Wykonanie oceny warunków ruchu występujących na sieci drogowo-ulicznej wymaga dysponowania odpowiednimi danymi opisującymi infrastrukturę transportową oraz charakterystykami ruchu drogowego. Do najważniejszych z nich zaliczyć należy: natężenia ruchu, strukturę kierunkową i rodzajową, prędkości pojazdów, przepustowość układu drogowego  itd. Parametrami niezbędnymi do oceny funkcjonowania układu drogowego są również takie dane jak: wartość pracy przewozowej, czas spędzony w podróży przez jej użytkowników, czy średnia prędkość podróży. Określenie wyżej wymienionych charakterystyk ruchu bez symulacyjnego modelu ruchu jest zadaniem niezwykle trudnym, często niemożliwym do wykonania.

Ocena warunków ruchu drogowego

O ile przepustowość układu drogowego można wyznaczyć na bazie zależności powszechnie stosowanych w inżynierii ruchu drogowego, to wyznaczenie pozostałych wyżej wymienionych charakterystyk wymaga danych niezwykle trudnych do określenia przy zastosowaniu tradycyjnych technik obliczeniowych (np. natężenia ruchu drogowego na całej analizowanej sieci drogowej z jednoczesnym wyznaczeniem pracy przewozowej i czasu spędzonego w podróży). Zastosowanie natomiast technik makrosymulacji umożliwia określenie niezbędnych parametrów funkcjonowania danego układu drogowego. Istotnym jest to, że parametry te wyznaczane mogą być dla różnych konstelacji przebudowy i rozbudowy tego układu. Tym samym możliwe jest analizowanie zakresu zmian podstawowych parametrów oceny warunków ruchu drogowego dla poszczególnych scenariuszy jego przebudowy lub/i rozbudowy, a następnie dokonanie wyboru najkorzystniejszego z nich przy zadanym kryterium oceny. Przykładowo ocenie takiej poddać można kolejność inwestycji w ramach wieloletniego planu inwestycyjnego czy też uzasadnić ze względów ruchowych wprowadzenie bądź likwidację układu dróg jednokierunkowych.

Przy ocenie warunków ruchu drogowego, autorzy niniejszej pracy proponują metodę punktacji poszczególnych scenariuszy układu drogowego pod względem następujących parametrów:

• łączny czas spędzony w sieci w ciągu doby,
• łączna praca przewozowa w pojazdo-km w ciągu doby,
• czas przejazdu pomiędzy wybranymi relacjami źródło-cel,
• liczba odcinków o wysokim wskaźniku obciążenia ruchem drogowym, rozumianym jako stosunek natężenia do przepustowości danego elementu sieci drogowej.

W ramach oceny scenariuszy układu drogowego poszczególnym wariantom nadaje się ocenę od najwyższej do najniższej według zadanego kryterium. Przykładowo, przy analizie trzech wariantów reorganizacji ruchu drogowego dla scenariusza, w którym łączny czas spędzony w sieci w ciągu doby jest najmniejszy nadaje się ocenę 5, drugiemu 3, a trzeciemu 1. Sumy ocen w ramach poszczególnych kryteriów dają ocenę końcową wskazując jednocześnie najkorzystniejszy ze scenariuszy w ramach wszystkich kryteriów oceny. Ocena taka sprawia, iż wybrany zostaje ten wariant, który najlepiej spełnia wszystkie kryteria, co nie oznacza, że w każdym z zadanych kryteriów jest najlepszy. Tym samym uzyskanie najmniejszej liczy odcinków o wysokim wskaźniku obciążenia ruchem drogowym nie musi oznaczać najmniejszej pracy przewozowej, a tym samym nie przesądza o jego wyborze. Metodę tę można stosować do wstępnej oceny poszczególnych wariantów danego rozwiązania. Natomiast wyznaczone wartości wymienionych  parametrów są niezwykle cenne do analiz wielokryterialnych.

Tweet