pilota. Czy jest to zgodne z prawem? Wydaje mi się ze droga publiczna powinna być ogólnodostępna a jeśli już chce się zamknąć drogę dla ruchu to powinien być na blokadę zatwierdzony projekt organizacji ruchu. Proczę poprawić jeśli się mylę. Pozdrawiam.
Cytować | Zgłoś administratorowi
Radek123456
0 #14 Radek123456 2016-02-03 14:31
Cytuję skrobq:
MAm pytanko nastepującej treści. Na podstawie porozumienia z zarządcą drogi publicznej mieszkańcy 3 posesji wyremontowali sobie fragment drogi publicznej. Po remoncie i odebraniu pasa drogowego przez zarządcę drogi na podstawie porozumienia wszystko przechodzi na własność zarządcy i mieszkańcy nie mogą rościć sobie do fragmentu drogi praw. Tymczasem mieszkańcy tych posesji ustawili sobie tam blokadę opuszczaną na pilota. Czy jest to zgodne z prawem? Wydaje mi się ze droga publiczna powinna być ogólnodostępna a jeśli już chce się zamknąć drogę dla ruchu to powinien być na blokadę zatwierdzony projekt organizacji ruchu. Proczę poprawić jeśli się mylę. Pozdrawiam.

To zależy jak była skonstruowana umowa w sprawie wspólnej realizacji inwestycji lub remontu, Ogólnie angażowanie środków publicznych (bo uważam, że zarządcą drogi jest Burmistrz, Prezydent lub Wójt) jest zabronione ustawą o finansach publicznych i każda gmina jeżeli ma zamiar inwestować w drogę to powinna ją wykupić lub przejąć i nadać jej kategorię drogi .
Cytować | Zgłoś administratorowi
agataagataagata
0 #15 agataagataagata 2016-04-27 07:43
Jakie środki ostrożności obowiązują kierowcę na drodze wewnętrznej, który wciąga auto na lawetę?

Sytuacja wyglądała następująco: jest droga wewnętrzna, po obu stronach miejsca parkingowe. Z jednej strony stoi wciągane auto na miejscu parkingowym, a po przeciwnej stronie - również na miejscu parkingowym - stoi laweta, lekko wystaje, ok 1/4 drogi. Kierowca lawety jest zupełnie sam. Przez drogę między pojazdami przebiega lina holownicza, szara, praktycznie niewidoczna.

Będę wdzięczna za odpowiedź.
Cytować | Zgłoś administratorowi
Dawid
0 #16 Dawid 2021-01-09 22:15
Witam czy Straz miejska moze karac mandatami na drodze wewnetrznej? Jezeli sa tam znaki B35 i gdzie jest to okrealone prawnie , jakis art.?
Cytować | Zgłoś administratorowi
Redakcja edroga.pl
0 #17 Redakcja edroga.pl 2021-01-14 18:48
Cytuję Dawid:
Witam czy Straz miejska moze karac mandatami na drodze wewnetrznej? Jezeli sa tam znaki B35 i gdzie jest to okrealone prawnie , jakis art.?

Odwieczny, ale i trudny do jednoznacznej odpowiedzi problem. Przepisy co do tej konkretnej sytuacji nie są jednoznaczne z uwagi na duże pole do interpretacji.
W Prawie o ruchu drogowym jasno są określone zapisy, gdzie obowiązują zasady ruchu drogowego określone w całej ustawie. Są to drogi publiczne, strefy zamieszkania i strefy ruchu (oznakowane znakami D-51/52). Zatem według ogólnej zasady dróg wewnętrznych (oznakowanych jako D46/47) to prawo nie obejmuje.
Jednak są dwie sytuacje, gdzie przepisy Kodeksu drogowego stosowane są również na drogach wewnętrznych, tj. w sytuacjach: koniecznych dla uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób, wynikających ze znaków i sygnałów drogowych.
Niestety w prawie o ruchu drogowym nie można znaleźć zapisów, które wyszczególniają te sytuacje.
Cytować | Zgłoś administratorowi
Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.