Technologia

Należy jednak pamiętać, że nawet odpowiednio dobrany materiał okrywowy to zdecydowanie nie wszystko. Niezwykle istotnym elementem w przypadku zabezpieczenia antyerozyjnego jest zastosowanie pełnej technologii oraz staranność jego wykonania.
Podstawą rozpoczęcia jakichkolwiek prac budowlanych jest wykonanie prawidłowego systemu drenaży, zgodnie z zaleceniem producenta danego materiału. W przypadku skarp najskuteczniejsze jest odwodnienie liniowe w formie drenów francuskich (w obrębie krawędzi jezdni, jak i u podnóża skarpy). Budowa drenażu francuskiego musi być odpowiednio wykonana z użyciem właściwego kruszywa i włókniny [6] i [7].
Przed przystąpieniem do układania materiałów antyerozyjnych, powierzchnie skarpy trzeba odpowiednio przygotować; po wyprofilowaniu skarp, należy je wyrównać i użyźnić. Poziom próchniczy można uzyskać poprzez pobranie urodzajnej warstwy z innych gleb. Dopiero tak przygotowane podłoże można obsiać roślinnością. Należy też pamiętać o odpowiednim doborze nasion traw. Skład gatunkowy mieszanek dobiera się stosownie do istniejących lub specjalnie ukształtowanych warunków glebowych i funkcji roślinności darniowej, a także uwzględnia się nasłonecznienie skarp: na stokach południowych stosuje się ich mniejszą ilość, na stokach północnych odpowiednio większą.

Ogólną technologię przedstawiają powyższe rysunki będące wyciągiem z technologii Inorgreening® [8]:

1. drenaż francuski naskarpowy,
2. drenaż francuski u podstawy skarpy, stanowiący jednocześnie podziemne dociążenie podstawy skarpy,
3. ewentualne odwodnienie liniowe z kształtek betonowych,
4. dolne zakotwienie maty/siatki przez zawinięcie końca na drewnianej belce i przymocowanie szpilką,
5. przeciwskarpa,
6. mata antyerozyjna zabezpieczająca powierzchnię skarpy, mocowana kołkami lub szpilkami (w zależności od kąta nachylenia skarpy i rodzaju gruntu),
7. grunt macierzysty lub nasypowy, wstępnie skonsolidowany,
8. warstwa obhumusowana – w zależności od rodzaju gruntu.

Rozkładanie maty antyerozyjnej należy rozpocząć od zakotwienia maty w górnym rowku, tzn. wprowadzenia krawędzi maty do rowka i zasypania go materiałem mineralnym (warstwa żwiru, jeżeli jest możliwość wyprowadzenia wody z drenu francuskiego, w innych przypadkach należy zastosować materiał nieprzepuszczalny, tj. glinę lub piaski gliniaste) i zagęścić.
Zależnie od możliwości, na zasypany rowek można ułożyć betonowe płyty korytkowe do odwodnienia liniowego i dodatkowego obciążenia maty antyerozyjnej. Po zakotwieniu górnej krawędzi maty należy poprowadzić rolkę lub odmierzony kawałek w dół powierzchni poziomej, naciągnąć możliwie mocno (lekkie naprężenie maty jest nawet konieczne!) i zamocować w dolnym rowku kotwiącym. Kolejne pasy maty powinny być układane ściśle i dokładnie obok siebie, ewentualnie z zakładem – „pas na pas”.
Mocowanie (szpilkowanie) mat antyerozyjnych szpilkami stalowymi lub kołkami drewnianymi powinno się rozpocząć od przymocowania styków (zakładek) mat w odpowiednim rozstawie szpilek w pionie. Następnie szpilki względnie kołki drewniane należy odpowiednio rozmieścić na całym pozostałym obszarze. Mata powinna być przytwierdzona i właściwie dociśnięta do podłoża za pomocą sznurka, by umożliwić źdźbłom trawy swobodny przerost przez oczka siatek.

Fot. 13,14. Przykład zabezpieczenia przeciwerozyjnego skarp matami biodegradowalnymi bez zastosowania właściwej technologii

Podsumowanie

Stosując opisane zabezpieczenia antyerozyjne nie tylko zabezpieczamy nasz obiekt budowlany, ale również stwarzamy na nim korzystne warunki rozwoju roślinności okrywowej, co w efekcie pozwoli nam stworzyć obiekt nie tylko funkcjonalny i bezpieczny, ale również pełniący funkcje estetyczne i dekoracyjne.
W krajach Europy Zachodniej wykonując obiekty inżynierskie typu skarpy, nasypy, aż 20% środków finansowych przeznaczonych na daną inwestycję odkładanych jest na zabezpieczenie obiektu przed erozją. Lekceważenie tych działań w naszym kraju jest niczym nieuzasadnione i pociąga za sobą stałe powracanie do problemu, co skutkuje zwiększeniem kosztów o dużo więcej niż wykonanie zabezpieczeń „raz a dobrze”.

Izabela Jurkiewicz–Pietrzak
Przedsiębiorstwo Realizacyjne INORA® Sp. z o.o.
Gliwice

Literatura:
[1]. Gajewska Beata, Zastosowania geosyntetyków do ochrony skarp przed erozją, Magazyn AUTOSTRADY nr 8-9/2006
[2]. Ajdukiewicz Jacek, Biodegradowalne geosyntetyczne materiały antyerozyjne i wspomagające zazielenianie obiektów hydrotechnicznych, Gospodarka Wodna 1/2005
[3]. Ajdukiewicz Jacek, Przegląd geosyntetycznych systemów ochrony i zabezpieczenia obiektów gruntowych przed oddziaływaniem środowiska wodnego, Gospodarka Wodna 8/2004
[4]. Aprobata Techniczna IBDiM Nr AT/2007-03-1216
[5]. OST, D-06.01.01 Umocnienie powierzchniowe skarp, rowów i ścieków. GDDP, Warszawa 2001
[6]. Ajdukiewicz Jacek, Drenaże francuskie, Materiały Budowlane nr 10/2004 i nr 11/2004
[7]. Edel Roman, Odwodnienie dróg, WKŁ, 2002
[8]. Technologia Inorgreening®, dokumentacja techniczna, Przedsiębiorstwo Realizacyjne INORA Sp z o.o. Gliwice, 2004

Tweet