Przystanki wiedeńskie w Krakowie cz. IPrzystanek wiedeński to rodzaj przystanku tramwajowo-autobusowego (w sytuacji gdy po torowisku dopuszczony jest ruch autobusów komunikacji miejskiej), lub zwyczajnie tramwajowego, występujący w sytuacji gdy torowisko nie przylega do chodnika/peronu a pomiędzy nimi znajduje się pas przeznaczony dla ruchu samochodowego. Przystanek ten charakteryzuje się tym, iż na całej jego długości poziom ulicy jest wyniesiony do poziomu chodnika. Nazwa pochodzi od prekursora w stosowaniu tego rozwiązania. Wiedeń był bowiem pierwszym miastem, w którym zaczęto stosować takie przystanki.

Cel stosowania

Koncepcja przystanków wiedeńskich i rozwiązanie komunikacyjne jakie za sobą niesie służy dwóm podstawowym celom:

*Ma ułatwiać pasażerom wsiadanie oraz wysiadanie z pojazdów komunikacji.

Głównie ze względu na brak różnic wysokości poziomów, które pasażer musiałby pokonać na drodze chodnik-pojazd, oraz z faktu iż wyższy poziom jezdni ułatwia sam proces wsiadania i wysiadania, szczególnie w przypadku pojazdów niskopodłogowych. Ma to niebagatelne znaczenie w przypadku osób starszych, niepełnosprawnych czy innych, które wymagają zdecydowanie bardziej przyjaznej infrastruktury, np. matek z wózkami dziecięcymi.

*Ma służyć uspokojeniu ruchu samochodowego w rejonie przystanku.

Samo ustawianie znaków ograniczających prędkość na wysokości przystanków, oraz fakt, iż do zachowania szczególnej ostrożności w jego rejonie obligują kierującego inne przepisy (art. 26 ust. 6 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym) jest niewystarczający, co pokazuje codzienna obserwacja okolic przystanków bez wyniesionej nawierzchni. Zdecydowanie lepiej sprawdza się naturalna przeszkoda jaką dla kierowcy pojazdu samochodowego stanowi przystanek wiedeński, który działa w tym wypadku po prostu jak próg zwalniający. Wjazd i zjazd z przystanku znajduje się pod odpowiednim kątem, co powoduje iż kierujący pojazdem samochodowym zmuszony jest zwolnić w jego rejonie.

Konstrukcja

Oprócz samego wyniesienia jezdni na wysokość peronu, co niejako powoduje jego maksymalne poszerzenie (aż do zatrzymującego się pojazdu), sam peron powinien być wyposażony w elementy ułatwiające poruszanie się osób niedowidzących takie jak kostka integracyjne oraz w odwodnienie liniowe na całej jego długości. Odwodnienie takie powinno służyć odprowadzeniu wody zarówno z terenu przystanku, jak i z samej części wyniesionej jezdni (woda nie powinna spływać na tory tramwajowe), co zapewnione jest poprzez odpowiednie spadki.

Wszystkie elementy peronu wraz z wyniesioną jezdnią powinny być wykonane z materiałów o wyraźnie rozróżnialnej kolorystyce.

Typowy układ składa się z następujących powierzchni:

- peron przystankowy (np. kolor grafitowy);

- opaska (np. kolor szary);

- część integracyjna (np. kolor żółty);

- odwodnienie liniowe;

- wyniesiona jezdnia (np. kolor czerwony)

Oznakowanie

Wyniesione perony na wjazdach i zjazdach są oznakowane poziomym oznakowaniem P-25 „próg zwalniający", a na długości przystanku znajduje się oznakowanie poziome P-17 „linia przystankowa". Dodatkowo miejsce wyniesienia jezdni jest poprzedzone oznakowaniem pionowym w postaci znaków A-11a „próg zwalniający" (+ tabliczka z odległością) i B-33 „ograniczenie prędkości".

Pierwsze wyniesione perony w Krakowie powstały w 2005 r. na ul. Lubicz (na przystankach „Lubicz" w obu kierunkach) i są przykładem prawidłowych rozwiązań w omawianym zakresie.

Kolejne dwa wyniesione perony powstały w 2012 r. na ul. Królewskiej na przystankach „Urzędnicza" w obu kierunkach. W porównaniu do przystanków „Lubicz" zostały dodatkowo wyposażone w elementy ostrzegające z kostki integracyjnej przeznaczone dla osób niedowidzących, oraz elementy odblaskowe montowane w jezdni przed najazdem na peron.

Oznakowanie P-25 „próg zwalniający", które dla przystanków „Lubicz" zostało po prostu namalowane farbą na jezdni, w tym przypadku jest naniesione za pomocą odpowiedniego wzoru kostki brukowej od odmiennym kolorze.

Dodatkowo w przypadku przystanku zlokalizowanego w kierunku Bronowic zastosowano tzw. „podwójne wyniesienie” z uwagi na istniejący wjazd/wyjazd w rejonie tego przystanku. Taka rozwiązanie konstrukcyjne umożliwia lewoskręty dla pojazdów kierujących się od strony Bronowic i skręcających w przedmiotowy wjazd, jak i dla tych wyjeżdżających z niego w kierunku centrum.

Paweł Matoga

ZIKiT Kraków

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.