W latach 2006-2008 we Wrocławiu dokonano przebudowy ważnego węzła komunikacyjnego na placu Grunwaldzkim, znajdującego się w sąsiedztwie kompleksu zabudowań uniwersyteckich (Politechnika Wrocławska, Akademia Medyczna, Uniwersytet Wrocławski).

Przed przebudową układ przystanków na węźle odpowiadał typowym rozwiązaniom z lat 80 ubiegłego wieku: przystanki tramwajowe znajdowały się na wlotach skrzyżowania, autobusowe - na wylotach. Powodowało to, że np. studenci Politechniki udający się z placu Grunwaldzkiego w kierunku akademików na Biskupinie mieli do wyboru przystanki tramwajowe (na wlotach) i jeden autobusowy (na wylocie) (rys. 1).

Obecnie, po przebudowie, skrzyżowanie zyskało wyspę centralną, na której znajduje się większość przystanków autobusowo-tramwajowych. W efekcie tego, w powyższej relacji odjazd może następować z przystanku zintegrowanego na wyspie (3 linie tramwajowe i 2 autobusowe) lub przystanku tramwajowego na wschodnim wylocie skrzyżowania (1 linia tramwajowa) (rys. 2).

Przedmiotem analizy dostępności komunikacji zbiorowej w badanej relacji i miejscu powinno być zatem porównanie czasów dostępu przed i po przebudowie. Stare rozwiązanie charakteryzowało rozproszenie przystanków i łatwy do nich dostęp. Nowe – skupienie przystanków i utrudniony dostęp (dojście przez kilka przejść dla pieszych zabezpieczonych sygnalizacją świetlną, a następnie - przejściem podziemnym). Ocena przyjętej organizacji ruchu wymaga zatem bezsprzecznie zbadania czasów dostępu.

Czas dostępu przed modernizacją

Przed modernizacją podróż w kierunku Biskupina mogła odbywać się z trzech przystanków tramwajowych i jednego autobusowego (rys. 1):

• T1: linie tramwajowe nr 2 i 10, kursujące w szczycie co 12 minut (łącznie co 6 minnut);
• T2: linia tramwajowa nr 4, kursująca w szczycie co 12 minut;
• T3: linia tramwajowa nr 1, kursująca w szczycie co 12 minut;
• A1: linie autobusowe nr 145 i 146, kursujące w szczycie co 15 minut (łacznie co 7,5 minuty).

Podsumowując: do wyboru pozostawały cztery przystanki, a maksymalna oferowana częstotliwość wynosiła 10 odjazdów na godzinę.

Czasy dojść obliczone dla poszczególnych narożników skrzyżowania (oznaczonych na rys. 1. literami U-Z) zostały przedstawione w tabeli 1. Przy obliczaniu wykorzystano trasy najszybsze (uwzględniające program sygnalizacji świetlnej). Pomiarów czasów przemieszczeń dokonano z prędkością typową dla ruchu studentów.

Najmniejsze wartości czasu dojścia wystąpiły dla narożników X i Y, na których położone były odpowiednio przystanki: tramwajowe T1 i autobusowy A1. Sumaryczne wartości czasu dostępu (po uwzględnieniu czasów wjazdu i oczekiwania) zostały przedstawione w tabeli 2.

Jak widać, dla narożników U, W i X najmniejsze czasy dostępu występowały w przypadku przystanku T l , natomiast dla Y i Z - przystanku A1. Generalnie, podstawowe znaczenie miał czas oczekiwania (wskazanie przystanku T l dla U i W).

Tweet