Artykuły

Zabezpieczenie przed przesiąkaniem przez korpus wału i podłoże obwałowań

Przesiąki mają charakter bardziej intensywny niż przecieki i zajmują najczęściej znaczne długości korpusu wału. Mogą występować na długich i szerokich odcinkach podłoża
obwałowań. Do najczęściej stosowanych zabezpieczeń doraźnych przed przesiąkami można zaliczyć:

• dociążenie stopy skarpy odpowietrznej i terenu przyległego workami z piaskiem,
• wykonanie ujęć źródlisk (przebić) w podłożu poprzez ich obudowę workami z piaskiem.

W przypadku dociążenia stopy skarpy odpowietrznej i terenu przyległego worki powinny być ułożone rzędami jeden za drugim, zgodnie ze spadkiem skarpy. Zaleca się układanie worków w ten sposób, aby odległości pomiędzy rzędami wynosiły około 0,5 - 1,0 m. Pozwala to na sprawne ułożenie worków i umożliwia swobodny odpływ filtrującej wody. Obecnie zaleca się układanie obciążenia z worków na włókninie filtracyjnej ułożonej wzdłuż skarpy na zakład 0,3-0,4 m (rys. 9).

W przypadku ujęcia przebić w stopie wału, wskazane jest , aby miejsce źródliska przykryć włókniną filtracyjną, a następnie obudować workami z piaskiem (rys. 10). Sposób ten powoduje zmniejszenie ilości wypływającej wody oraz zapobiega wynoszeniu drobnych cząstek gruntu, a zarazem nie zagraża stateczności wału.

Przy przebiciach bardziej rozległych umocnienia tego typu mogą być większe i mocniejsze (rys. 10a).

Zabezpieczenie przed osuwaniem się skarp wałów
Gdy okres wysokich stanów wody trwa długo, przy równoczesnym trwaniu opadów i nieodpowiednim materiale w korpusie wału, może nastąpić takie jego nasycenie wodą, iż w jego wyniku wał rozmaka. Rozmakanie prowadzi do pękania skarp i ich spełzania.
Przeciwdziałać i zahamować ten proces można przez obciążenie workami z piaskiem między wbitymi w osuwającą się skarpę palami, które dodatkowo ją podtrzymują.

Należy zwracać szczególną uwagę, aby nie obciążać górnej jej części, a jedynie dół, gdyż w przeciwnym razie niszczenie skarpy może zostać spotęgowane. Jeżeli w korpusie wału obserwuje się podłużne pęknięcia należy zaniechać wbijania pali, gdyż może to przyspieszyć osunięcie się skarp (rys. 11).

Inne rodzaje doraźnej ochrony obwałowań

Zabezpieczenie przed przelaniem się wody przez koronę wału
Zabezpieczenie poprzez wykonanie pojedynczej ścianki wypełnionej gruntem słabo przepuszczalnym - stosuje się je na krótkich odcinkach podwyższanych nie wyżej niż 1,0 m.
Wbijanie pali grozi upłynnieniem gruntu, należy więc wbijać je przy niskich stanach wody, przed spodziewanym wezbraniem. (rys. 12).

Innym rodzajem tego typu zabezpieczenia jest wykonanie grodzy na koronie wału. Jej wykonanie stosuje się również na niewielkich odcinkach w przypadku podwyższenia
wału na wysokość nie większą niż 1,5 m (rys. 13).

Zabezpieczenie przed przeciekami przez korpus wału
Zabezpieczenie poprzez zabicie ścianki z pali wraz z uszczelnieniem jej gruntem spoistym. Metoda ta ma głównie zastosowanie w przypadku, gdy w przypowierzchniej warstwie wału znajdują się nory gryzoni (rys. 14).

Zabezpieczenie przed przeciekami przez korpus i podłoże obwałowań
W przypadku zastosowania tej metody zaleca się dociążenie podłoża przy odpowietrznej stronie wału. W miejscach przesiąków lub przebić należy ułożyć włókninę filtracyjną (wzdłuż wału na zakłady), a następnie przysypać ją warstwą 20-30 cm gruntu piaszczystego (rys 15). Metoda ta może mieć zastosowanie, gdy w akcji przeciwpowodziowej zaangażowana jest duża liczba maszyn do transportu gruntu.

Na podstawie instrukcji opublikowanej na stronie internetowej Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy

Tweet