Inżynieria ruchu

Modelowanie ruchu czasu wolnegoDotychczas w planowaniu układów transportowych i modelowaniu podróży zasadniczą determinantę stanowiły podróże generowane ruchem do i z pracy. Teraz przed planistami komunikacyjnymi i urbanistami stoi nowe wyzwanie, które niesie zmiana w społecznych zachowaniach. Dotąd marginalny ruch, jaki generowały w miastach podróże związane ze spędzaniem wolnego czasu, nabiera wymiaru odwracającego dotychczasowe proporcje. Na przykład w Szwajcarii codzienne podróże związane z czasem wolnym stanowią już jedną czwartą pracy przewozowej całego układu transportowego.

Active Access to projekt, który zajmował się promowaniem mobilności pieszej i rowerowej na krótkich dystansach. Współfinansowany był przez Unię Europejską w ramach programu Inteligentna Energia Europa. Projekt został już zakończony. Jego efektem jest zbiór opublikowanych materiałów opisujących działania w zakresie mobilności pieszych i rowerzystów przy dojazdach do szkoły, pracy, na zakupy, oraz związanych ze zdrowiem i rekreacją. Materiały zawierają również część omawiającą proces angażowania interesariuszy w promocję ruchu pieszego i rowerowego.

Dostępność transportu publicznego (III) Mobilność dla wszystkichW szwedzkim Goteborgu, zamieszkałym przez ponad pół miliona ludzi, transport zbiorowy realizowany jest za pomocą autobusów, tramwajów, pociągów i promów. W mieście wdrożono system świadczenia specjalnych usług przewozowych i elastycznego wykorzystania linii autobusowych. Od 2008 roku wszyscy pasażerowie powyżej 65 roku życia mają bezpłatne przejazdy w godzinach pozaszczytowych. Zaobserwowano, że to posunięcie podwoiło liczbę podróżujących seniorów.

Dostępność transportu publicznego (II) Wiedeńskie i londyńskie przemiany W Wiedniu dostępność dla grup niepełnosprawnych użytkowników istniejących wewnątrz i na zewnątrz stacji w transporcie badał Roland Krpata. Grupę uczestników badań testowych podzielono na trzy zespoły odpowiadające ich niepełnosprawności: motorycznej (osoby starsze, słabo poruszające się i na wózkach), wzrokowej (osoby słabowidzące, niewidome) i słuchowej (osoby słabosłyszące, niesłyszące). Wszyscy uczestnicy przeprowadzonych testów posługiwali się tymi samymi wyznacznikami dostępności, które sprawdzali pod kątem swoich ułomności.

Dostępność transportu publicznego (I) Projektowanie dla wszystkichPo 40 latach stosowania polityki dostępnego transportu rezultaty i wyniki miast europejskich są imponujące i dalece wyprzedzające naszą rodzimą rzeczywistość. My jesteśmy dopiero na początku tej drogi. Usiłujemy przekonać władze i urzędników, że warto nią podążać.

Najistotniejsze wytyczne, jakimi powinien się kierować organizator transportu i przewoźnik są następujące:

Nowa mapa ryzyka na drogach krajowych w Polsce 2009-2011Już po raz piąty, w ramach międzynarodowego Programu Oceny Ryzyka na Drogach EuroRAP, naukowcy z Politechniki Gdańskiej wraz z ekspertami Polskiego Związku Motorowego i Fundacji Rozwoju Inżynierii Lądowej opracowali mapę ryzyka na drogach krajowych w Polsce. Wyniki badań wykazują znaczącą redukcję długości „czarnych odcinków” oraz wzrost długości „odcinków zielonych”.