Inżynieria ruchu

Komunikacja miejska – diagnoza potrzebSamorządy polskich miast zdołały powstrzymać w ostatnim dziesięcioleciu procesy degradacji systemów transportu publicznego (komunikacji miejskiej). Uczyniły to samodzielnie, bez żadnego finansowego wsparcia ze strony państwa, co podkreślono w „Raporcie o stanie miast”, przygotowanym przez Związek Miast Polskich.

Buspasy pod kontroląNa temat buspasów panują różne opinie. Z reguły kierowcy wyrażają się o tym rozwiązaniu niepochlebnie. Mało tego, okazuje się, że w Warszawie stały się przyczyną nieprzyjemnych incydentów pomiędzy kierowcami a funkcjonariuszami straży miejskiej. Piotr Krukowski z Biura Drogownictwa i Komunikacji Urzędu m. st. Warszawy, zastrzega, że buspasy powinny być postrzegane przez użytkowników dróg jak torowiska, czyli miejsca, z których  bezwzględnie nie ma prawa korzystać nikt inny, poza pojazdem do tego upoważnionym. Zanim jednak takie postrzeganie nastąpi, Warszawa postanowiła wprowadzić automatyczną kontrolę buspasów.

Warszawskie TTAAnaliza efektywności, jaką przeprowadzono dla wdrożenia torowiska tramwajowo-autobusowego (TTA) na warszawskiej trasie WZ, między innymi wskazała jakie powinno być podejście miast do projektowania takich rozwiązań i do sposobów ich eksploatacji, a także służyła sprawdzeniu poziomu społecznej akceptacji dla wprowadzonych zmian.

Komunikacja autobusowa w warszawskim ŚródmieściuWarszawskie Śródmieście jest dziś niemalże dzielnicą biurowo-usługową. W jej obrębie znajduje się aż 375 tys. miejsc pracy i 127 tys. miejsc nauki. Liczba mieszkańców w tym rejonie wynosi 395 tys. Granice obszaru śródmiejskiego, zajmującego 37,9 km2, wyznaczają ulice: Armii Ludowej, Bitwy Warszawskiej, Al. Prymasa Tysiąclecia, Okopowa, Most Gdański i Al. Stanów Zjednoczonych. W godzinach szczytu kursuje tu ponad 900 autobusów, dlatego też zakorkowana dzielnica potrzebuje sprawnie działającego systemu komunikacji.

Obszary dysfunkcji systemu transportowego miasta cz. IIZ prezentowanych w cz. I danych wynika jednoznacznie, iż dużym problemem w miastach jest występowanie zatłoczenia czyli kongestii. Jest ona bezpośrednio powiązana z ruchem pojazdów na terenie miasta i nie można określić jednej głównej przyczyny jej powstawania. Etymologicznie oznacza ono zatłoczenie, przeciążenie, nagromadzenie.

Kongestia może być także określana, jako różnica w kosztach zasobów między siecią drogową eksploatowaną (funkcjonującą) w obecnych warunkach ruchu, a siecią eksploatowaną w idealnych warunkach, w których zostały wyeliminowane opóźnienia, ruch odbywa się z maksymalnie bezpieczną prędkością11. To spowodowane i powiązane jest nie tylko ze wzrastającą liczbą samochodów, ale także z przestrzennym rozprzestrzenianiem miast (osiedlaniem się ludności w gminach ościennych), co z kolei powoduje wzrost potrzeb transportowych. Takie sytuacje często powiązane są z niedoinwestowaniem infrastrukturalnym, brakiem paralelności w rozbudowie osiedli i infrastruktury drogowej, niejednoznacznie prowadzoną polityką  transportową oraz niewystarczającymi środkami finansowymi pozwalającymi na rozwój  sektora transportu. Także cechy systemów transportowych, ich właściwości oraz zjawiska występujące w szeroko rozumianym procesie ich funkcjonowania i rozwoju stają się generatorami problemów.

Obszary dysfunkcji systemu transportowego miasta cz. IDo najważniejszych problemów transportowych miasta należy zaliczyć występowanie kongestii, która związana jest przede wszystkim ze wzrostem wskaźnika motoryzacji, przy jednoczesnym braku rozwoju infrastruktury drogowej. Szczególnego znaczenia nabiera w tym wypadku wykorzystanie rozwiązań z zakresu logistyki miejskiej, jak i tworzenie zrównoważonego systemu transportowego.

Sprawny system transportowy w dużej mierze determinuje funkcjonalność współczesnych miast. Transport ma znaczący wpływ na poziom rozwoju gospodarczego regionu, pozwala na zapewnianie bezpośredniego kontaktu ludziom, jak i przesyłanie ładunków na odległość. Rozwój społeczno-gospodarczy kreuje coraz większą potrzebę przemieszczania, a dostępne zasoby techniczno-technologiczne stają się gwarantem szybkiego zaspokajania zmieniających się wymagań, jednocześnie jednakże negatywnie oddziałując na środowisko naturalne, fizjonomię i morfologię miast.