Numeryczny model terenu (NMT)
Numeryczny model terenu (NMT) jest jednym z podstawowych elementów wykorzystywanych przy sporządzaniu map akustycznych. Zawiera on informacje o terenie, jego konfiguracji oraz występujących obiektach - ich lokalizacji i wysokości. Model ten jest wykorzystywany w dalszych etapach prac, przede wszystkim do obliczeń (prognoz) hałasu. Zgodnie z potrzebami kolejnych etapów oraz wymaganą dokładnością wykonywania map
akustycznych, NMT powinien zawierać:
- warstwę budynków wraz z ich obrysem przyziemia oraz wysokością,
- warstwę lasów oraz zbiorników wodnych i cieków,
- odwzorowanie osi torowisk.
Opracowany model powinien być przygotowany w taki sposób, aby możliwe było jego zaimportowanie do programu przyjętego do obliczeń hałasu oraz GIS (np. pliki formatu ASCII).
Podstawowym źródłem danych wykorzystywanych dla potrzeb wykonania NMT mogą być poza zdjęciami satelitarnymi, ortofotomapy, które mogą pochodzić z przetworzenia zdjęć lotniczych wykonanych w ramach dedykowanych nalotów fotogrametrycznych lub zasobów Centralnego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej. W przypadku wykorzystania ortofotomap udostępnionych przez CODGiK należy dokonać ich dodatkowej aktualizacji w ramach analizy map zasadniczych pozyskanych z powiatowych i miejskich zasobów geodezyjnych oraz w drodze bezpośrednich pomiarów terenowych.
Dane przestrzenne uzupełniające NMT - cyfrowa mapa obszaru
W celu sprecyzowania pojęć należy zdefiniować NMT opracowany na potrzeby analiz propagacji hałasu oraz NMT w rozumieniu realizowanych map akustycznych. W pierwszym przypadku NMT jest cyfrowym zapisem wysokości terenu i obiektów terenowych, opisującym elementy wysokościowe współrzędnymi X, Y, Z. Współrzędne oznaczają odpowiednio: odciętą punktu, rzędną punktu, wysokość punktu w danym układzie współrzędnych. Dla wykorzystania NMT do prezentacji zjawisk akustycznych (mapy akustycznej) w przestrzeni dodatkowo niezbędne jest:
- wprowadzenie kilometrażu odcinków linii kolejowych,
- oznaczenie obiektów użyteczności publicznej,
- wprowadzenie nazewnictwa głównych cieków i zbiorników wodnych,
- wprowadzenie nazw miejscowości i ich części,
- wprowadzenie nazw głównych ulic,
- wprowadzenie granic administracyjnych (województw i powiatów),
Wynikiem tego jest powstanie tzw. cyfrowej mapy obszaru (CMO). Poza uzupełnieniem NMT do postaci CMO, zbiór danych przestrzennych należy wzbogacić o klasyfikację terenów ze względu na sposób ich użytkowania i obowiązujące dla poszczególnych typów użytkowania wartości dopuszczalne hałasu.
Wykonanie takiego uzupełnienia warunkuje możliwość wykonania mapy wrażliwości akustycznej otoczenia linii kolejowych. Za podstawę takiej klasyfikacji powinny służyć dostępne w zasobach gminnych dokumenty planistyczne w postaci miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (MPZP), a w przypadku ich braku, studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (SUiKZP). Dane przestrzenne NMT powinny ponadto zostać uzupełnione o dane adresowe budynków i posesji, uzyskane w odpowiednich urzędach administracji lokalnej (z zasobów ewidencyjnych) lub bezpośrednio w wyniku inwentaryzacji terenowych. Poniżej, w tabl. 2, zestawiono źródła danych i ich elementy w zakresie umożliwiającym uzupełnienie danych przestrzennych ujętych w NMT.
1) w przypadku braku MPZP
