System londyński został pomyślany na nieco innych zasadach, a przede wszystkim jest od początku produktem zaawansowanej techniki komputerowej. Kontrola odbywa się za pomocą automatycznego czytania tablic rejestracyjnych, zapisanych na obrazie z kamer zainstalowanych na rogatkach. Te dane analizuje komputer w centrum dyspozycyjnym. Organizacją odpowiedzialną jest zarząd transportu – Transport for London (TfL), a bezpośrednio eksploatacją systemu zajmuje się zakontraktowana prywatna firma.
Pierwotnie obszar obejmował strefę w granicy wewnętrznej obwodnicy śródmieścia, mieszczącą większość centralnych instytucji Londynu. Strefa o powierzchni ok. 21 km2 obejmowała City i większość West Endu z dzielnicą rządową; zamieszkiwało ją ok. 136 tys. osób. Kordon składał się z 203 wjazdów i wyjazdów, monitorowanych przez ok. 700 kamer. W 2007 r. rozciągnięto ją na zachodnie dzielnice Notting Hill, Kensington i Chelsea. Dawna zachodnia granica obszaru, która znalazła się teraz w jego środku, pozostała trasą wolną od opłat. Interesujące, że potok samochodów korzystających z niej, pozostał po powiększeniu strefy właściwie bez zmian. Na ulicach otaczających obszar powiększenia zanotowano wzrost ruchu o ok. 5%.
W Londynie koszt dzienny wjazdu jest znacznie wyższy niż w Singapurze i wynosi 8 funtów (stosuje się zniżki przy opłatach miesięcznych lub rocznych). Opłata obowiązuje od poniedziałku do piątku w godz. 7-18. Należy ją wnieść w dzień wjazdu za pomocą strony internetowej, SMS-em lub w wytypowanych sklepach (PayPoint). Można też opłacać wjazd następnego dnia, ale wzrasta ona wówczas do 10 funtów. Później obowiązuje już taryfa karna, zwiększana wraz z wydłużaniem się okresu zwłoki.4 Natomiast firmy mają możliwość zarejestrowania pojazdów w zarządzie transportu, dzięki czemu mogą dokonywać opłat „z dołu” – po 7 funtów za każdy dzień, w którym stwierdzono wjazd albo poruszanie się pojazdu po strefie. Od opłat wolne są autobusy miejskie, minibusy powyżej 9 miejsc, taksówki, karetki pogotowia, samochody policyjne, straż pożarna, motocykle, małe trójkołowce, pojazdy napędzane paliwem alternatywnym, pojazdy osób niepełnosprawnych, rowery. Mieszkańcy mają prawo do 90% zniżki.
arch. Jacek Wesołowski
Instytut Architektury i Urbanistyki
Zakład Historii Architektury I Konserwacji Zabytków
Politechnika Łódzka
Przypisy:
1. Artykuł Singapore’s Area Licensing Scheme w angielskiej Wikipedii (V ’08).
2. Transport for London, Impact monitoring. Fifth Annual Report, July 2007, na witrynie oficjalnej URL: http://www.tfl.gov.uk, dział Congestion charging (V ’08).
3. Todd Litman, London Congestion Pricing. Implications for other cities, Victoria Transport Policy Institute, Victoria (BC), 2006
4. Początkowo myto wynosiło 5 funtów. Jego podwyższenie nastąpiło wraz z wprowadzeniem możliwości zapłaty na drugi dzień.
- «« poprz.
- nast.
