Wyszkolenie i przygotowanie odpowiedniej liczby audytorów brd jest trudnym zadaniem, ale możliwym do wykonania dzięki zdobytym już doświadczeniom. Dużo bardziej skomplikowane jest wprowadzenie systemu certyfikowania kompetencji zawodowych audytorów brd – mówi prof. Stanisław Gaca z Katedry Budowy Dróg i Inżynierii Ruchu Politechniki Krakowskiej.
- Prawo budowlane nakłada obowiązek przeprowadzania okresowych przeglądów stanu technicznego obiektów budowlanych, które obejmują również drogi. Brakuje jednak prawnego umocowania przeglądów dróg pod względem bezpieczeństwa ruchu drogowego. Praktyka wskazuje, że kontrole oznakowania dróg, wykonywane przez zarządców sieci wspólnie z policją nie są wystarczające. Jakie powinny być zasady i kryteria oceny dróg pod kątem brd?
- Z kontaktów z zarządcami sieci wiem, że w różny sposób wykonują oni przeglądy dróg, chociaż często są to tylko objazdy i kontrole obejmujące stan oznakowania oraz stan jezdni. Częstotliwość tych objazdów bywa różna i zależy od decyzji danego zarządu. Trudno jednak wspomniane objazdy nazwać w pełni przeglądami, rozumianymi jako ocena drogi i jej otoczenia według dokładnie określonych kryteriów, w tym bezpieczeństwa ruchu. Regularnie na drogach krajowych przeprowadza się przeglądy dwa razy w roku.
Natomiast tym, na co jednak chcę zwrócić uwagę jest brak określonych procedur, które regulowałyby sposób opisu i zakres dokumentowania elementów przeglądanej drogi. Brakuje także metody dokumentowania, np. w tabelarycznym ujęciu usterek i opisu zastosowanych środków, a w tym informacji o weryfikacji zastosowanych rozwiązań. Ważne w tym przypadku są także wyznaczone terminy wymaganych zmian.
Opracowanie procedur przeglądów, to m.in. sformułowanie klarownej i precyzyjnej listy problemów, na jakie należy zwracać uwagę. Nie chcę tego nazywać listą pytań kontrolnych, bo nie wszystkie szczegółowe zagadnienia można zawrzeć w takiej liście. Lepiej mówić o grupach problemów, które powinny być weryfikowane „na miejscu”. Ważne jest także, żeby te oceny nie były obciążone subiektywnymi sądami. Zrozumiałe jest, że każdy z pracowników jednostki drogowej ma jakąś własną specjalność i doświadczenia. Dokonując przeglądu drogi przez pryzmat własnej wiedzy może pewne rzeczy nadmiernie przeceniać, inne znów pomijać, bądź nie zauważać, uznając je za drugorzędne.
Przytoczę przykład weryfikacji rozwiązań w strefach uspokojenia ruchu. Nie wystarczy tylko zgodnie z przepisami wykonać i oznakować progi lub inne fizyczne środki redukcji prędkości. Ważne jest jeszcze zapewnienie kierującym odpowiednio wczesnego dostrzegania tych środków i ich widoczności w różnych warunkach oświetlenia oraz zmiennych warunkach atmosferycznych. Na przykład próg zwalniający zamontowany na odcinku pomiędzy dwiema latarniami może być w ogóle niewidoczny w cieniu, jaki powstaje pomiędzy tymi źródłami światła. Jeśli w takim przypadku kierujący pojazdem nie zwolni i spowoduje kolizję lub uszkodzi pojazd, to cóż z tego, że zastosowano właściwie oznakowanie? Współwinne potencjalnego zdarzenia będzie konkretne rozwiązanie, w którym nie do końca wszystko przewidziano. Właśnie to wskazuje, że w procedurach przeglądów musi znaleźć się zestaw problemów, które trzeba brać pod uwagę i które byłyby przez przeglądającego analizowane. Efektem takiej analizy mogą być wnioski wskazujące na konieczne zmiany.
- poprz.
- nast. »»
