Projekt nowego rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach należy uzupełnić o szczegółowe warunki techniczne dla sygnałów drogowych (zał. 3) przeznaczonych dla ruchu rowerowego podłużnego (dla poprzecznego są) i warunki ich umieszczania na drogach – to jedna z istotnych uwag przekazana przez Stowarzyszenie Klub Inżynierii Ruchu (S-KLIR) w ramach konsultacji projektu tej regulacji.
W uzasadnieniu w opinii S-KLIR zaznaczono, że bez tego uzupełnienia projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach,nadal nie będzie możliwe stosowanie pasów dla ruchu rowerowego oraz śluz rowerowych (istniejących już od dawna w ustawie prawo o ruchu drogowym) na skrzyżowaniach z sygnalizacją świetlną. Nie będzie też nadal możliwości stosowania detekcji o czułości wykrywającej znajdujące się na jezdni rowery na skrzyżowaniach z sygnalizacją świetlną. Obecny system sygnałów świetlnych obowiązujący w Polsce, uniemożliwia zapewnienie ruchowi rowerowemu odpowiedniego (pięciokrotnie dłuższego niż dla ruchu pojazdów samochodowych) czasu ewakuacji.
Opinia S-KLIR składa się z dwóch części: ogółowi prezentującej problemy nowego rozporządzenia oraz szczegółowej, prezentującej bardziej rozwinięte uwagi i postulaty w danych zagadnieniach. Poniżej publikujemy część ogólną stanowiska S-KLIR:
1. 10 dni przed zmianą rozporządzenia w sprawie (OBOWIĄZUJĄCYCH) znaków i sygnałów drogowych w zakresie nazwy i zakresu obowiązywania znaku D-44 i związanego z nim znaku D-45, zostały podpisane zmiany w zał. 1 do rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych, które z tego powodu nie pasują do późniejszej zmiany treści rozporządzenia w sprawie (OBOWIĄZUJĄCYH) znaków i sygnałów drogowych. W tej przedwczesnej zmianie został usunięty bardzo istotny fragment tekstu, dotyczący celów i warunków wprowadzania stref płatnego parkowania. Konieczne jest możliwie jak najszybsze usunięcie nic nie wyjaśniającej treści zawierającej informację o tym, gdzie w szczegółowych warunkach technicznych… znajdują się warunki do wprowadzania oznakowania pionowego i poziomego parkingów oraz miejsc postojowych.
Zamiast tego należy przywrócić tekst o celu i warunkach wyznaczania stref płatnego parkowania (w obecnej wersji zaktualizowanej zawartej w ustawie o drogach publicznych). Tekst ten należy rozszerzyć o dodatkowe zalecenie takiego kształtowania wysokości stawki podstawowej w danej strefie lub poszczególnych podstrefach na takim poziomie, żeby w danym obszarze w okresie największego napełnienia, było co najmniej 10 % (wyjątkowo 5 %) stanowisk postojowych nie zajętych przez parkujące samochody. Stawki za parkowanie powinny odnosić się do struktury rodzajowej pojazdów (auto osobowe autobusowi nierówne – proporcja np.: dwukrotność stawki dla autobusu) oraz powinno zostać zniesione ograniczenie dni poboru opłat – w miastach targowych w niedziele podczas targów zatłoczenie bywa wyższe niż w dni powszednie.
2. We wcześniej opiniowanym projekcie rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie (OBOWIĄZUJĄCYCH) znaków i sygnałów drogowych, zawarta była propozycja usunięcia niezgodności z prawem zapisu w zał. 1 do rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków dla znaków sygnałów drogowych…, przez wprowadzenie takiego samego zapisu w rozporządzeniu w sprawie (OBOWIĄZUJĄCYCH) znaków i sygnałów drogowych. Według naszego rozpoznania taka zmiana jest niemożliwa do wprowadzenia, ponieważ będzie ona niezgodna z przepisami międzynarodowymi. Była też wcześniej zakwestionowana w polskim orzecznictwie sądowym. Chodzi o to, że o ile możliwe jest wyłączenie pewnej grupy użytkowników z obowiązywania określonych znaków drogowych, to niedopuszczalne jest działanie odwrotne, czyli rozszerzenie obowiązujących znaków drogowy na inne grupy uczestników ruchu drogowego, których normalnie ten znak nie dotyczy. Podążając śladem myślenia autorów wymienionej wcześniej propozycji zmian zaproponowanych w stosunku do grupy znaków zakazu, które nie dotyczą uprawnionych osób niepełnosprawnych, równie dobrze można będzie rozszerzyć obwiązywanie znaku „zakaz ruchu rowerowego” jako obowiązujący również samochody. W związku z tym w zał. 1 do rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków dla znaków i sygnałów drogowych… należy w pkt. 3.1.2, „Zakres obowiązywania i sposób umieszczania znaków” należy w akapicie 11 usunąć tekst: „Jeżeli warunki lokalne uzasadniają ujęcie zakazem wynikającym z tych znaków również osoby niepełnosprawne o ograniczonej sprawności ruchowej, to pod znakiem należy umieścić tabliczkę z napisem: <Dotyczy także niepełnosprawnych>”.
