Procedurę wykonywania oceny warunków parkowania w mieście prezentujemy przykład Kielc,  gdzie przeprowadzone zostały szczegółowe pomiary i analizy parkowania w centrum. Na początku roku 2006, Biuro Ekspertyz i Projektów Budownictwa Komunikacyjnego "EKKOM" we współpracy z ekspertami Politechniki Krakowskiej, wykonało na zlecenie Miejskiego Zarządu Dróg w Kielcach opracowanie pn. „Organizacja ruchu w centrum miasta Kielce – strefa ruchu uspokojonego”. To wielodyscyplinarne opracowanie rozwiązań dotyczących obszaru śródmiejskiego Kielc stanowi próbę stworzenia warunków do rozwoju nowoczesnego i przyjaznego dla społeczeństwa centrum miasta. Podstawowym celem tej koncepcji było zdefiniowanie strefy ruchu kołowego uspokojonego pod względem jej zasięgu i organizacji, określenie koniecznych zmian w całym obszarze analizy i ich wpływ na środowisko, zabytki kultury i materialne wartości, a także rozwiązanie problemu parkowania w obszarze opracowania. Jako główne wytyczne przyjęto eliminację ruchu tranzytowego ze śródmieścia oraz eliminację bądź poważne ograniczenie ruchu kołowego w obszarze Starego Miasta.

Zakres opracowania objął obszar śródmiejski Kielc ograniczony ulicami: Żelazną, Czarnowską, IX Wieków Kielc, Źródłową, Tarnowską, Prostą, Ogrodową i Żytnią. Jest to teren ścisłego centrum miasta – wymienione ulice tworzą niejako „obwodnicę śródmiejską” Kielc.

Jednym z najistotniejszych aspektów było rozpoznanie, zdefiniowanie i rozwiązanie problemów związanych z parkowaniem w obszarze ścisłego centrum miasta. W celu zrealizowania tego zagadnienia w sposób kompleksowy oprócz pomiarów parkowania, których idea zostanie omówiona w dalszej części artykułu, przeprowadzono szereg pomiarów (kompleksowe pomiary ruchu kołowego, pomiary ruchu pieszego, pomiary parkowania) i analiz (szczegółowa analiza zagospodarowania obszaru, zdefiniowanie głównych celów podróży w obszarze centrum, analiza sieci komunikacji zbiorowej, wstępna analiza ruchu tranzytowego itp.). Dzięki temu oraz przy użyciu nowoczesnego oprogramowania do makrosymulacji komputerowych udało się stworzyć model sieciowy odwzorowujący układ komunikacji indywidualnej w całym mieście (rys. 1). Ma to istotne znaczenie dla analizy ruchu w ścisłym centrum ponieważ uwzględnia wpływ obszarów położonych z dala od śródmieścia na sytuację ruchową w centrum. Model ten ułatwił analizę ruchu w stanie istniejącym oraz umożliwił łatwy wgląd w sytuację ruchową na sieci ulic przy wprowadzaniu kolejnych zaplanowanych zmian (rozłożonych na kilka lat). Miało to niebagatelne znaczenie szczególnie przy ustalaniu lokalizacji proponowanych parkingów wielopoziomowych i parkingów jednopoziomowych wielkopowierzchniowych (obsługujących centrum miasta z ograniczonym ruchem kołowym), będących znacznymi „generatorami ruchu”.

Pomiary parkowania są jednym z istotnych elementów pomocnych przy planowaniu obsługi obszaru. Celem badań jest określenie chłonności i pojemności parkingowej obszaru, co pozwoli wyznaczyć istniejące rezerwy parkowania. Znajomość dostępnych rezerw i miejsc o największej liczbie parkujących będzie konieczna przy projektowaniu zmian organizacji ruchu i przyczyni się do właściwego zarządzania przestrzenią parkingową w obszarze analizy dla poszczególnych wariantów proponowanych w opracowaniu. Uzupełniającym elementem badań jest szczegółowa analiza rotacji – czyli wielokrotności wykorzystywania tego samego stanowiska przez różne pojazdy w ciągu doby.

Przyjęta procedura wykonywania pomiarów

Badania parkowania wykonano w przeciętny dzień roboczy w godzinach 9.00 – 18.15. Obszar analizy podzielono na 6 pętli (obszarów), po których poruszali się pomiarowi i zapisywali numery rejestracyjne pojazdów parkujących na wyznaczonych miejscach. Dodatkowo każda pętla była podzielona na odcinki, co umożliwiło dokładne określenie położenia poszczególnych pojazdów parkujących w centrum miasta. Ponadto dodatkową pracą było oszacowanie liczby parkujących na parkingach prywatnych zlokalizowanych na danej trasie.

Podczas pilotażowych pomiarów ustalono czas potrzebny na przejście i zapis numerów tablic rejestracyjnych w obszarze analizy. Ustalono, że przejście każdej z pętli zajmowało pomiarowemu określony czas, a na każdą pętlę przewidziano dwóch pomiarowych. Dzięki takiemu rozwiązaniu rozpoczęcie przejścia odbywało się w określonym interwale (w połowie określonego czasu). W  tym artykule przedstawiony został opis wybranej pętli pomiarowej (dla pokrycia całego obszaru analizy zdefiniowano kilka podobnych pętli, z uwzględnieniem specyfiki danego rejonu). Została ona przyjęta dla zachodniej części obszaru analizy i poprowadzona ulicami: Paderewskiego, Panoramiczną, zachodni fragment ul. Sienkiewicza (badania wykonano jeszcze przed przebudową ostatniego odcinka ulicy Sienkiewicza, przebudowanej później na deptak), Wspólną, Złotą i Równą. Schemat marszruty przedstawiono na rys. 2.

Tweet