W Chicago jest ponad 13 000 ulic o łącznej długości ponad 21 000 kilometrów. Ulice to ponad 1 400 ha nieprzepuszczalnej powierzchniami, która w znaczący sposób przyczynia się do powstawania miejskiej wody spływowej. Duża liczba nieprzepuszczalnych powierzchni stwarza większe zagrożenie wystąpienia lokalnych powodzi. Woda deszczowa przepływając przez powierzchnie ulic zanieczyszcza lokalne zbiorniki wodne. Czarna nawierzchnia tradycyjnych ulic pochłania promieniowanie słoneczne przez co podnosi się temperatura w mieście i w konsekwencji dochodzi do efektu miejskiej wyspy ciepła. Stare oświetlenie uliczne zużywa dużo energii i przyczynia się do zanieczyszczenia świetlnego.

Departament Transportu Miasta Chicago był inicjatorem i zarządcą programu „zazieleniania” ulic, którego celem była poprawa funkcjonowania ekosystemów. W tym przypadku chodziło o ustabilizowanie i uregulowanie przepływów wody oraz regenerację procesów krążenia i filtracji zarówno w przypadku procesów oczyszczania wody, jak też powietrza.

Program zakładał zastępowanie betonowych i asfaltowych nawierzchni dróg przez nawierzchnię wykonaną z materiałów przepuszczających wodę. Nowa, porowata nawierzchnia umożliwia przedostanie się aż do 80% wody deszczowej do podłoża, odfiltrowując zanieczyszczenia gdy woda przedostaje się do warstwy wodonośnej, a skąd trafia Jeziora Michigan. Ulice zaprojektowane i wykonane w nowoczesny sposób pozwalają  odprowadzić odpady przemysłowe, zmniejszają szkody spowodowane przez wodę i zanieczyszczenia oraz zmniejszają ingerencję w naturalny obieg wody.
Program zielonych ulic zobowiązuje do stosowania nawierzchni, które absorbują minimalną ilość ciepła, redukując przez to efekt miejskiej wyspy ciepła, co przynosi wiele korzyści m.in.: zmniejsza zapotrzebowanie na używanie klimatyzacji oraz poprawia warunki wegetatywne dla miejskiej roślinności.

W ramach programu używane są materiały budowlane pochodzące z recyklingu, co redukuje ponoszone koszty, zmniejsza zużycie surowców oraz ma pozytywny wpływ na składowiska odpadów. Ponadto program zmniejsza zanieczyszczenie świetlne, ponieważ wymaga by oświetlenie uliczne było energooszczędne i dobrze zaprojektowane.

Departament Transportu Miasta Chicago zachęca także właścicieli prywatnych posesji, by wzięli udział w programie. Otrzymują oni praktyczne porady i są zachęcani do m.in. zakładania ogrodów deszczowych, które dopełniają działania podejmowane w ramach programu. Opublikowano także podręcznik, który prezentuje wiele dobrych praktyk realizowanych w innych miastach, a które mieszkańcy Chicago mogą wdrożyć na swoich posesjach.

Od 2006 roku, kiedy ruszyły pierwsze projekty pilotażowe, miasto zmieniało nawierzchnię na 15-20 drogach rocznie (budżet pilotażu programu wyniósł 900 tys. dolarów). Program otrzymał nagrodę za innowacyjność.

Źródło: Poradnik „Przyroda w mieście. Usługi ekosystemów – niewykorzystany potencjał miast”; Materiał zamieszczono za zgodą Fundacji Sendzimira.