Określenie czasu dojścia

Czas dojścia t_p powinien być określany przy wykorzystaniu prędkości najliczniejszej grupy pieszych - pasażerów komunikacji zbiorowej w danym rejonie i porze czasowej. Można również użyć średniej ważonej, jeżeli nie ma grupy zdecydowanie dominującej. Warto zauważyć (por. [1]), że prędkość pieszych v_p waha się w znacznym zakresie: od 0,8 m/s (kobiety z małymi dziećmi - dominujące w okolicy żłobków czy przedszkoli) do 1,8 m/s (młodzież i studenci w rejonach akademickich).

Najprostszy przypadek ma miejsce, gdy przystanek znajduje się przy chodniku, przed lub za skrzyżowaniem. Wówczas wystarczy określić odległość s_p od punktu startowego (wyznaczonego np. przecięciem osi chodników na narożniku skrzyżowania) do miejsca oczekiwania na pojazd (0,5 m od krawędzi peronu, na wysokości środkowych drzwi pojazdu przy typowym zatrzymaniu). Czas dojścia określa się wzorem (1).

(1)

gdzie:
t_p - czas dojścia [s]
s_p - droga dojścia [m]
v_p - prędkość pieszego [m/s]

Analogiczna sytuacja ma miejsce, gdy konieczne jest skorzystanie z podziemnego. Należy jedynie uwzględnić spadek prędkości, wynikający z poruszania się po schodach. Średnia prędkość pieszych na schodach wynosi: w ruchu pod górę ok. dół ok. 0,7 m/s (por. [l]).

Bardziej skomplikowany przypadek ma miejsce, gdy na trasie dojścia funkcjonuje sygnalizacja świetlna. Zależnie od momentu osiągnięcia wejścia na przejście, czas dojścia może się znacząco wydłużyć (oczekiwanie na sygnał zezwalający). Zakładając, że moment dojścia przed sygnał jest losowy (na trasie nie było w małej odległości innych systemów regulacji ruchu pieszego), do wartości obliczonej w sposób powyższy można doliczyć (przy wykorzystaniu średniej ważonej) czas tracony na oczekiwanie. Przy sygnalizacji stałocyklicznej i pojedynczym przyznaniu światła zielonego w cyklu czas dojścia określa wzór (2).

(2)

gdzie:
t_p - czas dojścia [s]
t_z - czas zezwolenia na ruch pieszy [s]
T – długość cyklu sygnalizacji [s]
s_p - droga dojścia [m]
v_p - prędkość pieszego [m/s]

Sytuacja staje się jeszcze bardziej skomplikowana, jeżeli na trasie dojścia do przystanku znajduje się więcej niż jedno przejście dla pieszych – wówczas należy bowiem wziąć pod uwagę stopień synchronizacji faz zezwalających na ruch pieszy i określić (ponownie za pomocą średniej ważonej) ostateczną wartość czasu t_p. Pomocne w takich przypadkach jest użycie wykresów ruchu pieszego, które umożliwiają graficzną analizę czasu przejścia.

Tweet