Centrum przesiadkowe to miejsce, które umożliwia swobodne przesiadanie się między różnymi środkami transportu – własnym samochodem, rowerem, pociągiem, komunikacją miejską czy pojazdami współdzielonymi. Obecność takich obiektów w miastach może ułatwić zmianę podziału modalnego w miastach, a co za tym idzie – pozytywnie wpłynąć na stan środowiska naturalnego oraz jakość życia mieszkańców.
Miejsca przesiadkowe w polskich miastach
Ponad połowa (58%) mieszkańców polskich miast potwierdza, że w okolicy ma dostęp do węzła przesiadkowego. Większość tych osób (65%) korzysta z tego rodzaju udogodnień. Częściej znajdują się one w większych miastach – zwłaszcza tych powyżej 500 tys. mieszkańców. Jednocześnie wśród najważniejszych działań na rzecz transportu zrównoważonego aż 54% mieszkańców miast wskazuje tworzenie centrów przesiadkowych.
W centrach przesiadkowych prawie zawsze dostępne są autobusy. Ponad połowa ankietowanych potwierdza również obecność tramwajów (63%), a także wypożyczalni rowerów (58%). Mniej niż co trzeci badany wskazuje dostępność w pobliskim węźle przesiadkowym parkingu umożliwiającego pozostawienie prywatnego samochodu (29%)*.
Nowoczesny węzeł komunikacyjny w Lublinie
W Polsce zaczynają pojawiać się nowoczesne, wielofunkcyjne miejsca przesiadkowe – niedługo takiego obiektu doczeka się Lublin. Obecnie główny dworzec autobusowy w tym mieście znajduje się w sporej odległości od dworca kolejowego. W dodatku stary dworzec autobusowy wraz z pobliskim targowiskiem tworzy raczej nieatrakcyjny wizualnie obszar w bezpośrednim sąsiedztwie najbardziej reprezentacyjnej części miasta – zamku i starówki.
Wkrótce ma się to jednak zmienić. Powstał już kompleksowy projekt Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego. Nowoczesny dworzec autobusowy zostanie wybudowany w pobliżu Dworca Głównego PKP, dzięki czemu miasto zyska węzeł komunikacyjny integrujący w jednym miejscu linie regionalne, dalekobieżne, podmiejskie, aglomeracyjne i mikrobusowe. Projekt oprócz samego obiektu z zajezdnią autobusową obejmuje także zagospodarowanie pobliskiej przestrzeni publicznej i dostosowanie istniejącej infrastruktury komunikacyjnej. Projektanci uwzględnili również potrzebę przyrodniczej odnowy Lublina oraz stworzenia publicznego miejsca zachowującego wartość kulturową regionu.
Źródło: informacja prasowa