3. W przesłanym projekcie nie ma informacji ogólnych na temat znaków ostrzegawczych.
Proponujemy zmianę tła znaków ostrzegawczych z żółtego na białe. Wówczas przyjęte rozwiązanie sprawi, że obecne znaki ostrzegawcze z tłem żółtym stosowane byłyby do oznakowania robót drogowych, oraz jako oznakowanie tymczasowe. Natomiast stałe pionowe znaki drogowe posiadałyby tło białe – wówczas znaki o żółtym tle posiadałyby pierwszeństwo stosowania przed znakami z tłem białym. – celem ujednolicenia oznakowania ze standardami w UE.
4. Wykluczyć stosowanie w oznakowaniu U15a i U2 koloru zielonego, którego praktycznie nie widać, wprowadzić czerwone strzały na fluorescencyjnym tle na czole oraz metr na bokach (U15a) czerwono – fluorescencyjne pasy U2.
5. Obligatoryjne stosować U15a w miejscach niebezpiecznych: głęboki rów, latarnie itp. W pozostałych stosować rozbieżne U3a,b w zależności od kategorii drogi.
6. Wykluczyć stosowanie U15b, zastosować U3 a,b na tle fluorescencyjnym rozbieżne o wym. na A-1200X1200; S-900X900; pozostałe 600X600.
7. Usunąć z projektów DOR typ 3 folii jako niezgodny z rozporządzeniem.
8. Na drogach ekspresowych dla kierunków głównych wprowadzić pismo 348 mm (zamiast 282 mm).
9. Należałoby określić wysokość umieszczania znaków na wysepkach, azylach, nad U05a tak aby znaki typu C9,C10 nie zasłaniały pola widzenia, np. „znak typu C9,C10 na wysepkach oraz nad znakiem U05a umieszcza się na wysokości np. 2,0 mb do dolnej krawędzi znaku. To by poprawiło widoczność przede wszystkim dla kierujących pojazdami osobowymi. Można by również zasugerować stosowanie tych znaków tylko w wielkościach: mini i małej.
10. Projekt w okrojonym zakresie opisuje również skrajnie poziomą, która nie jest do końca sprecyzowana w istniejącym rozporządzeniu. Nie ma w nim dokładnie opisanej maksymalnej skrajni.
11. Rozporządzenie, nie jest spójne w zakresie skrajni pionowej dla konstrukcji bramowych gdzie minimalna skrajnia pionowa to 5,0 m. - natomiast w rozporządzeniu o drogach publicznych „Rozdział 12 skrajnia drogi § 54.” nie jest to zapisane:
*nie ma tu żadnych informacji dotyczących znaków szczególnych (np. znaki o zagrożeniu ładunkiem niebezpiecznym, wytyczające skrajnie drogi, dopuszczalne wysokości pojazdów czy nacisku na daną oś a także bardzo ważne ograniczenia prędkości czy znak typu STOP ) – w rozumieniu znaków aktywnych. Wszystko ogranicza się jedynie do zwykłych znaków odblaskowych, zatem poza przekazywaną informacją, znaki takie nie odróżniają się od pozostałej reszty. Naszym zdaniem, same zmiany dotyczące umieszczania czy wielkości, są owszem ważne – ale najważniejsze byłoby zwrócenie uwagi na specyfikę oznaczanych miejsc, np.:
- to czy znak będzie miał średnicę 900 czy 1200 mm, nie wpłynie specjalnie na reakcję kierowcy, bo zarówno jeden jak i drugi może zignorować,
- jeśli w takiej samej sytuacji zastosuje się aktywne oznakowanie – wtedy na pewno kierowca zwróci na to większą uwagę i prędzej zareaguje, zawsze informacja interaktywna daje największą widoczność z daleka i to ma sens, poza tym w części warunków pogodowych jakie mamy w Polsce, zwykłe znaki są często niewidoczne i wtedy wielkość znaku nie odgrywa żadnej znaczącej roli.
- w tych warunkach powinien znaleźć się punkt, w którym winny być wyznaczone szczególne i niebezpieczne miejsca i do nich odnośniki jakiego typu oznakowanie aktywne powinno być przewidziane do stosowania, dzięki temu by nie było już obecnych miejsc, w których w jednym jest znaków tyle, iż nie można ich ogarnąć – i takich w których nie wiadome jest gdzie jesteśmy.
*Postuluje się jasne i konkretne sprecyzowanie: które miejsca na drodze uznawane są za specjalnie niebezpieczne i co minimalnie powinno się na nich znaleźć.
*Dodatkowo – również oprócz samych znaków, ważne by było, aby zwiększyć na naszych drogach interaktywność:
- dodatkowe doświetlenia przejść,
- dodatkowe oświetlone punkty, w których przebywają piesi,
- dodatkowe strefy ochronne np. z barierami ochronnymi podświetlanymi – i dla rowerzystów,
- dodatkowe aktywne punkty odblaskowe na wyspach, przejściach, zatoczkach czy skrzyżowaniach.
12. Oznakowanie na łukach (znaki U-3 i pochodne) – w zimie czy jesienią jest mało widoczne ze względu na ich niskie położenie nad poboczem i częste ich zabrudzenia, proponuje się więc rozważenie podwyższenia tego typu znaków np. 4-krotnie w pionie, wtedy zawsze jakaś część takiego znaku będzie widoczna w każdych warunkach, nawet z samochodu jadącego za ciężarówką.
Źródło: S-KLIR
