Inżynieria ruchu

Aktywna mobilność (Active transportation; Nahmobilität; Mobilité douce; Human powered mobility) to indywidualna mobilność realizowana na przykład pieszo lub przy pomocy roweru, ale również przy pomocy innych niezmotoryzowanych środków transportu lub sposobów poruszania się w przestrzeni (na rolkach, hulajnogach). – W aktywnej mobilności chodzi o to, by tworzyć takie możliwości poruszania się po mieście, które nie zawsze wymagają dedykowanej do tego  infrastruktury – podkreśla Piotr Kuropatwiński z Uniwersytetu Gdańskiego, wiceprezydent Europejskiej Federacji Cyklistów. Efektem tego jest bezkonfliktowe współistnienie w przestrzeni miejskiej kierowców, pieszych, rowerzystów, motocyklistów, rolkarzy, a więc wszystkich uczestników ruchu.

VETURILO, czyli system Warszawskiego Roweru Publicznego, to sieć samoobsługowych wypożyczalni rowerów miejskich, czynnych przez całą dobę we wszystkie dni tygodnia. Z założenia rower miejski ma uzupełniać system transportu zbiorowego (na trasach od punktu wyjścia do węzła przesiadkowego i odwrotnie – od węzła do celu), ale również jego istotą jest wykonywanie turystycznych przejażdżek. System działa od sierpnia ubiegłego roku. Wówczas uruchomiono 58 stacji, oddając do dyspozycji użytkowników 1050 rowerów. W tej chwili jest już blisko 130 stacji dysponujących ponad 2 tys. rowerów. Warszawski system pod względem wielkości jest obecnie dziesiątym w rankingu europejskich miast. Do końca tego roku w systemie będzie funkcjonowało 180 wypożyczalni i ponad 2500 rowerów, co na pewno w tym rankingu przesunie Warszawę o kilka pozycji wyżej.

Komisja Europejska przyjęła 15 maja br. dwa rozporządzenia mające na celu promowanie wprowadzenia „inteligentnych usług informacyjnych”, takich jak ostrzeżenia w czasie rzeczywistym o niebezpiecznych warunkach na drodze czy informowanie kierowców o bezpiecznych miejscach parkingowych dla samochodów ciężarowych. Usługi tego rodzaju można zapewnić w różny sposób, w szczególności przez wykorzystanie drogowych tablic świetlnych, radia oraz aplikacji do telefonów komórkowych.

Układy transportowe miast na przestrzeni lat podlegały wielu transformacjom, głównie ze względu na rozwój gospodarczy i motoryzacyjny oraz za tym idący wzrost natężenia ruchu. Niestety, utrzymanie sprawnego układu komunikacyjnego miasta wymaga stałego ponoszenia potężnych nakładów inwestycyjnych. Kolejny problem miast to odnotowywany stały spadek liczby pasażerów komunikacji zbiorowej. Spowodowany jest on wieloma uwarunkowaniami, nie tylko o charakterze lokalnym czy regionalnym. Zmniejszające się zainteresowanie transportem publicznym dotyczy całej Europy. Wpływ na taką sytuację mają kondycje gospodarek w poszczególnych państwach, jak również rosnąca liczba posiadaczy pojazdów.

Jednym z głównych problemów transportowych miast – szczególnie dużych – są zatory drogowe, czyli tzw. „korki”. Mają one negatywny wpływ ekonomiczny i społeczny, naruszają środowisko oraz przestrzeń miejską, a także oddziałują na zdrowie mieszkańców. Nie ma niestety jednego, dobrego rozwiązania, które pozwoliłoby wyeliminować zatory bądź ograniczyć ich skutki. Na pewno powodzenie zapewnią działania promujące alternatywne do jazdy samochodem sposoby poruszania się, np. chodzenie pieszo, jazda na rowerze, transport zbiorowy lub jazda na motocyklach i skuterach, a także rozwiązania typu car-sharing. Styl życia w mniejszym stopniu uzależniony od samochodu staje się w Europie coraz powszechniejszy.

Bezpieczeństwo ruchu drogowego bezpośrednio wiąże się z jakością oraz stanem przestrzeni publicznej i jej infrastruktury. Z punktu widzenia ochrony uczestników ruchu istotne jest bieżące utrzymanie i ciągłe dostosowywanie przestrzeni do potrzeb społeczności lokalnych. Zagospodarowanie przestrzeni publicznych, rozbudowa infrastruktury transportu publicznego, ścieżek rowerowych i chodników wpływa więc na postrzeganie zarówno otoczenia, jak też odczuwanie osobistego bezpieczeństwa.