25 kwietnia obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem, którego celem jest zwrócenie uwagi na powszechne występowanie hałasu w życiu ludzi, zwiększanie świadomości występowania tego szkodliwego zjawiska oraz jego wpływu na zdrowie i życie.
Międzynarodowy Dzień Świadomości Zagrożenia Hałasem obchodzony był po raz pierwszy w 1995 r. przez Ligę Niedosłyszących (organizacja założona w 1910 r.). W Polsce obchody tego dnia zapoczątkowało w 2000 r. Towarzystwo Higieny Akustycznej.
Zagrożenie hałasem rośnie wraz z rozwojem cywilizacyjnym i działalnością człowieka. Największe zagrożenie stanowi hałas powodowany ruchem drogowym, kolejowym i lotniczym. Zagrożenie to wzrasta szczególnie szybko w dużych miastach i na terenach silnie zurbanizowanych.
Najczęściej hałas można opisać jako uciążliwy dźwięk o częstotliwości 65-70 decybeli [dB]. Hałas utrudnia sen, naukę, pracę, koncentrację a także wypoczynek. Może być czynnikiem uszkodzeń słuchu, zaburzeń sercowych, oddychania, bólów głowy czy bezsenności. Przez hałas jesteśmy zestresowani, nerwowi i przewrażliwieni.
W środowisku hałas powodowany jest głównie przez działalność przemysłową, ruch transportowy czy aktywność związaną z rekreacją. Hałas w środowisku to wszystkie uciążliwe, nieprzyjemne niepożądane dźwięki w danym czasie i miejscu.
Ograniczenie hałasu w środowisku uzyskuje się za pomocą metod i sposobów technicznych, m.in. przez wyciszenie źródeł hałasu, zabezpieczenia akustyczno-urbanistyczne (np. pasy zieleni, wały ziemne, wykopy i ekrany akustyczne) oraz rozwiązania architektoniczne (np. rozpraszające dźwięk elewacje, dźwiękoszczelne okna). Bardzo istotny wpływ na zwalczanie hałasu mają obowiązujące przepisy prawne, dzięki którym istnieje możliwość kształtowania klimatu akustycznego, a tym samym ograniczenie zagrożenia hałasem na danym terenie.
Źródło: GDOŚ
