Inspektorzy Transportu Drogowego mimo końca wakacji nadal kontrolują pojazdy autokarowe. Pierwsze przeglądy objęły autobusy odwożące dzieci i młodzież do szkół. Przegląd gimbusów na Dolnym Śląsku, mający miejsce 3 i 4 września, niestety, wykazał liczne wykroczenia, jakich dopuścili się kierowcy szkolnych i turystycznych autobusów.
Sprawdzono sto dziewiętnaście pojazdów i aż trzydzieści pięć z nich nie otrzymało zezwolenia na dalszą jazdę. Kontroli nie uniknęły również autobusy i autokary wycieczkowe. W ostatni weekend wakacji, kontrola Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego, wykazała szereg uchybień w stanach technicznych sprawdzanych autokarów w województwie Kujawsko-Pomorskim. W celu zbadania poprawnego przygotowania samochodów, wykorzystano Mobilną Stację Kontroli Pojazdów, która sprawdziła czterdzieści dwa pojazdy, z czego trzydzieści dwa to autokary turystyczne. Zakaz dalszej jazdy otrzymały dwa z nich.
Mimo, że inspektorzy informują o lekkiej poprawie warunków technicznych pojazdów, statystyki uporczywie wskazują na nieprzestrzeganie kodeksu drogowego. Stan techniczny pojazdów nadal nie jest odpowiedni, często najbardziej wadliwe okazują się hamulce, brakuje podstawowego wyposażenia samochodu, a kierowcy zapominają o odpowiedzialności i bezmyślnie narażają życie pasażerów, przekraczając dozwoloną prędkość, łamiąc przepisy, a bardzo często telefonując podczas prowadzenia jazdy.
Zwróćmy więc szczególna uwagę na to teraz, gdy dzieci i młodzież wybierają się na wycieczki i rajdy szkolne.
Chcąc zorganizować wycieczkę turystyczną, należy pamiętać o kilku ważnych sprawach.
Po pierwsze, kierownik wycieczki turystycznej jest zobowiązany do zgłoszenia wyjazdu na policji, co najmniej, dwa dni przed planowaną podróżą. Autokar powinien być oznakowany, zarówno z przodu, jak i z tyłu, tablicami informującymi o przewozie dzieci. Są najczęściej wykonane z materiału odblaskowego, jednak w innym wypadku, w warunkach słabej widoczności, należy je oświetlić. Szczególnym atutem przewoźnika są pasy bezpieczeństwa, zamontowane przy siedzeniach pasażerów, nie są one jednak wymagane. Kierowca nie ma prawa rozpoczęcia podróży bez świadectwa swoich kwalifikacji oraz odpowiednich dokumentów potwierdzających ubezpieczenie pojazdu, a także dopuszczenie go do ruchu. Samochód powinien być wyposażony w gaśnicę, koła zapasowe, trójkąt ostrzegawczy, a także aktualnej apteczki pierwszej pomocy.
Niestety bardzo często okazuje się, że zarówno wyposażenie, jak i stan kierowcy, pozostawia wiele do życzenia.
Bardzo istotny jest czas pracy kierowcy. Wpływa na jego stan fizyczny, zmęczony kierowca, to niebezpieczny uczestnik ruchu drogowego.
W ciągu jednego dnia, czas jazdy nie może przekraczać dziewięciu godzin, a maksymalny czas prowadzenia autobusu wynosi cztery i pół godziny, po których następuje czterdziestopięciominutowa przerwa. Dopuszczalne jest, aby kierowca zrobił najpierw piętnastominutowy postój, a kolejny trzydziestominutowy. Istnieje również możliwość przedłużenia czasu jazdy do dziesięciu godzin, jednak tylko dwa razy w tygodniu. Liczba godzin spędzonych za kółkiem, w ciągu tygodnia nie może być dłuższa niż pięćdziesiąt godzin, a w ciągu dwóch kolejnych tygodni dziewięćdziesiąt godzin. Odpoczynek dla kierowcy w ciągu dnia powinien być co najmniej jedenastogodzinny.
Sytuacja wewnątrz autokaru również ma swoje zasady.
Po pierwsze zabronione jest blokowanie przejścia bagażami, służą do tego półki lub bagażownia. Nie mogą się tu również znajdować dodatkowe siedzenia, a pasażerowie nie powinni przemieszczać się po pojeździe w trakcie jazdy. Ilość pasażerów nie może przekroczyć zarejestrowanej liczby miejsc siedzących. Postoje mogą odbywać się tylko na miejscach parkingowych lub innych miejscach specjalnie do tego przeznaczonych. Podczas wsiadania i wysiadania dzieci i młodzieży, konieczne jest włączenie świateł awaryjnych, by zapobiec niebezpiecznej sytuacji, w wypadku wybiegnięcia dziecka na drogę. Pozostali uczestnicy ruchu powinni w tym czasie zwolnić i zachować szczególną ostrożność.
Jazda zgodna z przepisami to nie wszystko, ważne jest, aby zasiadać za kierownicą z wyobraźnią i bezwzględnie stosować się do zasady ograniczonego zaufania.
