Hałas komunikacyjny
Według Światowej Organizacji Zdrowia uszkodzenia słuchu spowodowane hałasem to najbardziej powszechne zagrożenie. Szacowana liczba osób na świecie, których dotyczy problem utraty słuchu, to około 120 mln. Oczywiście nie każdy reaguje na hałas tak samo – istnieją różnice związane z obciążeniem genetycznym, ogólnym stanem zdrowia czy warunkami środowiskowymi. Szkodliwe skutki hałasu można stwierdzić dopiero po dłuższym czasie i nie zawsze będą one jednakowe.
Konsekwencje narażenia na hałas, oprócz indywidualnych uwarunkowań, zależą głównie od poziomu dźwięku oraz czasu ekspozycji. Obecnie wiele społeczności jest narażonych na hałas komunikacyjny o poziomie równoważnym przekraczającym 55 dB (A). Równoważny poziom dźwięku stosowany jest w celu określenia ryzyka utraty słuchu. Szkodliwy wpływ hałasu na organizm człowieka rozpoczyna się już od 35-70 dB (A) – powoduje zmęczenie, utrudnia rozumienie mowy oraz negatywnie wpływa na sen i wypoczynek. Ekspozycja na hałas o poziomie 70-85 dB (A) może osłabić słuch, wywołać bóle głowy, zaburzenia nerwowe itp. Przedział 90-130 dB (A) jest już niebezpieczny dla organizmu, gdyż powoduje zaburzenia układów, m.in. krążenia czy pokarmowego. Hałas o poziomie wyższym od 130 dB (A) wprawia organy wewnętrzne w niszczące drgania, powoduje zaburzenia równowagi i mdłości, a nawet choroby psychiczne.
Narząd słuchu na długotrwałe oddziaływanie hałasu reaguje zmianami fizjologicznymi i patologicznymi. Zmiany fizjologiczne to głównie zjawisko maskowania, kiedy słyszymy tylko tony głośniejsze, bo słabsze są zagłuszane. Natomiast zmiany patologiczne dotyczą przede wszystkim odbioru fal dźwiękowych i powodują nieodwracalne ubytki słuchu.
Ostry uraz akustyczny może wywołać rożne stopnie uszkodzenia:
- lekki, objawiający się ustępującym szumem lub zawrotami głowy,
- średnio ciężki, dotyczący małych zmian w błonie bębenkowej, szumów i upośledzeń słuchu, które mogą występować trwale,
- ciężki, kiedy zmiany w błonie bębenkowej i kosteczkach słuchowych są znaczne, występuje upośledzenie słuchu, a nawet głuchota.
- Ponadto wskutek hałasu następują zaburzenia w innych układach organizmu, np. krążenia, oddechowym, pokarmowym.
***
Całkowite wyeliminowanie hałasu z otoczenia (środowiska pracy, nauki, zamieszkania, odpoczynku, rekreacji itp.) nie jest oczywiście możliwe. Natomiast istnieje wiele sposobów na to, aby jego szkodliwym skutkom zapobiegać – najlepiej na etapie, kiedy interwencja medyczna nie jest jeszcze potrzebna. Dlatego prawdziwym wyzwaniem najbliższych lat będzie takie kształtowanie otoczenia w którym żyjemy, by szkodliwe oddziaływanie hałasu na zdrowie było jak najmniejsze.
Ilona Hałucha
Na podstawie:
http://www.peltor.se/pl/page.asp?pagenumber=444
Aleksandra Maj - http://www.biolog.pl/czlowiek-11.html
RR - http://www.ichs.pl/60555.dhtml
http://www.niedoslyszacy.osw.pl/Informacje.htm
http://www.sunniva.onsi.pl/sluch.html
- «« poprz.
- nast.
