Ochrona środowiska

Konflikt dróg i przyrody jest do opanowania cz. IIW ostatnich latach zredukowano znacząco ładunki zanieczyszczeń odprowadzanych do wód powierzchniowych i do powietrza, opanowano problemy gospodarki odpadami przemysłowymi, ograniczono do minimum oddziaływanie trwałych substancji organicznych, wyeliminowano znaczącą część ryzyk zdrowotnych dla ludzi i zagrożeń dla środowiska abiotycznego generowanych przez przemysł. Obecnie źródłami presji o najwyższym poziomie oddziaływania na środowisko są te związane z sektorem energetyki zawodowej i gospodarką komunalną.

Konflikt dróg i przyrody jest do opanowania cz. IW dyskusjach o rozwoju infrastruktury technicznej, w tym drogowej, pojawiają się dwie skrajne obawy: albo kosztem środowiska naturalnego dopuścimy do „zabetonowania” kraju, albo kosztem ochrony środowiska doprowadzimy do tego, że nasz kraj stanie się europejskim skansenem. Prawda jednak leży pośrodku, a problem sprowadza się do umiejętnego znalezienia kompromisu pomiędzy potrzebami cywilizacyjnymi a wymaganiami ochrony przyrody. Jak znaleźć złoty środek dla rozwoju infrastruktury i zachowania naturalnego środowiska?

Praktyka ocenia regulacje środowiskowe cz. IIW praktyce na inwestora nakładane są liczne obowiązki wynikające z przepisów ochrony środowiska, w tym też szereg takich, które nie posiadają uzasadnienia ani racjonalnego, ani merytorycznego. Najczęstsze przypadki narzucania warunków przez RDOŚ to:  nakaz projektowania i budowy ekranów akustycznych (bardzo kosztowne, nawet przekraczające dwu-trzykrotnie koszty samej modernizacji drogi), wprowadzenie obszarów ograniczonego użytkowania (brak jednoznacznych uregulowań w tym zakresie), przeprowadzenie analizy porealizacyjnej bez uzasadnienia, instalowanie nadmiernej ilości przepustów oraz wprowadzanie radykalnych zmian w rozwiązaniach projektowych.

Praktyka ocenia regulacje środowiskowe cz. IMałopolskie drogi wojewódzkie przebudowywane są do klasy G, zatem zgodnie z rozporządzeniem w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko klasyfikują się do drugiej grupy przedsięwzięć, czyli mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Jakie w praktyce niesie to konsekwencje? Bilans problemów inwestora zebrała Alicja Firlet z Zarządu Dróg Wojewódzkich w Krakowie. Prezentowała go podczas konferencji szkoleniowej „Bilans 2 lat nowych regulacji ocen oddziaływania na środowisko” (Polski Kongres Drogowy, Warszawa, 2 grudnia 2010 r.).

Prognoza oddziaływania drogowego programu na środowiskoWdrożenie Programu Budowy Dróg Krajowych na lata 2011–2015, zgodnie z ustawą o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, wymaga strategicznej oceny oddziaływania na środowisko skutków jego realizacji. Jednym z elementów składowych strategicznej oceny jest prognoza oddziaływania na środowisko. Procedury stąd wynikające zostały dopełnione, a ich efektem jest dokument wskazujący, że poszczególne zadania ujęte w Programie należy realizować w sposób jak najmniej szkodzący w środowisku. Sposób ten musi być wnikliwie przeanalizowany na etapie raportu o oddziaływaniu na środowisko.

Drogi z destruktuDo możliwie maksymalnego wykorzystania materiałów z rozbiórek obliguje nas ustawa o odpadach z 27 kwietnia 2001 roku. W rozdziale 2, art. 5 tej ustawy wyraźnie wskazano, że „Kto podejmuje działania powodujące lub mogące powodować powstawanie odpadów, powinien takie działania planować, projektować i prowadzić, tak aby: 1) zapobiegać powstawaniu odpadów lub ograniczać ilość odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich użytkowania.” – Ten zapis obliguje, by materiał powstający podczas remontów i przebudów dróg nie trafiał na wysypisko, lecz w miarę racjonalnie był wykorzystany – zastrzega dr inż. Bohdan Dołżycki z Katedry Inżynierii Drogowej Politechniki Gdańskiej.