Kierunki rozwoju

Nadal istnieją realne możliwości równoważenia miejskich systemów transportowych, z uwzględnieniem czynników: przestrzennych, środowiskowych, technicznych, społecznych i ekonomiczno-finansowych. Niezbędnym warunkiem jest lepsze planowanie rozwoju systemów transportowych w miastach (rozwój lokalnych polityk transportowych) i zintegrowanie tych planów z planami przestrzennymi.

Niezbędne staje się wprowadzenie w Polsce skutecznych narzędzi organizowania transportu intermodalnego (nie wystarczy do tego samo tylko rozwiązanie ułatwiające wprowadzenie wspólnego biletu w komunikacji miejskiej).

Potrzeby

Dla realizacji strategii równoważenia transportu miejskiego niezbędne jest:

• uporządkowanie planowania przestrzennego,
• wdrożenie właściwych rozwiązań w podziale zadań przewozowych,
• wykorzystanie narzędzi zarządzania popytem,
• uznanie priorytetu dla transportu szynowego w miastach i w aglomeracjach,
• wykorzystanie przewozów kolejowych,
• szeroki proces edukacji społecznej,
• poprawa relacji: pasażerowie – dostawcy usług.

Państwo powinno wprowadzać odpowiednie regulacje prawne i programy wsparcia, a samorządy lokalne i regionalne – podejmować stosowne działania realizacyjne.

Niezbędne są racjonalne regulacje ustawowe, stanowiące o publicznym transporcie zbiorowym. Powinna ona tworzyć możliwości organizowania przez miasta intermodalnych systemów transportu lokalnego. Tworzenie takich systemów powinno być wsparte finansowo przez państwo, zwłaszcza w zakresie przewozów regionalnych i subregionalnych (obszary metropolitalne).

Konieczne jest maksymalne i racjonalne wykorzystanie europejskich funduszy strukturalnych, głównie na projekty ukierunkowane na zrównoważenie transportu w miastach.

Źródło: Związek Miast Polskich

Tweet