Analiza porealizacyjna
Analiza porealizacyjna to studia i badania mające na celu porównanie charakteru i wielkości prognozowanych oddziaływań zidentyfikowanych i opisanych w raporcie o oddziaływaniu na środowisko oraz decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach z oddziaływaniami, które wystąpiły w rzeczywistości po realizacji przedsięwzięcia. Przeprowadzenie takiej analizy porealizacyjnej pozwala również na kontrolę, czy przyjęto właściwe rozwiązania projektowe i czy zastosowano właściwe urządzenia chroniące środowisko, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości – na zapobieganie negatywnym skutkom, gdyż jej wyniki są podstawą do podjęcia działań zmierzających do usunięcia nieprawidłowości (np. montaż dodatkowych urządzeń podczyszczających). Ponadto, analiza porealizacyjna pomaga zapobiegać powielaniu błędów podczas realizacji kolejnych inwestycji oraz pozwala na lepsze rozpoznanie procesów zachodzących w środowisku w związku z oddziaływaniem inwestycji drogowych.
Inwestycja drogowa obejmująca budowę drogi obwodowej m. Hrebenne w ciągu drogi krajowej nr 17 (Warszawa) Zakręt – Lublin – Zamość – Hrebenne (Lwów) wykonana zgodnie z Projektem budowlanym, opracowanym przez Transprojekt Kraków Sp. z o.o. (marzec 2003 r.) została oddana do użytku w 2008 r. Decyzja Nr 163/04 Wojewody Lubelskiego zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę drogi krajowej nr 17 na odcinku obwodnicy m. Hrebenne, I etap, odc. Od km 289+400 do km 291+406 z dnia 16.09.2004 r. (znak: RR.I.6.7111/253/256/04) nałożyła na inwestora obowiązek sporządzenia analizy porealizacyjnej po upływie 1 roku od dnia oddania obiektu do użytkowania i przedstawienia jej w terminie 18 miesięcy od dnia oddania obiektu do użytkowania.
W lipcu 2009 r. „Hydrogeotechnika” Sp. z o.o. w Kielcach wykonała analizę zgodnie z wymogami w/w decyzji.
W opracowaniu tym:
− porównano istniejący stan środowiska ze stanem sprzed budowy drogi;
− określono stopień poprawności metod pomiarowych i prognostycznych stosowanych
w raporcie;
− zweryfikowano zapisy raportu zalecające do stosowania rozwiązania techniczne przy budowie lub eksploatacji obiektu;
− oceniono zastosowane sposoby i metody ochrony środowiska;
− zidentyfikowano i oceniono skutki niekorzystnych oddziaływań;
− wskazano działania związane z zabezpieczeniem środowiska przed ponadnormatywnym oddziaływaniem inwestycji poza terenem własności zarządcy drogi.
W ramach analizy zostały wykonane:
− całodobowe pomiary poziomu hałasu wraz z pomiarami towarzyszącymi (pomiar natężenia ruchu, pomiar prędkości pojazdów, pomiar warunków meteorologicznych);
− pomiar zanieczyszczenia powietrza (tlenki azotu, tlenek węgla, pył zawieszony);
− ocenę skuteczności zastosowanych urządzeń podczyszczających wody opadowe
i roztopowe z wybudowanej obwodnicy m. Hrebenne ujęte w szczelny system kanalizacyjny na podstawie udostępnionych wyników pomiarów zanieczyszczeń (zawiesina ogólna, węglowodory ropopochodne) i natężenia przepływu w 6 punktach pomiarowych.
Na podstawie przeprowadzonych pomiarów hałasu komunikacyjnego i analizy klimatu akustycznego wokół analizowanej inwestycji – wybudowanej obwodnicy - stwierdzono przekroczenia dopuszczalnego poziomu dźwięku w odniesieniu do pory nocnej w trzech punktach obserwacji zlokalizowanych przed zabudową mieszkaniową m. Hrebenne, z czego największe przekroczenia dopuszczalnego poziomu dźwięku w odniesieniu do pory nocnej występują w punkcie obserwacji zlokalizowanym obok budynku mieszkalnego (numer budynku wg raportu – 1, wg informacji aktualnie uzyskanej od właściciela - nr 51), gdzie zarejestrowano przekroczenie poziomu dopuszczalnego o 5,2 dB. Dla ochrony tego terenu proponuje się nasadzenie zieleni izolacyjnej od strony drogi i przejścia granicznego. W analizie wskazano, że nasadzona zieleń powinna mieć charakter żywopłotu, który należałoby utworzyć sadząc duże okazy żywotników, cyprysików i jałowców. Wykonawcy analizy porealizacyjnej wskazali, że spośród gatunków iglastych najbardziej szlachetny w kształcie i fakturze ścian jest żywopłot formowany z różnych odmian cisów. Dodatkowo zalecono skutecznie ograniczyć ruch pojazdów po starym śladzie drogi krajowej nr 17. Z uwagi na lokalizację budynku, jego położenie względem drogi i przejścia granicznego.
Zaproponowane rozwiązania ograniczające ponadnormatywne oddziaływanie hałasu na ten budynek uznano za najbardziej uzasadnione. Zastosowanie ekranów akustycznych byłoby trudne do realizacji z technicznego punktu widzenia, jak również ich skuteczność nie spowodowałaby całkowitego wyeliminowania problemu, gdyż hałas w tym miejscu pochodzi od ruchu pojazdów zarówno po nowym jak i po starym śladzie drogi krajowej nr 17, a wpływ na stan klimatu akustycznego wokół tego budynku ma również obecność samego przejścia granicznego i odbywającego się na nim ruchu.
