Drogi i transport w miastach (II) Miejskie brdBezpieczeństwo ruchu drogowego w Polsce w ostatnich latach poprawia się, chociaż ciągle wyniki należą do grupy najgorszych w krajach UE. Poprawa bezpieczeństwa ruchu drogowego rejestrowana jest również przez SAS w miastach. Trudno jest wprost określić rzeczywiste proporcje ilości i skutków wypadków w miastach polskich w stosunku do sumy wypadków i ich skutków na całej pozostałej sieci drogowej kraju. Profesjonalne raporty określają ilości wypadków i ich skutków w skali kraju. Tylko nieliczne miasta publikują prace umożliwiające porównanie danych miast z danymi np. województwa. Dla poprawy działań stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego w miastach wskazanym jest, aby opracowywane i publikowane były zestawienia ilości wypadków, ich struktura i skutki oraz przyczyny na terenach miast, gdzie warunki ruchu i zachowania jego uczestników są zdecydowanie inne od występujących na drogach zamiejskich.

Badania przeprowadzone przez Eurobarometr wskazują na priorytety dla władz w kwestiach poprawy bezpieczeństwa ruchu na drogach, w tym priorytety zasadnicze:

  • poprawa infrastruktury transportu drogowego,
  • skuteczne egzekwowanie przepisów prawa ruchu drogowego.

Preferencje te są w sposób szczególny zgodne z warunkami w naszym kraju, ponieważ znamy stan użytkowanej codziennie infrastruktury transportowej, a zachowania kierowców w tym znanym stanie infrastruktury można zakwalifikować do kategorii popularnej w Polsce – „jakoś to będzie”. Niestety zbyt często bywa tragicznie na naszych drogach o takich parametrach techniczno-użytkowych, jakie są w danym czasie. Egzekucja przepisów o ruchu drogowym to - według badań Eurobarometru - priorytet drugi dla władz w krajach UE. Przenosząc ten priorytet do Polski w jego ramach należy zweryfikować zgodność z przepisami ruchu drogowego oznakowania dróg w miastach w celu uzyskania czytelności i jednoznaczności oraz konsekwentnie egzekwować prawo w każdym przypadku jego nieprzestrzegania, a nie tylko w sytuacji zaistniałych zdarzeń i wypadków.

Prognozy europejskie zmniejszenia ilości ofiar śmiertelnych wypadków drogowych o 50% do roku 2010 okazały się zbyt optymistyczne. Również ten cel programu bezpieczeństwa ruchu drogowego „Gambit” w naszym kraju do roku 2013 trudny będzie do osiągnięcia. Jednak każde obniżenie ilości ofiar śmiertelnych w wypadkach drogowych jest sukcesem. W UE przyjęto kolejny program działań na dekadę lat 2011-2020. Ambitnym celem tego programu jest: zmniejszenie o 50% w tych latach liczby ofiar śmiertelnych w wypadkach drogowych. Cel ten zamierza się osiągnąć przez realizację siedmiu zadań szczegółowych: udoskonalenie systemów bezpieczeństwa w pojazdach, budowę bezpieczniejszej infrastruktury drogowej, przyspieszenie w sferze inteligentnych systemów transportu (ITS), udoskonalenie systemu szkoleniowego dla użytkowników dróg, skuteczniejsze egzekwowanie przepisów prawa drogowego, ustalanie celu w zakresie redukcji liczby rannych w wypadkach drogowych, nowe podejście do motocyklistów.

Przebudowujemy/modernizujemy drogi w miastach, co stwarza sprzyjające okoliczności dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury w planowaniu zadań i na etapach projektowania. Zbyt często jeszcze w miastach lokalne warunki dostępności do terenu i indywidualne partykularne cele w otoczeniu dróg miejskich, stają się nadrzędnymi w stosunku do bezpieczeństwa infrastruktury i wymuszają w projektach różne zmiany obniżające standardy bezpieczeństwa ruchu drogowego. Kolejny europejski program bezpieczeństwa ruchu drogowego możemy realizować w miastach bez konieczności adaptacji do warunków krajowych. Istotnym jest, aby cele programu osiągać przez realizację wszystkich siedmiu szczegółowych zadań ujętych w programie, a nie tylko zadań wybranych.

