Nowa „specustawa” niedrogowa, ale istotna dla zarządzających drogamiUstawa z 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675) już obowiązuje. Stało się to  z dniem 17 lipca br. Dla zarządzających drogami ma to o tyle istotne znaczenie, że art. 62 tej regulacji zawarty w rozdziale 7 „Zmiany w przepisach obowiązujących” zawiera zmiany do ustawy drogowej i to bardzo istotne.

  • Art. 4 pkt 15 – artykuł ten zawiera tzw. definicje drogowe. Dodano nową określającą kanał technologiczny.

Jest to „ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji:
a) urządzeń infrastruktury technicznej związanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego,
b) linii telekomunikacyjnych wraz z zasilaniem oraz linii energetycznych, niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego."

zatem rzecz dotyczy linii telekomunikacyjnych i linii energetycznych.

  • Art. 16 zyskał ust. 3 i 4, w których niezależnie od postanowień (umów) związanych z inwestycjami niedrogowymi, skutkujących zobowiązaniami w zakresie dróg, wyodrębniono szczególny rodzaj umów dotyczący budowy i eksploatacji w pasie drogowym kanałów technologicznych.
  • Art. 39 został dosyć dokładnie i w sposób obszerny „przemodelowany”
    - ust. 1 zakazujący czynności dewastujących drogę, zaopatrzony został w wyjątek określony w nowym ust. 1 a – odnoszącym się do innych budowli liniowych (poza koleją),
    - ust. 3 – został w związku z ust. 1 znacznie zliberalizowany; prawo do odmowy umieszczenia „urządzenia obcego” w pasie drogowym ograniczono w gruncie rzeczy do jednej przesłanki:
    „jeżeli ich umieszczenie spowodowałoby zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego, naruszenie wymagań wynikających z przepisów odrębnych lub miałoby doprowadzić do utraty uprawnień z tytułu gwarancji lub rękojmi w zakresie budowy, przebudowy lub remontu drogi”,
    - ust. 3b-3d zostały dodane i zawierają postanowienie regulujące sankcje za niedopełnienie „obowiązku” określonego w ust. 3 – w nowym brzmieniu (500 zł za dzień zwłoki w wydaniu decyzji),
    - ust. 5 – 7, w tym cały ust. 6a – 6e i 7a – 7f – zawierają procedury związane z umieszczeniem tego typu urządzeń w pasie drogowym, przy czym istotne jest, że: - zarządca dróg krajowych ma obowiązek budowy tych kanałów, a
    - „zarządca samorządowy” może czynić to fakultatywnie, w zależności od „zgłaszającego zapotrzebowanie”,
    - ust. 8 – przewiduje możliwość wyłonienia „zarządcy kanałów” (?!)

W art. 40 ust. 7 zawarto delegację dla Ministra Infrastruktury w sprawie stawek opłat za zajęcie pasa drogowego.

Zatem regulacja, która na etapie prac legislacyjnych wzbudziła w środowisku branżowym wiele emocji stała się faktem. Inicjatywa, co do zasady może i słuszna, przez sposób uregulowania skutkuje ograniczeniem zarządcy drogi w jego prawach. Praktyka wykaże czy te przepisy sprawdzą się i w jakim kierunku pójdzie orzecznictwo sądowe (ostatnie wyroki sadów administracyjnych wskazywały na zrozumienie przez sądy zajęcia pasa drogowego, jako ingerencji w określoną całość technologiczną i prawną, skutkującą konsekwencjami w zakresie bezpieczeństwa ruchu).

Dla porządku należy zwrócić uwagę na art. 79 cytowanej na wstępie ustawy o treści:
„Art. 79. 1. Do inwestycji drogowej, dla której przed dniem wejścia w życie ustawy został złożony wniosek o wydanie decyzji:

1)  o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.34)) lub
2)  o środowiskowych uwarunkowaniach na podstawie ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, lub
3)  o ustaleniu lokalizacji drogi lub decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
- stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Do inwestycji drogowej dotyczącej autostrad płatnych realizowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, w przypadku których przed dniem wejścia w życie ustawy zawarto umowę o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady lub ogłoszono przetarg na budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady, stosuje się przepisy dotychczasowe”.

Ten klasyczny przepis przejściowy, przynajmniej czasowo łagodzi skutki wstrząsów organizacyjnych wprowadzonych nową regulacją i daje czas na dostosowanie się. A może i refleksję?

Na marginesie uwaga o charakterze ogólnym. Swoista moda na „specustawy” znamionuje – właśnie co? – czy słabość systemu prawa?, czy sposób na realizację przedsięwzięć z możliwością obejścia prawa? Tak, czy inaczej, wydaje się, że nie jest to sposób na poprawę (ulepszenie) prawa, a jedynie na załatwienie, tak czy inaczej, doraźnych problemów.

Ryszard Kulik
radca prawny
ZDMiKP Bydgoszcz

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.