*Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko:
a) Ustawa wprowadza konieczność pozyskania decyzji środowiskowych dla przebudowy dróg istniejących. Organ wydający decyzje często narzuca dodatkowy obowiązek sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko. Inwestor ponosi z tego tytułu znaczne koszty, a sam proces przygotowania inwestycji ulega wydłużeniu. Wyłączenie ustawowo obowiązku sporządzania raportu oddziaływania na środowisko dla już istniejących dróg w ich aktualnym przebiegu znacznie uprościłoby proces przygotowania tego rodzaju inwestycji.
b) Ustawa daje zbyt duże możliwości organom opiniującym (Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska) w ingerencje proponowanych rozwiązań wariantowych przebiegu drogi. Często organ opiniujący nie zgadza się na żaden wariant proponowany przez inwestora, co niejednokrotnie znacznie wydłuża procedurę przygotowania inwestycji.
c) W ustawie brak jest określenia szerokości pasa drogowego, która mieści się pod pojęciem obszaru na który oddziałuje planowana inwestycja drogowa.
d) Ustawa od 20 lipca 2010 roku rozszerzyła katalog pozwoleń, dla których niezbędne jest wcześniejsze uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach o zgłoszenie m.in. budowy lub wykonanie robót budowlanych. oznacza to praktycznie, że nie będą mogły być wykonane żadne roboty bez uzyskania decyzji środowiskowej co wydłuży proces realizacji zadania (w tym odbudów np. popowodziowych) nawet o kilka miesięcy.
e) Ustawa wprowadziła konieczność pozyskania pozwolenia na budowę dla niektórych robót drogowych, które mogły być realizowane dotychczas na zgłoszenie. Obowiązek taki nakładany jest na przedsięwzięcia wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko oraz przedsięwzięcia wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000.
f) Ustawa wprowadziła wymóg pozyskania jednej decyzji środowiskowej dla całego przedsięwzięcia. Istnieją takie sytuacje gdzie uzasadnionym jest pozyskanie odrębnych decyzji np. w przypadku przebudowy drogi realizowanej na zgłoszenie i odbudowy mostu realizowanej w oparciu o pozwolenie na budowę, albo gdy tego rodzaju inwestycje przygotowywane są w różnych okresach czasowych.
*Ustawa z 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 113 poz. 759) w aktualnym stanie prawnym pozwala na udzielanie zamówień z wolnej reki jedynie w zakresie usuwania awarii i zabezpieczeń przed jej skutkami.
W przypadku klęski żywiołowej takiej jak np. powódź trybu zamówienia z wolnej ręki nie można zastosować do odtworzenia urządzeń lub obiektów zniszczonych w wyniku powodzi. Zmiana przepisów w tym zakresie przyspieszyłaby w znacznym stopniu usuwanie skutków klęsk żywiołowych. Ponadto zapisy ustawy są tak skonstruowane, że nie sprzyjają wyłonienia wykonawcy, który zapewniałby realizację zadania na najwyższym poziomie jakościowym. Preferowane są oferty z najniższą ceną, a ta nie zawsze idzie w parze z należytą jakością.
*Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 1999 r. Nr 43, poz. 430). Przepisy zawarte w wymienionym rozporządzeniu nie uwzględniają uwarunkowań terenowych charakterystycznych dla terenów podgórskich z intensywną zabudowa mieszkaniową. Problem dotyczy Polski południowej, a szczególnie Podhala. Przykład: rozporządzenie określa, że chodnik przy drodze publicznej nie może mieć spadku podłużnego większego niż 6%, a istniejąca droga gdzie będzie realizowana inwestycja przebiega pod znacznie większym nachyleniem. Nie ma więc możliwości zaprojektowania chodnika który spełniałby wymagania określone w rozporządzeniu. Istnieje co prawda możliwość odstępstwa od wymogów określonych w rozporządzeniu, ale procedura uzyskania zgody na zastosowania odstępstwa jest tak skomplikowana i długotrwała, że praktycznie się z niej nie korzysta.
*Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tzw. specustawa). Art. 3 ustawy określa, że wniosek składa właściwy zarządca drogi. Decyzja ZRID przenosi jednocześnie prawo własności gruntów niezbędnych dla inwestycji na wnioskodawcę. W przypadku dróg wojewódzkich na województwo. Sytuacja komplikuje się w przypadkach kiedy np. na budowanej obwodnicy konieczne jest wybudowanie skrzyżowania z drogą krajową. Obręb takiego skrzyżowania stanowi własność Skarbu Państwa (ciąg drogi krajowej) i nie ma możliwości nabycia tego terenu przez województwo. Powoduje to konieczność uzyskania dwóch decyzji ZRID: jednej dla projektowanej obwodnicy i drugiej dla sztucznie wyłączonego z opracowanej dokumentacji skrzyżowania. Oczywiście koszty budowy skrzyżowania pomimo realizacji jednego obiektu budowlanego (obwodnicy) nie mogą być dofinansowane środkami unijnymi (traktowane to jest jako inwestycja w obce mienie) i w całości obciążają województwo.
