Drukuj

Wejście w życie 1 stycznia 1986 roku normy PN-85/B-02170 Ocena szkodliwości drgań przekazywanych przez podłoże na budynki stało się  kolejnym impulsem do rozwoju badań w tej dziedzinie oraz zdobywania kolejnych doświadczeń, jakimi można było dzielić się w krajowych i zagranicznych wydawnictwach, podczas krajowych i zagranicznych konferencji i sympozjów. Dla potrzeb praktyki Centralny Ośrodek Badawczo-Projektowy Budownictwa Ogólnego wydał w 1988 roku komentarz do normy, który przygotował zespół prof. Romana Ciesielskiego, złożony z autorów tej normy.

Systematycznie prowadzone badania oraz analizy modelowe i obliczeniowe wraz z weryfikacją skal SWD w zależności od różnych wpływów poszerzały obszar wiedzy. Wówczas ukazały się między innymi takie publikacje zespołu kierowanego przez prof. R. Ciesielskiego, jak: „Drgania drogowe i ich wpływ na budynki” (1990 r.) i „Ocena wpływu wibracji na budowle i ludzi w budynkach” (1993 r.). Obszarem odniesienia w badaniach stało się również górnictwo. Sprawdzano czy i w jaki sposób można za pomocą skal SWD oceniać wpływy wstrząsów górniczych na budynki i jak je uwzględniać w projektowaniu. Tak powiększał się zakres obszarów zastosowań objętych normą PN-85/B-02170 i badań wykonywanych według metodologii stworzonej w Instytucie Mechaniki Budowli Politechniki Krakowskiej.

- I nadszedł rok 2010. We wrześniu, tuż przed V Seminarium „Wpływ hałasu i drgań wywołanych eksploatacją transportu szynowego na budynki i ludzi w budynkach – diagnostyka i zapobieganie WIBROSZYN-2010”  dowiedzieliśmy się ze stron internetowych Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, że norma PN-85/B-02170 ma być wycofana. Wówczas na tej konferencji przedstawiliśmy nasze stanowisko z argumentami przeciwko jej wycofaniu i zadeklarowaliśmy chęć pracy nad jej nowelizacją.* W tych argumentach przypominaliśmy, że kryteria i zasady podane w normie umożliwiają praktyczną realizację zapisów zawartych w różnych aktach prawnych, jak ustawa Prawo budowlane, ustawa Prawo ochrony środowiska, Dyrektywa Rady 97/11/WE, czy norma ISO-14000 odnosząca się do zarządzania środowiskiem. Spełnienie kryteriów w zakresie ochrony środowiska przed drganiami jest warunkiem rozliczenia funduszy unijnych na inwestycje infrastrukturalne. Brak obiektywnego odniesienia w tej ocenie może komplikować te rozliczenia. Przywołaliśmy też inne normy, w tym Eurokod obowiązujący od 2010 roku jako podstawa projektowania. Ponadto podkreślaliśmy, że odpowiedniki naszej normy stosowane są w innych europejskich państwach – przypomina prof. Janusz Kawecki.

Po proteście wniesionym przez Instytut Mechaniki Budowlanej (IMB), który został wsparty przez inne zainteresowane środowiska, Polski Komitet Normalizacji podjął decyzję o przystąpieniu do nowelizacji normy. IMB przygotował kartę projektu i pozyskał akceptację odpowiedniego komitetu PKN, to jest NKP 102. Powołano zespół autorski, w skład którego wszedł również przedstawiciel NKP 102 (zgodnie z wymogiem procedury). IMB deklarując wolę przygotowania nowelizacji musiał samodzielnie zadbać o pozyskanie funduszy na to przedsięwzięcie.

{mp3}trwa-praca-nad-aktualizacja-zapisow-normy-pn-85-b-02170-cz-ii{/mp3}
W tej chwili trwają prace nad nowelizacją. Na szkielecie dotychczasowej normy prowadzona jest aktualizacja i uzupełnianie zapisów normy. O zakresie zmian w dokumencie mówi prof. Janusz Kawecki.

AS

*Patrz: „Przeciwko wycofaniu normy PN-85/B-02170”

Prace nad nowelizacją normy PN-85/B-02170 Ocena szkodliwości drgań przekazywanych przez podłoże na budynki prof. Janusz Kawecki prezentował podczas XIII Sympozjum „Wpływy sejsmiczne i parasejsmiczne na budowle” (Politechnika Krakowska, 22-23 listopada 2012 r.).

Sympozjum „Wpływy sejsmiczne i parasejsmiczne na budowle” jest cyklicznym spotkaniem specjalistów zajmujących się tą wąską dziedziną branży budowlanej. Pierwsze sympozjum miało miejsce w 1978 roku. Początkowo miał w nazwie jedynie „wpływy sejsmiczne”, dopiero od czwartego spotkania włączono pojęcie „parasejsmiczne”. Sympozja odbywają się co trzy lata. Ich organizatorem jest Instytut Mechaniki Budowli Politechniki Krakowskiej.

Inicjatorem sympozjum był nieżyjący już prof. Roman Ciesielski. Pierwsze sympozjum odbyło się w pałacu w Janowicach (k/Tarnowa). Kolejne w maju 1982 roku i miało ono charakter szkoleniowy (odbyło się w ośrodku PAN w Jabłonnej pod Warszawą). Ówczesne zapotrzebowanie na wiedzę w tym zakresie spowodowało konieczność zorganizowania następnego spotkania rok później, już w Krakowie. Stolica Małopolski jest stałym miejscem sympozjum.

W dniach 22-23 listopada br. w Krakowie miało miejsce już XIII Sympozjum „Wpływy sejsmiczne i parasejsmiczne na budowle” zorganizowane przy współudziale Komisji Budownictwa O/PAN w Krakowie oraz Polskiej Grupy Inżynierii Sejsmicznej i Parasejsmicznej. Spotkanie zgromadziło ponad 55. uczestników.