Spis treści

KIO podzieliła zdanie wykonawcy, że nie wszystkie poniesione przez wykonawcę koszty będą możliwe do pokrycia poprzez udzielenie zamówienia na roboty dodatkowe. Będą to m.in. koszty przestojów. KIO uznała jednak, że „… prawem zamawiającego jest pozostawienie takich okoliczności poza regulacją zapisów umowy i późniejsze zastosowanie zasad Kodeksu cywilnego. Jednak pozostawia uznaniu zamawiającego rozważenie kwestii, czy nie korzystniejsza dla stron umowy byłaby regulacja tego zakresu już na etapie umowy, przy czym zwraca uwagę, iż osiągniecie przez strony poczucia sprawiedliwości” zapisów umowy jest możliwe nie tylko przy zastosowaniu standardowego brzmienia zapisów „Warunków kontraktu na budowę dla robót budowlanych i inżynieryjnych projektowanych przez zamawiającego” FIDIC 1999 oraz, iż nic nie stoi na przeszkodzie, aby strony doprecyzowały budzące wątpliwości pojęcia typu koszt „czy rozsądny zysk”.

KIO zwróciła również uwagę na istotny problem podnoszony przez zamawiającego, a więc problem opinii organów go kontrolujących i nadzorujących. Niesporne jest bowiem, że mają one kluczowe znaczenie dla realizacji kontraktu (np. możliwość zablokowania środków na realizację zamówienia lub wystąpienia do sądu z wnioskiem o stwierdzenie nieważności umowy).

KIO stwierdziła również, iż to do zamawiającego należy określenie, jakiego zakresu usługi wymaga od wykonawcy, i tym samym, za jaki zakres usług jest zdecydowany zapłacić. W ten zakres usług może zatem również wchodzić uzyskanie przez wykonawcę „pozwoleń, licencji lub zatwierdzeń, o których mowa w Warunku 2.2 pkt (b) ppkt (i), a także danych o placu budowy, których nie posiada zamawiający.

Takie same ustalenia, jak w poprzednim wyroku KIO w zakresie kar umownych zapadły i w tym orzeczeniu. Co prawda KIO stwierdziła dysproporcje w zastrzeżeniu możliwości naliczenia odszkodowania przewyższającego wysokość kary umownej tylko po jednej stronie, tj. przez zamawiającego (Warunek 8.7 Kontraktu). ,,Jednak biorąc pod uwagę charakter zobowiązania po obu stronach i prawdopodobieństwo wystąpienia szkody, a także prawdopodobieństwo odstąpienia od umowy przez zamawiającego Izba stwierdziła, iż dysproporcje te trudno uznać za tak rażącą i tak naganną moralnie, by naruszała zasady współżycia społecznego, a tym samym powodowała skutki określone w art. 58 Kc. Także zmiana punktu (c) subklauzuli 16.4 nie narusza, zdaniem Izby, zasad współżycia społecznego - w związku z tym, iż zamawiający przewidział karę umowną. Poza tym, na obecnym etapie niemożliwe jest stwierdzić, który z zapisów jest dla odwołującego bardziej korzystny”.

Ciekawe są stwierdzenia Izby odnośnie miarkowania wysokości kar umownych (Warunek 10.2 Kontraktu). „Zdaniem Izby zamawiający nie ma obowiązku naliczania kar umownych proporcjonalnie do zakresu zrealizowanego przedmiotu umowy. Podkreślić przy tym należy, iż, ze względu na obowiązek odprowadzenia ich do budżetu państwa, kary umowne dla zamawiającego będącego jednostką budżetową nie pełnią roli ściśle odszkodowawczej. Co do zasady ich znacznie ważniejszą dla zamawiającego rolą, jest funkcja dyscyplinująca wykonawcę do wykonania zamówienia w całości i jak najszybszej realizacji umowy. Zwłaszcza, iż zmiana kontrahenta jest dla zamawiającego, przy zastosowaniu procedur udzielania zamówień publicznych, czasochłonna i uciążliwa. Poza tym okoliczność, że warunki umowy przewidują obligatoryjność kar umownych, nie wyłącza miarkowania tych kar na podstawie art. 484 §2 Kc, przewidującego możliwość zmniejszenia kar umownych. (tak np. wyrok SN z 11 października 1973 r. III CRN 215/73, OSNC 1974/9/149)”.

KIO podzieliła stanowisko zamawiającego, że ma on prawo nie zgodzić się na zmianę opisu przedmiotu zamówienia, a zwłaszcza na zapłatę dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu. Biorąc pod uwagę fakt, iż zamawiający, pomimo zamieszczenia w umowie tej Warunku 13.2 [Inżynieria wartości], może się nie zgodzić na zastosowanie „Inżynierii wartości”, uznała, że jej brak nie narusza interesu wykonawcy.

KIO orzekła również, że zamawiający ma prawo nie zgodzić się na waloryzację ceny umowy (Warunek 13.8 Kontraktu [Korekty wynikające ze zmian Kosztu]). Zwróciła przy tym uwagę, że z istoty jest to warunek fakultatywny, a nie obligatoryjny. Wskazała również, że zaniechanie stosowania tego warunku, nie musi być niekorzystne dla wykonawcy wobec możliwych obniżek cen.

Iwona Zielińska
Przedsiębiorstwo Robót Mostowych „Mosty - Łódź” SA

Dodaj komentarz
Komentarze do artykułów może dodać każdy użytkownik Internetu. Administrator portalu nie opublikuje jednak komentarzy łamiących prawo oraz niemerytorycznych, tj. nieodnoszących się bezpośrednio do treści zawartych w artykule. Nie będą również publikowane komentarze godzące w dobre imię osób czy podmiotów, rasistowskie, wyznaniowe czy uwłaczające grupom etnicznym, oraz zawierają treści nieetyczne albo niemoralne, pornograficzne oraz wulgarne. Z komentarzy zostaną usunięte: reklamy towarów, usług, komercyjnych serwisów internetowych, a także linki do stron konkurencyjnych.