Systematycznie w latach 2006-2009 obniżała się ilość ofiar śmiertelnych wypadków drogowych w miastach. W 2006 było 10,18 ofiar śmiertelnych na 100 wypadków drogowych, a w roku 2009 – 6,74 ofiar śmiertelnych/100 wypadków. Oznacza to obniżenie ilości ofiar śmiertelnych wypadków drogowych w tym okresie o 33,8%. Jest to efekt realizacji ogólnokrajowego programu poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego, oddania do eksploatacji w wielu miastach ważnych dla poprawy bezpieczeństwa obiektów infrastruktury transportowej, a także zmniejszającej się prędkości pojazdów wskutek utrudnień i ograniczeń występujących na układach drogowych miast.

Średnia roczna w okresie 2005-2009 wynosiła w monitorowanych miastach około 118,18 rannych na 100 wypadków drogowych (około 1,18 rannych na wypadek). Od tej średniej w roku 2007 w miastach SAS wystąpiło znaczne niekorzystne odchylenie – 121,47 rannych na 100 wypadków drogowych w miastach (ponad 1,21 rannych na wypadek). Wskaźnik ilości rannych był zmienny w poszczególnych latach i nie wykazuje jednoznacznych tendencji wzrostu bądź obniżania.

Poważny problem w miastach to systematycznie zwiększające się zagrożenie bezpieczeństwa pieszych w ruchu drogowym. W 2006 roku 24,7% sumy ofiar śmiertelnych i rannych stanowili piesi uczestnicy wypadków drogowych, w roku 2009 wskaźnik ten wynosił 40,06%. W okresie czterech lat wskaźnik udziału pieszych w sumie ofiar śmiertelnych i rannych w wypadkach drogowych zwiększył się o 62,19%. W ogólnej liczbie ofiar śmiertelnych wypadków drogowych w miastach w 2005 roku 42,39 % ofiar śmiertelnych to piesi uczestnicy ruchu drogowego, w 2009 roku piesi to 60,8% liczby ofiar śmiertelnych wypadków drogowych w miastach. W latach 2005-2009 ilość zabitych pieszych zwiększyła się o 43,4% w stosunku ilości ogółu ofiar śmiertelnych wypadków drogowych.

Od roku 2007 SAS – transport rozszerzony został o wskaźniki wypadków z udziałem rowerzystów i motocyklistów. Udział rowerzystów w sumie rannych i ofiar śmiertelnych wypadków drogowych w roku 2007 wynosił 3,59% , a w roku 2009 – 8,48%. W roku 2007 udział motocyklistów w sumie rannych i ofiar śmiertelnych wypadków drogowych wynosił 5,95%, a w roku 2009 – 6,96%. Zwiększył się zdecydowanie – ponad dwukrotnie - udział rowerzystów w liczbie rannych i ofiar wypadków drogowych, w mniejszym stopniu wskaźnik ten wzrasta w grupie motocyklistów.

Monitorowanie SAS potwierdza ogólnokrajową tendencję, że zmniejsza się także w miastach liczba ofiar śmiertelnych wypadków drogowych. Ilość rannych w wypadkach w poszczególnych latach monitorowania jest dość zróżnicowana – średnio na 100 wypadków jest ponad 118 rannych uczestników ruchu drogowego. Bardzo niepokojące dane w kolejnym roku monitorowania dotyczą niechronionych grup w ruchu drogowym, a szczególnie wysokiego zagrożenia bezpieczeństwa pieszych. W roku 2009 blisko 61% ogółu ofiar śmiertelnych wypadków drogowych w miastach to piesi uczestnicy ruchu drogowego. W roku 2005 wskaźnik ten wynosił ponad 42%. Stan taki dokumentuje poważne zagrożenie bezpieczeństwa pieszych w ruchu drogowym. Koniecznym stają się bardziej zdecydowane działania infrastrukturalne dla ochrony bezpieczeństwa ruchu pieszych, ale także wzmocnienie egzekwowania prawa o ruchu drogowym, szczególnie w relacjach kierujący pojazdami samochodowymi - piesi uczestnicy ruchu drogowego.

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.