Tymczasem takie rozwiązania jak oczyszczalnie hydrofitowe są wprost stworzone do pracy w warunkach eksploatacyjnych charakterystycznych dla infrastruktury drogowej. Tolerują one zróżnicowany skład ścieków, który różni się znacząco od ścieków miejskich. Oczyszczalnie hydrofitowe potrafią sobie poradzić nawet z takimi ściekami, jak ścieki ze stacji paliw, myjni czy warsztatów samochodowych, w których dominują substancje trudno rozkładalne a nawet toksyczne. Poprzez zastosowanie oczyszczalni hydrofitowej  można  rozwiązać problem nierównomierności dopływu ścieków bez konieczności budowy dodatkowych urządzeń buforujących. W przypadku oczyszczalni hydrofitowej buforem jest samo złoże i nie trzeba budować dodatkowych urządzeń.

Nowoczesne rozwiązania technologiczne oczyszczalni hydrofitowych z zastosowaniem złoża pionowego znacząco ograniczają ilość terenu jaki jest potrzebny do budowy oczyszczalni, co ma istotne znaczenie między innymi z uwagi na możliwości pozyskania terenu i ceny gruntu. Nowoczesna oczyszczalnia hydrofitowa dla najmniejszego MOP (parking z szaletem publicznym), obliczeniowo odpowiadająca 20 Mieszkańcom Równoważnym, może zmieścić się na ok. 50 m2, podczas gdy tradycyjne rozwiązania ze złożami poziomymi wymagałyby około dwukrotnie większej powierzchni terenu.

Zaletą tego typu rozwiązań są także walory estetyczne. Oczyszczalnia hydrofitowa prawie w ogóle nie różni się od występujących w naturze stawów i szuwarów. Jedynym elementem odróżniającym od naturalnego szuwaru mogą być pokrywy włazów studzienek. Koszty eksploatacji takiego systemu najczęściej ograniczają się do wywózki raz na rok osadów wstępnych oraz do okresowej pielęgnacji roślinności (np. koszenia skarp czy regulacji poziomów wypełnienia złoża), którą można wykonywać przy okazji zabiegów utrzymaniowych roślinności przydrożnej. Oczyszczalnie hydrofitowe – w przeciwieństwie do reaktorów biologicznych – nie wytwarzają bowiem osadów wtórnych. Poza tym oczyszczalnia hydrofitowa może pracować cały rok bezawaryjnie i bez żadnej dodatkowej obsługi. Jej zapotrzebowanie na energię elektryczną jest minimalne, bądź zerowe. W przypadku złóż pionowych energii wymaga pompa, która co jakiś czas dozuje ścieki na złoże, co daje dużą oszczędność w porównaniu do konwencjonalnych rozwiązań, w których energia zużywana jest w sposób ciągły do napowietrzania. Dodatkową korzyścią – zwłaszcza w przypadku małych i wrażliwych odbiorników ścieków oczyszczonych – jest zmniejszenie objętości ścieków odprowadzanych do odbiornika. Roślinność bagienna zużywa bowiem znaczną ilość wody zawartej w ściekach do swoich własnych celów życiowych.

Powyższe walory czynią z rozwiązań hydrofitowych atrakcyjne narzędzie do rozwiązywania problemów zagospodarowania wód opadowych i ścieków pochodzących zarówno z infrastruktury drogowej, jak również z innych obiektów charakteryzujących się dużymi wahaniami składu i ilości ścieków, np. odcieków ze składowisk. Dzięki dużemu zapotrzebowaniu własnemu na wodę niezbędną do życia roślin rozwiązania hydrofitowe znajdują również zastosowanie do odwadniania osadów ściekowych, a w infrastrukturze drogowej mogą skutecznie poprawiać funkcjonowanie zbiorników odparowujących.

Małgorzata Helman-Grubba
projektant, konsultant, rzeczoznawca budowlany w zakresie instalacji i obiektów ochrony wód i gleby, EKKOM Sp. z o.o., Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Dariusz Scheffs  
asystent projektanta, EKKOM Sp. z o.o., Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Literatura:
[1] Brix H., Arias C.A. The use of vertical flow constructed wetlands for on-site treatment of domestic wastewater: New Danish guidelines.
[2] Edel R., 2006: Odwodnienie dróg. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności Warszawa.
[3] Helman-Grubba M. Zasadność stosowania w zlewniach drogowych podczyszczalni deszczowych z „separatorami z bypassem oraz osadnikami zintegrowanymi - Odwodnienie dróg i ulic a ekologia – prawo, projektowanie, wykonawstwo -  Odwodnienie dróg i ulic a ekologia – prawo, projektowanie, wykonawstwo - Zeszyty naukowo-techniczne SIiTK RP oddz. Kraków (zeszyt 141), Kraków 2008.
[4] Helman-Grubba M, Sulczewski A. Skład i podczyszczanie miejskich ścieków opadowych a norma drogowa – efektywność wybranych rozwiązań technologicznych w świetle doświadczeń laboratoryjnych i eksploatacyjnych - Odwodnienie dróg i ulic a ekologia – prawo, projektowanie, wykonawstwo - Zeszyty naukowo-techniczne SIiTK RP oddz. Kraków (zeszyt 131), Kraków 2006.
[5] Obarska–Pempkowiak H. Oczyszczalnie hydrofitowe. Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2002.
[6] Obarska–Pempkowiak H, Gajewska M, Arendacz M, 2008: Oczyszczanie wód opadowych w obiektach hydrofitowych – Gaz, woda i technika sanitarna wrzesień 2008.
[7] Obarska–Pempkowiak H. Wojciechowska E. 2008: Zawartość wybranych metali ciężkich w makrolitach oczyszczalni hydrofitowej – Gaz, woda i technika sanitarna wrzesień 2008.
[8] Obarska–Pempkowiak H., Magdalena Gajewska, Ewa Wojciechowska. Hydrofitowe oczyszczanie ścieków. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.
[9] Sawicka-Siarkiewicz H. Ograniczanie zanieczyszczeń w spływach powierzchniowych z dróg. Ocena technologii i zasady wyboru. Dział Wyd. IOŚ, Warszawa 2004.

Akty prawne:
[10] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz. U. z 2006 r. nr 137, poz. 984).

Inne:
[11] Helman-Grubba M. – na podstawie danych z dorobku konsultingowego autora.
[12] Kołodziejczyk U., Bohatkiewicz J. Helman-Grubba M. i in. „Ekologiczne zagadnienia odwodnienia pasa drogowego”, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. Warszawa, 2009.

Tweet