Poniżej tamy w dolnym biegu rzeki także wybudowano mosty o rekordowych rozpiętościach przęseł, tj. Sutong najdłuższy most podwieszony (rozpiętości 1088 m) i dwa mosty wiszące z pierwszej szóstki na świecie pod względem długości przęsła - Runyang Południowy (rozpiętości 1490 m) i Jiangyin Yangtze River (rozpiętości 1375 m). Ponieważ światło pod mostem musi być zapewnione w wysokości ponad 50 m, więc dojazdy do wszystkich mostów musiały to uwzględniać.

Na przykład w miejscowości Zhenjiang droga przekraczała rzekę Jangcy i znajdującą się na niej wyspę (fot. 9). Dlatego wybudowano dwa kolejne mosty łączące brzegi rzeki z wyspą, Runyang Południowy (most wiszący rozpiętości 1490 m) i Nan Cha (most podwieszony rozpiętości 406 m). Pod oboma mostami na nabrzeżach i na wyspie Chińczycy założyli ogród botaniczny. Ponieważ oba mosty muszą zapewniać dość wysokie światło nad rzeką, to zaprojektowano obustronne zjazdy na wyspę w kształcie ślimaków przedmostowych, dobrze wpisanych w krajobraz otaczającego terenu. Ponadto zgranie ukształtowania łącznic z zagospodarowaniem terenu pod mostem w tym przypadku było rzeczywiście bardzo efektowne i podkreślało dodatkowo walory krajobrazowe ogrodu botanicznego (fot. 10 – 17).

Fot. 9. Dwa mosty w Zhenjiang    

Również w przypadku węzłów autostradowych, wybudowanych w ostatnich latach w Chinach, przywiązuje się niezwykłą dbałość o zagospodarowanie terenu. W ciężkim i trudnym klimacie wraz z zagospodarowaniem terenu skarp niejednokrotnie zachodzi potrzeba zaprojektowania ich wzmocnienia. Chińczycy w tym względzie stosują swoje tradycyjne wzmocnienia, zastępujące nasze kożuchowe darniowanie.

Fot. 18. Wzmocnienie skarp i zagospodarowanie terenu w okolicy węzła autostradowego

Tereny zielone wzdłuż ciągów komunikacyjnych występują w Chinach niemalże wszędzie. A drogowcy dbają, żeby w okolicy ciągów komunikacyjnych i pod licznymi węzłami oraz drogami szybkiego ruchu i na estakadach były tereny zielone. I tak jest w rzeczywistości. Przy tym stosują oni zasadę, że wygodniej i efektywniej jest posadzić drzewo już rozrośnięte i zadbane niż sadzonkę, która nie wiadomo czy się przyjmie.

dr hab. inż. Alicja Sołowczuk
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny
Wydział Budownictwa i Architektury
Katedra Dróg, Mostów i Materiałów Budowlanych

Tweet