Artykuły

Problemy w wykonawstwie drogowym

Zarząd Dróg Wojewódzkich, pełniąc funkcję zarządcy drogi dla dróg wojewódzkich, dla których zarządcą jest Zarząd Województwa, stosuje powszechnie obowiązujące przepisy prawa. Problem stanowi tu złożoność i rozproszenie przepisów dotyczących dróg publicznych w kilkudziesięciu pozycjach  (ustawy, rozporządzenia, warunki techniczne, wytyczne).

Napotykamy również na znaczne problemy interpretacyjne, ze względu na niejednoznaczność stosowanych pojęć (np. definicja zjazdu w ustawie o drogach publicznych¹ oraz w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych²), jak i wzajemne sprzeczności zachodzące między przepisami.

Najistotniejsze dla rozwiązań projektowych rozporządzenie², sprzed prawie 10 lat, zawiera wiele sprzecznych, niejasnych oraz nieprzystających do obecnych realiów przepisów (np. inne wymagania powinny dotyczyć inwestycji – nowych dróg, a inne, w przypadku przebudowy czy rozbudowy – dróg już istniejących). Warunki techniczne powinny jasno i wyraźnie określać wymagania dla wszystkich elementów pasa drogowego.

Zagadnieniem, które wymagałoby uporządkowania jest konieczność uproszczenia złożonych procedur (np. propozycja skrócenie postępowania w przypadku budowy zjazdu z drogi publicznej).

Jednocześnie należy wskazać, że – przy uwzględnieniu zasad ochrony środowiska , dotyczących procedur środowiskowych³, przepisów upoś⁴, a zwłaszcza rph⁵ – proces przygotowania robót budowlanych staje się coraz dłuższy; powyższe generuje również dodatkowe koszty.

Ponadto przygotowaniu i prowadzeniu inwestycji nie służą częste zmiany stanu prawnego, zwłaszcza specustawy drogowej⁶, udp¹ (gdzie nie uwzględniono zmian ze specustawy drogowej⁶), czy też przepisów dotyczących procedur środowiskowych³, upoś⁴ wraz z rozporządzeniami wykonawczymi.

Przedstawiony powyższej zarys problemów, z którymi spotykamy się w wykonawstwie drogowym  ukazuje nam następującą prawidłowość: ustawodawca, w kolejnych regulacjach, skupia się wyłącznie na rozwiązywaniu nowych, bieżących problemów, co powoduje ogólny chaos zarówno przy przygotowaniu oraz realizacji inwestycji, jak i w bieżącym utrzymaniu dróg publicznych. Ponadto nowe regulacje są bardzo ogólne i niespójne, co pozostawia zbyt duży margines swobody interpretacyjnej.

W związku z powyższym konieczne jest usystematyzowanie spraw (np. w formie ustawy – Prawo o drogach publicznych) w zakresie przedstawionych problemów, z którymi zapewne stykają się również pozostali zarządcy dróg publicznych.

Przypisy:
1. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 19 poz. 115, tekst jednolity, ze zm.)
2. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 1999 r. Nr 43 poz. 430, ze zm.)
3. Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2008 r. Nr 199 poz. 1227, ze zm.)
4. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25 poz. 150, tekst jednolity, ze zm.)
5. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. z 2007r. Nr 120 poz. 826)
6. Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 193 poz. 1194, tekst jednolity, ze zm.)

Tweet