Zgodnie z art. 13 z ust.2 ustawy Prawo ochrony środowiska, w rozporządzeniu [4] ustalono poziomy dopuszczalne w zależności od rodzaju terenu, który jest narażony na oddziaływanie hałasu. W odniesieniu do starego rozporządzenia [3] wprowadzono jednak zmiany w katalogu terenów objętych ochroną przed hałasem. Określono poziomy dopuszczalne dla terenów, które nie były ujęte w starszej wersji rozporządzenia takich jak: tereny mieszkaniowo – usługowe oraz tereny rekreacyjno – wypoczynkowe (zmiana z terenów rekreacyjno – wypoczynkowych poza miastem). Zrezygnowano z określania wartości dopuszczalnych dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami rzemieślniczymi z uwagi na brak definicji „usługi rzemieślnicze”. Założono, że na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej dopuszcza się 30-procentowy udział usług. Podobnie jak w rozporządzeniu z 29 lipca 2004 r. [3] określono poziomy dopuszczalne tylko dla „strefy ochronnej A”, która zgodnie z ustawą [2] obejmuje obszar, na którym są zlokalizowane lub planowane zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego, a także inne obiekty służące lecznictwu uzdrowiskowemu lub obsłudze pacjenta albo turysty (pensjonaty, restauracje lub kawiarnie), dla której procentowy udział terenów zielonych wynosi nie mniej niż 75%. Zrezygnowano z ustalania dopuszczalnych poziomów hałasu dla „stref ochronnych B i C”. Z uwagi na fakt, że poziom tła akustycznego na terenach poza miastami jest generalnie niższy niż w miastach, a „cisza” ma znaczący wpływ na powrót do zdrowia, określono poziomy dopuszczalne zarówno dla terenów szpitali poza miastem, jak i terenów szpitali w miastach, pomimo że w art. 13 POŚ nie było to narzucone.
 |
 |
 |
Dopuszczalne poziomy dźwięku (z wyłączeniem hałasu pochodzącego od startów, lądowań i przelotów statków powietrznych oraz linii elektroenergetycznych), określone w nowym rozporządzeniu [4] zarówno wskaźnikami LDWN, LN jak i LAeqD oraz LAeqN, zostały przedstawione poniżej w tabl. 1 oraz tabl. 2. Ustalono w nim wartość wskaźnika LDWN liczbowo równą wartości wskaźnika LAeqD, natomiast wartość LN liczbowo równą wartości wskaźnika LAeqN dla poszczególnych rodzajów terenu.
![Tabl. 1. Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne, wyrażone wskaźnikami LAeq D i LAeq N, mającymi zastosowanie do ustalenia i kontroli warunków korzystania ze środowiska, w odniesieniu do jednej doby [4]](/images/stories/p_komentarze/dopuszczalne-poziomy-halasu/ekran_tabela1.png "Tabl. 1. Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne, wyrażone wskaźnikami LAeq D i LAeq N, mającymi zastosowanie do ustalenia i kontroli warunków korzystania ze środowiska, w odniesieniu do jednej doby [4]")
1) Wartości określone dla dróg i linii kolejowych stosuje się także dla torowisk tramwajowych poza pasem drogowym i kolei linowych.
2) W przypadku niewykorzystania tych terenów, zgodnie z ich funkcją, w porze nocy, nie obowiązuje na nich dopuszczalny poziom hałasu w porze nocy.
3) Strefa śródmiejska miast powyżej 100 tys. mieszkańców to teren zwartej zabudowy mieszkaniowej z koncentracją obiektów administracyjnych, handlowych i usługowych. W przypadku miast, w których występują dzielnice o liczbie mieszkańców pow. 100 tys. można wyznaczyć w tych dzielnicach strefę śródmiejską, jeżeli charakteryzuje się ona zwartą zabudową mieszkaniową z koncentracją obiektów administracyjnych, handlowych i usługowych.
![Tabl. 2. Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku, powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne, wyrażone wskaźnikami LDWN i LN, mającymi zastosowanie do prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony przed hałasem [4]](/images/stories/p_komentarze/dopuszczalne-poziomy-halasu/ekran_tabela2.png "Tabl. 2. Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku, powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne, wyrażone wskaźnikami LDWN i LN, mającymi zastosowanie do prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony przed hałasem [4]")
1) Wartości określone dla dróg i linii kolejowych stosuje się także dla torowisk tramwajowych poza pasem drogowym i kolei linowych.
2) Strefa śródmiejska miast powyżej 100 tys. mieszkańców to teren zwartej zabudowy mieszkaniowej z koncentracją obiektów administracyjnych, handlowych i usługowych. W przypadku miast, w których występują dzielnice o liczbie mieszkańców pow. 100 tys. można wyznaczyć w tych dzielnicach strefę śródmiejską, jeżeli charakteryzuje się ona zwartą zabudową mieszkaniową z koncentracją obiektów administracyjnych, handlowych i usługowych.
