Osoby niepełnosprawne są pełnoprawnymi uczestnikami ruchu drogowego. Jednak przemieszczając się odczuwają ogromny dyskomfort, ponieważ w przeciwieństwie do osób zdrowych z dużo większym wysiłkiem muszą baczyć na niebezpieczeństwa ruchu ulicznego. Muszą też radzić sobie z szeregiem napotykanych takich utrudnień, które dla osób sprawnych wydają się banalnymi przeszkodami.

 

Na przykład w hałasie generowanym przez ruch uliczny niedosłyszący nie są w stanie wyłowić dźwięku sygnalizującego wyświetlanie światła zielonego dla pieszych. Z kolei osoby z dysfunkcją ruchową często nie mają możliwości zaparkowania auta blisko miejsca, do którego się udają, na przykład do urzędu czy placówki medycznej. Te miejsca bywają zajmowane przez pojazdy sprawnych osób, które przyłapane na złamaniu przepisu z reguły tłumaczą się tym, że nie dostrzegły oznakowania wskazującego osoby właściwe do korzystania z takiego miejsca postojowego.

W ubiegłym roku pracy służącej określeniu wagi problemów niepełnosprawnych w ruchu drogowym podjęła się sejmowa Podkomisja nadzwyczajna, powołana do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy – Kodeks wykroczeń. Wspólnie zajmujące się tymi zagadnieniami Komisje Polityki Społecznej i Rodziny oraz Infrastruktury uznały jednak, że rozwiązanie tych problemów nie wymaga szczególnych regulacji ustawowych. Natomiast konieczne jest wprowadzenie korekt w aktach wykonawczych do regulacji będących w kompetencjach właściwych ministrów.

Wspólnie obradujące jeszcze z końcem ubiegłego roku sejmowe Komisje Polityki Społecznej i Rodziny oraz Infrastruktury uznały, że obecne przepisy wymagają, we współpracy z organizacjami zrzeszającymi osoby niewidome lub działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych, zmiany m.in. poprzez ujednolicenie jako obowiązującego w całym kraju rodzaju dźwięku emitowanego na przejściach dla pieszych. Określony dźwięk nadawany byłby więc w tych samych sytuacjach drogowych. - Chodzi o zdecydowane zawężenie parametrów dźwięku, jaki może być emitowany, precyzyjne określenie parametrów związanych z ukierunkowaniem dźwięku emitowanego przez sygnalizatory akustyczne, określenie zasad minimalnego czasu, jaki na konkretnym przejściu dla pieszych zostanie zapewniony przez sygnalizację świetlną i dźwiękową na przejście przez jezdnię – podkreślał poseł Sławomir Piechota. Odmienne sygnały stosowane w poszczególnych miastach powodują, że osoby niepełnosprawne czują się zagubione i przestraszone niemogąc jednoznacznie zinterpretować dochodzące do nich dźwięki i wyselekcjonować z tego „szumu” ten właściwy sygnał.

Stanowisko resortu transportu podaje, że obowiązujące przepisy określają wszystkie niezbędne parametry potrzebne do stosowania sygnalizacji akustycznej na skrzyżowaniu, a minimalny czas przejścia pieszego określa się z odpowiedniego wzoru zawartego w obecnych przepisach. Zbigniew Rynasiewicz prezentując stanowisko swego resortu wyjaśniał, że sterowanie ruchem na skrzyżowaniach wymaga elastycznego dostosowania programów sygnalizujących do zmieniających się parametrów ruchu. Zatem w przypadku każdego skrzyżowania mamy do czynienia z indywidualną sytuacją, wymagającą odrębnego rozwiązania.

W trakcie posiedzenia Komisje wskazały także na potrzebę ujednolicenia sposobu oznakowywania miejsc postojowych, rezerwowanych dla pojazdów osób niepełnosprawnych. W opinii resortu transportu w przypadku stanowisk postojowych przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych utrudnienia w ich wykorzystaniu przez osoby do tego upoważnione często wynikają z niedostatecznego ich oznakowania. Zbigniew Rynasiewicz podkreślił, że w wielu miastach Polski oznaczenia miejsc postojowych dla osób niepełnosprawnych ograniczają się tylko do znaku pionowego i w takich przypadkach sprawne zlokalizowanie takiego miejsca przez kierującego pojazdem może być utrudnione. Natomiast umieszczanie w organizacji ruchu znaków pionowych i poziomych określa to stanowisko w wystarczającym stopniu.

Posłowie postulujący zmiany przepisów pod kątem niepełnosprawnych, powołując się na przykłady państw europejskich, wskazują jako dobry standard stosowanie niebieskich pól do wyróżniania miejsc postojowych rezerwowanych dla pojazdów osób niepełnosprawnych. Resort właściwy do spraw transportu w swoim stanowisku nie neguje stosowania barwy niebieskiej jako koloru nawierzchni stanowiska postojowego przeznaczonego dla pojazdów osób niepełnosprawnych. Ale w swoim stanowisku decyzję o jego zastosowaniu pozostawia zarządcy danej sieci dróg.

Wśród problemów istotnych w rozwiązaniu problemów niepełnosprawnych uczestników ruchu drogowego należy również dostrzec te, które wiążą się z wydawaniem dla nich specjalnych kart postojowych czy z urealnieniem wymaganej liczby miejsc postojowych dla niepełnosprawnych w stosunku do ogólnej liczby stanowisk danego parkingu.  

***

Liczba osób niepełnosprawnych ogółem sięga około 4,7 mln, co stanowi  ponad 12 procent ludności naszego kraju. Trudno więc nie dostrzec problemu niepełnosprawnych w ruchu drogowym. Już w tej chwili w światowej praktyce projektowej wdrażane są zasady tzw. projektowania dla wszystkich, a więc bez barier. W naszej praktyce budowlanej wiele z tych zasad wprowadzono, w tym także w budownictwie drogowym. Czy jednak robimy dostatecznie wiele, by usprawnić i ułatwić życie osobom o różnych dysfunkcjach? Przecież nawet osoba zdrowa bywa czasem „niepełnosprawna”, nie tylko gdy na przykład złamie nogę, ale też gdy dokucza jej katar osłabiający fizycznie i ograniczający zdolności postrzegania.

 

AS

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.