Instrumenty krakowskiej polityki transportowej redukujące emisję dwutlenku węgla cz. IIKrakowska polityka transportowa łącznie obejmuje ponad 80 różnych instrumentów, z czego blisko 50, jak ocenia prof. Andrzej Rudnicki z Katedry Systemów Transportowych Politechniki Krakowskiej, służy ograniczeniu emisji CO2. W grupie instrumentów polityki transportowej są też te, które służą rozwojowi układu drogowego i zarządzania ruchem.

Układ drogowy i organizacja ruchu

Jednym z ważniejszych zadań jest selektywna rozbudowa sieci drogowej, w tym obwodnic dla ruchu tranzytowego czy ulic dla komunikacji zbiorowej. Wdrożenie tego instrumentu prof. Andrzej Rudnicki ocenia na poziomie średnim, natomiast wpływ jego na redukcję CO2 plasuje się na poziomie dość istotnym.

Bardzo istotne dla redukcji CO2 są natomiast zaawansowane systemy obszarowego sterowania ruchem, w tym zapewnienie priorytetu dla pojazdów komunikacji zbiorowej, oraz strefowanie dostępności samochodem różnych obszarów miasta, w tym rozszerzanie zasięgu stref ruchu uspokojonego (pierwsze strefy uspokojonego ruchu wprowadzono w Krakowie ponad 23 lata temu). W tych działaniach dotychczasowa realizacja krakowskiej polityki transportowej została przez prof. Andrzeja Rudnickiego oceniona dobrze, uzyskując średni  stopień zaawansowania. Natomiast niski poziom zaawansowania przypisany został systemowi grupowego korzystania z samochodu osobowego (corpooling był pilotażowo wdrożony dla Politechniki Krakowskiej), podczas gdy jego znaczenie dla redukcji emisji jest bardzo istotne.

W ocenie brany był też pod uwagę system informowania podróżnych o warunkach panujących w sieci drogowo-ulicznej. Poziom wdrożenia jego jest niski, ale też wpływ na redukcję CO2 również ma mało istotne znaczenie.

Parkowanie

W redukcji CO2 ważną rolę przypisuje się miejskim sytemom parkowania. Najefektywniejsze jest limitowanie liczby miejsc postojowych w celu uzyskania równowagi w przepustowości układu ulicznego. To działanie musi równocześnie uwzględniać dostępność komunikacji zbiorowej. Takie działania uwzględniała już pierwsza polityka transportowa uchwalona dla Krakowa w 1993 roku. Stopień wdrożenia tego instrumentu w Krakowie został więc oceniony dobrze, to jest na poziomie średnim. W ograniczaniu emisji przypisywany jest temu działaniu bardzo istotne znaczenie.

Dość istotne znaczenie w redukcji CO2 mają zaawansowane systemy informowania podróżnych o wolnych miejscach parkingowych i dojazdach do parkingów oraz ograniczenia w liczbie wydawanych abonamentów uprawniających do parkowania w śródmieściu. W pierwszym przypadku stopień wdrożenia instrumentu jest niski, lepiej jest z drugim – jego poziom został określony jako średni.

Drogi rowerowe i ciągi piesze

Polityka transportowa Krakowa zakłada rozwój systemu transportowego bez barier dla ruchu pieszego i rowerowego, przy tym rozbudowa dróg rowerowych ma być prowadzona intensywnie i zgodnie z przyjętymi przez samorząd miasta standardami. Efektywność tych instrumentów w redukcji CO2 jest najwyższa, a więc określana na poziomie bardzo istotnym. Stopień wdrożenia tego zyskał dobrą ocenę, czyli w stosowanej przez prof. Andrzeja Rudnickiego uproszczonej skali został określony na poziomie średnim. Natomiast w zakresie intensywności rozbudowy i utrzymania standardów ta ocena jest określona na poziomie niskim. Obecnie w Krakowie jest około 80 km ścieżek rowerowych, docelowo ma ich być nawet blisko 250 km. W ramach projektu Civitas Caravel został uruchomiony tzw. rower publiczny.

W tej kategorii instrumentów polityki transportowej rozpatrywane są też budowy kładek nad rzekami oraz kładek i przejść podziemnych nad/pod liniami kolejowymi czy ulicami. W redukcji emisji mają te inwestycje dość istotne znaczenie, natomiast ich wdrożenie zostało ocenione na poziomie niskim. Przykładem takiego rozwiązania może być oddana do użytku w ubiegłym roku kładka pieszo-rowerowa przez Wisłę, łącząca krakowski Kazimierz z Podgórzem.

Również dość istotne w redukcji CO2 jest utrzymanie dogodnej gęstości przejść dla pieszych i dostosowanie sygnalizacji świetlnej dla potrzeb ruchu rowerowego i pieszego. Wdrożenie tego instrumentu prof. Andrzej Rudnicki ocenia dobrze przypisując tym działaniom średni poziom zaawansowania.


Zarządzanie w transporcie

Bardzo istotne znaczenie w redukcji CO2 zostało przypisane zarządzaniu mobilnością. Działania z tym związane polegają na tworzeniu warunków przestrzennych, socjalnych i gospodarczych w celu umożliwienia wyboru podróży środkami przyjaznymi dla środowiska. W przypadku Krakowa wdrożenie tego instrumentu prof. Andrzej Rudnicki ocenił na poziomie niskim. Jedynym przykładem tego działania jest stworzony dla Politechniki Krakowskiej plan mobilności, który wprowadził dla pracowników uczelni i studentów m.in. system carpooling wraz ze stroną internetową „Jedźmy razem”, a także uruchomił stronę internetową informującą o możliwościach podróżowania po Krakowie komunikacją publiczną, rowerami oraz w systemie carpooling.

Kolejny instrument w zakresie zarządzania dotyczy logistyki miejskiej. Działania tego obszaru są w naszym kraju pewną nowością, a więc w organizacji procesu magazynowania, przeładunków i przewozów ładunków w systemie logistyki miejskiej zdobywamy pierwsze doświadczenia. Dlatego stopień tego wdrożenia w Krakowie został oceniony na poziomie niskim, natomiast jego znaczenie dla redukcji CO2 jest dość istotne.

AS

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.