Spis treści

Europejski program działań na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego 2011-2020 – nadzieje i oczekiwania (III)W ramach przygotowań do opracowania czwartego programu działań dyrekcja DG-TREN zorganizowała konsultacje publiczne na szeroką skalę z wykorzystaniem Internetu oraz serię sześciu tematycznych warsztatów. Rezultaty obydwu tych działań zostały podsumowane w dokumencie roboczym [l5], który powstał jako materiał informacyjny przeznaczony na dużą, a co za tym idzie, raczej sformalizowaną jednodniową konferencję dla interesariuszy, która odbyła się w grudniu 2009.

Kwestie do uwzględnienia w związku z nowym programem działań na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego na lata 2011-2020

Podejście przyjęte przez DG-TREN
Celem konsultacji przez Internet było zidentyfikowanie kluczowych problemów do rozwiązania i działań priorytetowych, jakie powinny znaleźć się w czwartym programie. Otrzymano około 270 odpowiedzi od organizacji sektora publicznego i prywatnego oraz około 230 od osób indywidualnych. Jednak rozkład respondentów wśród państw członkowskich był daleki od jednolitości: jedna czwarta odpowiedzi pochodziła z Wielkiej Brytanii, druga z Niemiec, Belgii i Austrii, jedna na 12 spoza UE, a pięć państw członkowskich udzieliło po jednej odpowiedzi, tak więc pozostałych 18 państw członkowskich dało średnio jedynie po 10 odpowiedzi.

W odbiorze większości respondentów bezpieczeństwo użytkowników samochodów poprawiło się w stosunku do sytuacji sprzed 10 lat, natomiast zmalało bezpieczeństwo użytkowników jednośladów. Bezpieczeństwo pieszych było mniej więcej podzielone na równe części jako wyższe i niższe. Nie zaskoczyły odpowiedzi dotyczące problemów bezpieczeństwa, działań w obszarze infrastruktury, edukacji użytkowników ruchu i ich zachowania, nadzoru na ruchem drogowym i bezpieczeństwa pojazdów. Uzyskane odpowiedzi były generalnie zgodne ze stanowiskiem, jakie zarysowało się już przed rokiem 2005. Na poziomie UE jako priorytety traktowano ustanowienie celu na rok 2020, harmonizację przepisów i standardów drogowych, zwiększenie akceptacji rynkowej dla nowych technologii, finansowanie działalności na rzecz poprawy brd, legislacja tam, gdzie to zasadne i wsparcie dla badań naukowych.

Jeśli chodzi o instytucjonalne zarządzanie bezpieczeństwem ruchu drogowego, respondenci zwrócili uwagę na brak woli politycznej do potraktowania bezpieczeństwa ruchu drogowego jako priorytetu, alokowania zasobów na ten cel i do wprowadzenia potencjalnie niepopularnych regulacji. Brak informacji, szczególnie na temat liczby i ciężkości obrażeń, skali korzystania z ruchu drogowego i wynikającego z tego narażenia na niebezpieczeństwo to według respondentów elementy utrudniające monitoring i ewaluację skuteczności polityki brd i podejmowanych działań.

Seria sześciu warsztatów tematycznych w zasadzie potwierdziła wcześniejszy konsensus, przy czym na każdym z nich zgłaszano nowe zagadnienia lub przedstawiano znane zagadnienia w nowym świetle. Przykłady podane są pod poszczególnymi tematami przewodnimi.

Niechronieni użytkownicy dróg - UE powinna skorzystać ze swoich możliwości i zachęcać podmioty wyższego szczebla do promowania brd, stworzyć kadrę wsparcia profesjonalnego i pomóc w budowaniu zdolności w zakresie zarządzania bezpieczeństwem ruchu drogowego. UE powinna opracować i zapewnić przyjęcie wspólnej definicji ciężkich obrażeń i finansować zbieranie danych o ryzyku tam, gdzie to konieczne. Powinna również ograniczyć wskaźnik mocy do wagi dla silnikowych jednośladów.

Technologia bezpieczeństwa pojazdów i zarządzanie - potrzebny jest system monitorowania i utrzymywania przez cykl życia nowoczesnych pojazdów wbudowanego w nie wysokiego poziomu bezpieczeństwa, szczególnie w formie zaawansowanej technologii, której stan nie jest wykrywalny przez użytkownika i powinien być monitorowany na poziomie poszczególnych pojazdów. Istnieje potrzeba ochrony działań na rzecz poprawy brd przed ich zaniedbaniem na rzecz ochrony środowiska. W raporcie z przebiegu warsztatów brakuje natomiast wzmianki o potrzebie jak najszybszego wbudowania w samochodach rozwiązań chroniących pieszych, na poziomie podobnym do ochrony osób wewnątrz pojazdu (zależnie od możliwości i kosztów).

Ekonomia bezpieczeństwa ruchu drogowego - potrzebna jest mapa drogowa wskazująca kierunek osiągnięcia internalizacji kosztów zewnętrznych związanych z bezpieczeństwem ruchu drogowego, a przyjęcie podejścia opartego o skłonność do zapłaty powinno zostać przyjęte jako najlepsze podejście, pozwalające na oszacowanie tych kosztów wypadków drogowych, na które nie ma ceny rynkowej.

Bezpieczniejsza jazda w UE dzięki szkoleniom, edukacji i nadzorowi nad ruchem - proces uczenia się, zdobywania umiejętności dojrzałego kierowcy i ich utrzymania przez całe życie powinien być dłuższy i bardziej pogłębiony przy pomocy zharmonizowanych kwalifikacji instruktorów. Należy wprowadzić zharmonizowane systemy punktów karnych.

Bezpieczeństwo na drogach nie będących autostradami i na drogach zamiejskich w Europie - potrzebna jest lepsza współpraca pomiędzy producentami pojazdów i zarządcami dróg w celu osiągnięcia bezpiecznych warunków jazdy na całej sieci drogowej.

Komunikacja na temat bezpieczeństwa ruchu drogowego - można bardzo dużo osiągnąć poprzez wzmocnienie Europejskiego Obserwatorium Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego w działaniach na rzecz poszerzenia świadomości i wiedzy o problemach brd wśród decydentów i społeczeństwa.

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.