Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko (PO IiŚ) jest największym w historii Unii Europejskiej programem pomocowym. Swym zakresem obejmuje inwestycje w podstawową infrastrukturę kraju, w skład której wchodzą przede wszystkim ściśle ze sobą powiązane elementy infrastruktury technicznej, ale także zasadnicza infrastruktura społeczna.
Wielkość środków unijnych zaangażowanych w realizację PO IiŚ to prawie 28 miliardów euro (z 67 mld euro wszystkich środków unijnych przyznanych Polsce na lata 2007-2013). Budżet całego programu, łącznie z wkładem krajowym, wynosi 37,6 mld euro. PO IiŚ jest jednocześnie olbrzymim wyzwaniem dla władz, a jego wdrażanie egzaminem dla wszystkich podmiotów w nim uczestniczących. O jego wielkości świadczyć może to, że na samą pomoc techniczną (wsparcie procesu zarządzania programem oraz wzmocnienie potencjału administracyjnego zaangażowanych w jego wdrażanie instytucji, których liczbę szacuje się na ponad 100) przeznaczono bagatela 581,3 mln euro.
Celem programu Infrastruktura i Środowisko jest poprawa atrakcyjności inwestycyjnej Polski i jej regionów poprzez rozwój infrastruktury technicznej przy równoczesnej ochronie i poprawie stanu środowiska, zdrowia, zachowaniu tożsamości kulturowej i rozwijaniu spójności terytorialnej. Wskaźnikiem realizacji tego celu jest pozycja Polski w rankingu światowej konkurencyjności w obszarze infrastruktury, ogłaszanym corocznie przez niezależny międzynarodowy instytut IMD (niezależny ranking porównujący najważniejsze kraje świata uwzględniający obszary wspierane przez program operacyjny). W obszarze infrastruktury ocenie poddawane są następujące czynniki: podstawowa infrastruktura, infrastruktura technologiczna, infrastruktura naukowa, zdrowie, środowisko naturalne, edukacja. Polska zajmuje obecnie odległą 50. pozycję na 60 sklasyfikowanych krajów. Celem jest aby w 2013 roku plasować się na 45 pozycji.
Przede wszystkim transport i środowisko…
Twórcom Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko przyświecała idea horyzontalnego myślenia strategicznego, zamiast myślenia sektorowego. Zgodnie z założeniami programu punktem wyjścia do określenia zakresu jego ingerencji była zasada maksymalizacji efektów rozwojowych, uwarunkowana komplementarnym potraktowaniem sfery technicznej i społecznej. Do opracowania celów i założeń programu powołano specjalne międzyresortowe grupy robocze.
Pierwszy projekt podziału pieniędzy powstał w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego jako wynik wspólnej pracy ekspertów z resortów gospodarki, rozwoju, środowiska i zdrowia. Zgodnie z tym podejściem, przynoszącym największe korzyści dla gospodarki, programem objęto sektory ściśle ze sobą powiązane: transport, środowisko, czy energetyka. Podział środków UE dostępnych w ramach PO IŚ pomiędzy poszczególne sektory przedstawia wykres.
Większość środków PO IiŚ przeznaczono na finansowanie inwestycji w sektorze transportu, przede wszystkim na drogi, ale również koleje, lotniska, a także transport morski. Dzięki funduszom Polska ma nadzieje nadgonić zaległości w tej dziedzinie poprzez budowę 636 km autostrad i ponad 2219 km dróg ekspresowych, modernizację 1566 km linii kolejowych i rozbudowę ośmiu głównych portów lotniczych. Największymi beneficjentami programu są GDDKiA oraz PKP PLK. Inwestycje w drogi, porty, lotniska mają na celu zaktywizować te regiony, które do tej pory rozwijały się wolniej, ale także włączyć Polskę do europejskiego systemu transportowego w ramach sieci TEN-T.
- poprz.
- nast. »»