Eurokody wyraźnie też wyodrębniają oddziaływania statyczne, które nie wywołują znaczącego przyśpieszenia konstrukcji, oraz oddziaływana dynamiczne, a więc te które właśnie wywołują znaczące przyśpieszenia konstrukcji lub jej części. Istnieje również oddziaływanie prawiestatyczne (quasistałe), czyli oddziaływanie dynamiczne, które może być opisane za pomocą modeli statycznych, uwzględniających efekty dynamiczne. – Oddziaływania dynamiczne dotąd w projektowaniu mostów nie były uwzględniane, ponieważ normy krajowe tego nie przewidywały – zaznacza M. Łagoda. Eurokody określają również efekt oddziaływania (E), czyli np. siłę wewnętrzną, moment, naprężenie, odkształcenie.
- Sytuacje obliczeniowe są to te sytuacje, na które musimy projektować konstrukcje mostowe. To są albo przejściowe sytuacje, które występują w okresie znacznie krótszym niż okres użytkowania konstrukcji, a prawdopodobieństwo wystąpienia jest bardzo wysokie, albo trwałe, występujące w okresie czasu tego samego rzędu co obliczeniowy okres użytkowania konstrukcji. Wyjątkowa sytuacja obliczeniowa odnosi się do wyjątkowych warunków użytkowania konstrukcji lub jej ekspozycji. Sytuacje obliczeniowe służą do określenia zbioru warunków, dotyczących pewnego okresu czasu, dla którego należy wykazać obliczeniowo, że określony stan graniczny nie został przekroczony – wyjaśnia Marek Łagoda.
Zgodnie z eurokodami metoda projektowania jest oparte na stanach granicznych przy zastosowaniu rozdzielonych (częściowych) współczynników bezpieczeństwa. - Niby wszystko jest to samo, co do tej pory. Z tym, że teraz stosujemy trzy rodzaje częściowych rozdzielonych współczynników bezpieczeństwa. Wcześniej stosowaliśmy tylko dwa rodzaje, tj. współczynniki częściowe materiałowe i współczynniki częściowe obciążeniowe. Teraz dochodzi współczynnik występowania równoczesnego różnych sytuacji, czyli wprowadza się pewne prawdopodobieństwo występowania tych obciążeń, które nie są obciążeniami w sytuacjach stałych – zaznacza M. Łagoda.
W projektowaniu należy sprawdzać sytuacje obliczeniowe w kolejności ich występowania na obiekcie od momentu jego montażu. Siły wewnętrzne określa się przy stosowaniu ogólnej analizy sprężystej lub analizy nieliniowej z uwzględnieniem wpływu deformacji, gdy ich efekty są znaczące (powyżej 10%).
Przyjęta metoda polega na ustaleniu modeli konstrukcji i obciążeń, które należy rozważać w różnych sytuacjach obliczeniowych, oraz na wykazaniu, że odpowiednie stany graniczne nie są przekraczane, gdy do modeli wprowadza się obliczeniowe wartości dla oddziaływań, właściwości materiałów i wielkości geometrycznych. - Stany graniczne należy rozumieć jako stany po przekroczeniu których, konstrukcja nie spełnia stawianych jej kryteriów projektowych. Stany graniczne nośności SGN związane są z katastrofą lub stanem awaryjnym konstrukcji oraz bezpieczeństwem samej konstrukcji, jej zawartości oraz ludzi. Stany graniczne użytkowalności SGU dotyczą zaś funkcji obiektu inżynierskiego, a przede wszystkim dogodności dla użytkowników oraz wyglądu zewnętrznego, czyli tego czego dotąd nie było i na co nie zwracało się uwagi. Wygląd zewnętrzny obiektu jest więc zapisany w eurokodzie – wyjaśnia M. Łagoda.
AS
- «« poprz.
- nast.
