We wdrażaniu norm istotne są dwie daty. Pierwsza wskazuje, od kiedy dana norma jest dostępna w naszym kraju, druga wyznacza koniec okresu harmonizacji, a więc termin, w którym muszą być wycofane wszystkie sprzeczne z nią przepisy. W przypadku drogowych barier ochronnych jesteśmy w okresie pomiędzy terminem dostępności normy PN-EN 1317 a czasem końcowym harmonizacji, przypadającym na 1 stycznia 2011 roku.

- Niestety stało się tak, że dla większości wyrobów w zakresie barier uzyskane aprobaty Instytutu Badawczego Dróg i Mostów wygasły 31 grudnia 2009 roku. Tych aprobat IBDiM nie przedłużał, w związku z tym większość producentów barier znalazła się w takiej sytuacji, w której nie może już produkować swoich wyrobów – mówi Jadwiga Wrzesińska, Inżynier Materiałowy – Technolog, sprawujący nadzory na kontraktach drogowych.

Zgodnie z ustawą o normalizacji stosowanie norm nie jest obowiązkowe. - Natomiast w praktyce dopuszczania wyrobów do obrotu i stosowania okazuje się obowiązkowe, ponieważ jak inaczej niż deklarując zgodność z normą udowodnić, że wyrób spełnia wymagania dyrektywy 89/106/EWG – wyjaśnia Jadwiga Wrzesińska. Definicja wyrobu budowlanego oraz wynikające z dyrektywy dotyczącej wyrobów budowlanych (89/106/EWG) przepisy prawa budowlanego mówią, że wyrób wbudowywany w obiekt czy konstrukcje musi spełniać określone wymagania. - Dlatego najprostszym potwierdzeniem tego, że wyrób spełnia wymogi dyrektywy jest deklarowanie zgodności z normą na ten wyrób. I w tym sensie normy są obowiązkowe – zastrzega Jadwiga Wrzesińska.

Ustawa z 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U 2004.92.881 oraz 2009.18.97), rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 11 sierpnia 2004 r. w sprawie systemów oceny zgodności, wymagań, jakie powinny spełniać notyfikowane jednostki uczestniczące w ocenie zgodności, oraz sposobu oznaczania wyrobów budowlanych oznakowaniem CE (Dz. U. 2004.195. 2011) oraz interpretacja prawna tych przepisów wydana przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego mówią, że do momentu, kiedy dokument odniesienia jest ważny producent może wytwarzać swój wyrób, może go również produkować na skład, zapełniając wszystkie posiadane magazyny i place składowania. Kiedy więc dokument odniesienia traci ważność, producent na jego podstawie nie może już produkować, ale może nadal go sprzedawać z zapasów magazynowych. – Hipotetycznie mamy sytuację, że producenci barier drogowych, jeśli byli przewidujący i zgromadzili zapasy, będą zgodnie z zapotrzebowaniem w wykonawstwie dalej sprzedawać bariery wytworzone na podstawie dotychczasowych aprobat. Jakie jednak ma problemy wykonawca w związku z wprowadzeniem nowej normy? Jeżeli producenci sprzedadzą zapasy z magazynów to wykonawca nie kupi barier zgodnych ze specyfikacją techniczną, powołującą się na stare normy czy aprobaty. Oczywiście, może kupić nowe wyroby zgodne z aktualnymi przepisami. Ale nie wie czy te z kolei spełniają wymagania określone w specyfikacjach tworzonych w odniesieniu do poprzednich przepisów. Musi ponadto spełnić wymagania zawarte w zmienionych „warunkach” (dotyczących obiektów, dróg i autostrad), czyli faktycznie poszerzyć koronę drogi, czy most lub wiadukt. Ponadto, pojawia się pytanie czy zleceniodawca wyrazi zgodę na postawienie bariery nowego rodzaju? Ale i nawet z taką zgodą pojawia się problem strefy współpracującej, a więc zabraknie przestrzeni mostu czy korony drogi do ustawienia właściwej bariery. Na te pytania i wątpliwości w tej chwili nie ma żadnych odpowiedzi i rozwiązań – zauważa Jadwiga Wrzesińska. Problemem będzie także wymiana uszkodzonych przez pojazdy elementów. Właściciel drogi nie będzie miał gdzie kupić brakujących kilkumetrowych odcinków.

Tweet