Zadania urządzeń brd to: optyczne prowadzenie ruchu, wskazanie pikietażu drogi, oznaczenie obiektów znajdujących się w skrajni drogi, zabezpieczenie ruchu pojazdów i pieszych, informowanie i ostrzeganie kierujących, zamykanie dróg dla ruchu, zabezpieczenie robót w pasie drogowym, prowadzenie nadzoru nad ruchem drogowym.
Urządzenia optycznego prowadzenia ruchu
1) Słupki prowadzące stosuje się w celu ułatwienia kierującym, szczególnie w porze nocnej i w trudnych warunkach atmosferycznych, orientacji co do szerokości drogi, jej przebiegu – na łukach pionowych i poziomych. Słupki prowadzące umieszcza się po obu stronach jezdni w odległości 1,0 m od jej krawędzi. Na odcinkach dróg, na których zastosowano bariery ochronne, słupki prowadzące umieszcza się bezpośrednio nad barierą.
2) Słupki krawędziowe stosuje się w celu bardziej precyzyjnego zlokalizowania zjazdu z drogi na skrzyżowaniu na inną drogę. Słupki te określają dokładniej geometrię skrzyżowania i ułatwiając manewr skręcania, szczególnie w porze nocnej i w trudnych warunkach atmosferycznych.
3) Tablice prowadzące stosuje się w celu uprzedzenia kierującego pojazdem o koniecznej zmianie kierunku jazdy. Tablice te stosuje się przede wszystkim:
- na łukach poziomych, których geometria może być zaskoczeniem dla kierujących lub mają promień mniejszy od normatywnego dla danej drogi oraz duży kąt zwrotu,
- na skrzyżowaniach typu T,
- na wyspach małych i średnich rond, w szczególności położonych poza obszarem zabudowanym,
- w obszarach robót drogowych.
Tablice dzielą się na pojedyncze i ciągłe.
4) Tablice rozdzielające stosuje się w celu wskazania kierującemu pojazdem miejsca rozdzielenia się kierunków ruchu. Ustawiane są na: autostradach i drogach ekspresowych, drogach ogólnodostępnych, przy robotach drogowych.
5) Słupki przeszkodowe stosuje się w celu oznaczenia przeszkód na jezdni, takich jak: bariery rozdzielające pasy ruchu, azyle dla pieszych, wysepki wyodrębnione krawężnikami, miejsca rozpoczęcia pasów dzielących jezdnie itp.
6) Tablice kierujące stosuje się w celu wskazania kierującemu pojazdem miejsca występowania na jezdni przeszkód, takich jak: bariery, azyle dla pieszych, wysepki wyodrębnione krawężnikami, miejsca rozpoczęcia pasów dzielących jezdnie itp., zlokalizowane od strony odcinka pomiędzy skrzyżowaniami, gdzie występuje najazd na przeszkodę tylko z jednej strony. Tablice kierujące wąskie stosuje się do oznaczania zwężonej szerokości jezdni lub skrajni w tunelach.
Znaki wskazujące pikietaż drogi
Są to znaki kilometrowe i hektometrowe umieszczane na odcinkach dróg, na których zastosowano słupki prowadzące (drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe).
1) Znaki kilometrowe stosuje się w celu oznaczenia przebiegu drogi i wskazania jej kilometrażu narastająco od początku do końca drogi. Znaki kilometrowe na oddzielnych tabliczkach umieszcza się na drogach dwujezdniowych w pasie dzielącym. Są one instalowane na słupkach barwy szarej o wysokości 1,0 m i średnicy ~ 0,06 m.
2) Znaki hektometrowe stosuje się w celu uściślenia przebiegu drogi oraz ułatwienia lokalizacji elementów składowych drogi podlegających ewidencji dróg oraz zdarzeń drogowych. W sytuacji, gdy na odcinku drogi nie można zastosować słupków prowadzących zaleca się stosowanie tabliczek wskazujących bieżący kilometr i hektometr drogi umieszczanych na elementach wyposażenia drogi (elementy oświetleniowe, konstrukcje bramowe itp.).
Urządzenia do oznaczania obiektów znajdujących się w skrajni drogi
Stosuje się je w celu ostrzeżenia kierujących pojazdami o ograniczeniu skrajni oraz ochrony niektórych obiektów przed uszkodzeniem przez pojazdy. Tablicami do oznaczania ograniczenia skrajni pionowej i poziomej drogi oznacza się w szczególności: budynki, podpory wiaduktów, wystające murki przepustów, poręcze mostowe, konstrukcje nad jezdnią itp. Urządzenia umieszczane przed obiektem stosuje się w celu wskazania maksymalnych gabarytów pojazdów, które nie spowodują uszkodzenia obiektu na drodze i uprzedzeniu kierujących o występowaniu obiektów ograniczających skrajnię pionową poniżej 4,5 m.
Urządzenia zabezpieczające ruch pieszych i rowerzystów
Służą one wyeliminowaniu lub ograniczeniu niebezpieczeństw na jakie narażony jest pierwszy lub rowerzysta korzystający z drogi i obiektów przy niej położonych. Mogą one być wykonane z betonu lub metalu. Urządzenia te stosuje się: na wszystkich drogach i w ich obrębie, na obiektach leżących w ciągu dróg, na kłakach dla pieszych, wzdłuż ciągów pieszych oddzielonych od jezdni, przy ścieżkach rowerowych przebiegających przez obiekty inżynierskie itp.
1) Balustrady i poręcze stosuje się w celu zabezpieczenia przed upadkiem z wysokości, jeżeli powierzchnia, po której odbywa się ruch pieszych i rowerzystów położona jest powyżej 0,5 m od poziomu terenu.
2) Barieroporęcze stosuje się na obiektach mostowych, a także w innych miejscach, gdzie nie ma możliwości oddzielnego stosowania barier i balustrad, a zachodzi konieczność zastosowania ochrony ruchu pieszego i kołowego.
3) Ogrodzenia stosuje się w celu ochrony pieszych i oddzielenia ich od jezdni. W ten sposób uniemożliwienia się im przekraczanie jezdni w miejscach niedozwolonych lub wprowadza się skanalizowanie ruchu pieszych. Ogrodzenia mogą być segmentowe lub łańcuchowe.
4) Słupki blokujące stosuje się w celu niedopuszczenia do wjeżdżania pojazdów na chodniki lub ciągi pieszych. Mogą być one wykonane z metalu, tworzyw sztucznych lub drewna. Barwa słupków powinna być biało-czerwona. Dopuszcza się też słupki ozdobne, dostosowane do architektury otoczenia o barwach innych niż biało-czerwone.
- poprz.
- nast. »»
