Jak to robią inni?

Jednym z elementów projektu „Acronym” prowadzonego przez UE była analiza koncepcji wprowadzenia „strefy bezpieczeństwa” w 7 krajach: Szwecji, Finlandii, Hiszpanii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Holandii i Kanadzie. Definicja „strefy bezpieczeństwa” we wszystkich 7 krajach jest bardzo zbliżona: „Jest to projektowana, wolna od przeszkód strefa mająca za zadanie redukcję zagrożenia związanego z niekontrolowanym opuszczeniem przez pojazd drogi”. Można wyróżnić pięć głównych kryteriów [9] według których określa się zakres „strefy bezpieczeństwa”: prędkość projektowa, pochylenie skarp, typ drogi, natężenie ruchu (choć w Holandii uznano, że ryzyko nie powinno być oceniane przez ilość poruszających się pojazdów), parametry techniczne ukształtowania poziomego drogi. W Hiszpanii i Szwecji brana jest też pod uwagę szerokość pasa ruchu.

Tabela 4. Kryteria „strefy bezpieczeństwa” w 6 krajach europejskich [9]

Z tabeli 4 wynika, że szerokość oraz sposób przyjęcia „strefy bezpieczeństwa” w każdym kraju jest określany w inny sposób.

„Recover Zone” jest traktowana jeszcze bardziej odmiennie pomiędzy poszczególnymi krajami. Podstawową różnicą jest fakt, że we Francji i w Niemczech stanowi osobną, samodzielną strefę drogi, natomiast w pozostałych krajach jest fragmentem „strefy bezpieczeństwa”. Kryteria określające zakres „Recover Zone” są podobne jak dla „strefy bezpieczeństwa” z tym, że większa uwaga kierowana jest na szerokość pasów ruchu.

Autorzy badań starając się podsumować sformułowali kilka zasad wynikających z doświadczeń krajów objętych analizą. Dla określenia szerokości strefy bezpieczeństwa na istniejących drogach powinno się posługiwać rzeczywistą prędkością miarodajną, natomiast dla nowych dróg prędkością projektową. Strefa bezpieczeństwa powinna mieć co najmniej 4,5 m szerokości dla dróg o V=80 km/h. Pas dzielący węższy niż 10 m przy V?70 km/h trzeba oceniać jako przeszkodę i wprowadzić np. bariery w pasie dzielącym. Na łukach drogi z uwagi na większe niebezpieczeństwo wypadnięcia pojazdów oraz niekorzystny kąt kolizji z przeszkodą należy rozważyć szerszą strefę bezpieczeństwa niż na odcinku prostym [6]. Na autostradach można przyjąć, że rolę „Recover Zone” będą pełnić pasy awaryjne pod warunkiem jednak że ich szerokość będzie wynosić 3-4 m.

Paweł Mieszkowski
Pracownia Inżynierska KLOTOIDA Mirosław Bajor, Andrzej Zygmunt Sp.j.

Zagadnienia te były przedstawiane podczas II Ogólnopolskiej Konferencji Naukowo Technicznej „Projektowanie i zarządzanie drogami - zasady, dobre praktyki, efektywność”, SITK O/Kraków, 23-25 września 2009 r., Zakopane.

Numeracja tablic i fotografii jest kontynuacją części poprzednich.

Wykaz literatury do materiału „Rozwiązania w strefach i na ciągach ruchu uspokojonego” zawiera część czwarta, publikowana z datą 26.10.2009 r.

Tweet