Za wprowadzenia stref ograniczonej emisji komunikacyjnej jako odrębnego instrumentu prawnego poprzez zmiany w obowiązujących przepisach opowiedział się w przyjętym stanowisku Konwent Marszałków Województw RP. Stanowisko jest efektem prac Konwentu podczas jego kwietniowego zgromadzenia na Podkarpaciu. Poniżej przytaczamy stanowisko Konwentu wraz z uzasadnieniem.

Stanowisko Konwent Marszałków Województw RP

Celem wprowadzenia stref ograniczonej emisji komunikacyjnej w obszarach z przekroczeniami standardów jakości powietrza jest dopuszczenie do ruchu pojazdów, które spełniają określone normy ekologiczne. Wymusi to sukcesywne przystosowywanie pojazdów do wymagań funkcjonujących w strefie ograniczonej emisji komunikacyjnej poprzez instalację filtrów cząstek stałych w samochodach z silnikiem Diesla. Wprowadzenie stref ograniczonej emisji komunikacyjnej będzie więc skutkowało obniżaniem emisji substancji zanieczyszczających powietrze poprzez przyspieszoną modernizację taboru pojazdów i pozwoli na osiągnięcie efektu ekologicznego jakie wymuszają na samorządach uchwalone programy ochrony powietrza.

Realizacja stanowiska wymaga podjęcia doraźnych inicjatyw ustawodawczych zmierzających do:

1. Wprowadzenia stref ograniczonej emisji komunikacyjnej jako aktu prawa miejscowego.

2. Wprowadzenia w ustawie Prawo o ruchu drogowym zapisu nadającego Straży Miejskiej możliwość nakładania kar grzywny w przypadku niezastosowania się do ograniczeń jakie niesie za sobą ustanowienie strefy ograniczonej emisji komunikacyjnej.

3. Ustanowienia przepisów karnych w przypadku nieprzestrzegania zasad ustalonych w strefie ograniczonej emisji komunikacyjnej.

4. Ustanowienia zasad oznakowania pojazdów odpowiednio do spełnianych przez pojazd norm w zakresie emisji zanieczyszczeń.

5. Wprowadzenia dotacji i innych środków wspierających dla działań mających na celu modernizację taboru.

Uzasadnienie

Polska jak i inne państwa członkowskie Unii Europejskiej są zobowiązane do tego, aby w przypadku przekroczenia limitów czystości powietrza opracować plany działania w celu poprawy jakości powietrza. Szczególny problem stanowi emisja pyłu zawieszonego PM 10, która związana jest w dużej mierze również ze spalaniem paliwa w silnikach Diesla oraz ze ścieraniem niektórych elementów pojazdów, np.  opon czy klocków hamulcowych.

W celu poprawy jakości powietrza samorządy poszczególnych województw miały obowiązek uchwalić programy ochrony powietrza dla stref z przekroczeniami, które jednak bez odpowiednich narzędzi wymuszających konkretne działania na jednostkach samorządowych, podmiotach gospodarczych jak również osobach fizycznych, będą jedynie martwym prawem miejscowym.

Problem z wysokim poziomem emisji z komunikacji w Polsce jest o tyle poważniejszy, że eksploatowanych jest bardzo dużo pojazdów wycofanych z Europy, co dodatkowo zwiększa udział emisji związanej z tego typu pojazdami. Jednocześnie wobec braku kontroli i ograniczeń w tym zakresie, po polskich drogach porusza się znacznie więcej niż w innych państwach europejskich pojazdów nie spełniających norm emisji cząstek stałych na poziomie Euro 4, Euro  3 ani nawet Euro 2.

W celu skutecznego wprowadzenia stref ograniczonej emisji komunikacyjnej, oprócz wymogów prawnych oraz określenia organu właściwego do uchwalenia strefy, należy szczególnie uwzględnić następujące czynniki: komunikację publiczną, wielkość strefy ograniczonej emisji komunikacyjnej, restrykcyjne stosowanie ograniczeń prędkości, kontrolę pojazdów, dotacje państwowe na modernizację i inne środki wspierające. Aby mechanizm ten był skuteczny i właściwie realizowany należy określić poprzez ustawy Sejmu RP  jednolite dla całego kraju wymogi w tym zakresie, nie podlegające dowolnej interpretacji. Wymogiem prawnym do wprowadzenia stref ograniczonej emisji komunikacyjnej są znaki oraz inne oznaczenia do identyfikacji strefy. Drugim ważnym wymogiem prawnym jest podział pojazdów na określone klasy emisji oraz określenie ogólnych zwolnień, które obowiązują we wszystkich strefach ograniczonej emisji komunikacyjnej.

Tweet