Artykuły

Czyszczenie kanalizacji

Czyszczenie całego systemu kanalizacyjnego (kolektor, przykanaliki, studzienki, kratki) może się odbywać 4 metodami: ręcznie, mechanicznie, hydrodynamicznie, specjalistycznym sprzętem (roboty kanalizacyjne). Dobór metody uzależniony jest od wielu czynników do których można zaliczyć: ilości sztuk lub długości czyszczonego elementu, przekrój czyszczonej instalacji oraz jej wymiary, stopień zamulenia, rodzaj zamulenia lub innych zanieczyszczeń i przeszkód (osady twarde, korzenie).

Metoda ręczna z racji swojej małej wydajności jest możliwa do zastosowania tylko przy małych zakresach doraźnych prac. Metoda ta w zakresie czyszczenia studzienek i kratek polega na ręcznym wybieraniu wybierakiem (tzw. kłapaczką) zanieczyszczenia przeważnie w stanie stałym (osady) i załadunku do wiader i samochodów. W zakresie czyszczenia kanalizacji i przykanalików metoda ręczna polega na przeciąganiu z przewodu do studzienki osadu za pomocą specjalnych korków lub pojemników (wiader) o zmiennej średnicy. W szczególności należy rozważyć zastosowanie tej metody w przypadku czyszczenia starszych, będących w bardzo złym stanie technicznym kanalizacji wykonanych np. z kamionki.

Fot. 15-18. Ręczne czyszczenie kratki ściekowej wybierakiem

Metoda mechaniczna polega na wprowadzeniu do kanalizacji łączonych ze sobą odcinków specjalnej spirali wyposażanej z przodu w różne końcówki, w zależności o typu i ilości zanieczyszczeń, które obracając się powodują zruszanie zanieczyszczenia i jego przesuwanie. W zależności od użytego rodzaju dyszy końcowej urządzenia metoda ta będzie miała za zadanie czyszczenie, wycinanie (korzenie), frezowanie (osady twardsze). Metoda ta ma zastosowanie do małych średnic (np. przykanaliki).

Fot. 19. Zestaw RAK do mechanicznego czyszczenia kanalizacji

Najbardziej popularna metoda czyszczenia – hydrodynamiczna, dla której źródłem pracy i napędu jest woda podawana pod ciśnieniem, podobnie jak i metoda mechaniczna, w zależności od użytego rodzaju dyszy końcowej urządzenia będzie spełniać różne zadania. Najlepsze efekty w stosowaniu tej metody uzyskuje się w przypadku rurociągów o ogólnie dobrym stanie technicznym.

Fot. 20-21. Samochód do hydrodynamicznego czyszczenia oraz popularne rodzaje dysz

Metoda specjalistyczna (robot kanalizacyjny) służy do robót, których nie da się wykonać metodami tradycyjnymi, a które w naszej kanalizacji są bardzo często spotykane: wycinka grubych korzeni, frezowanie zanieczyszczeń stałych (wylany beton), usuwanie przeszkód (przyłącz na ostro).

Fot. 23-25. Specjalistyczne roboty kanalizacyjne

Hydrodynamiczne czyszczenie kanalizacji

W XXI wieku powoli kończy się epoka słynnego WUKO. Zaczynają dominować samochody próżniowo–ssące, coraz częściej z ruchomą przegrodą i z tzw. „odzyskiem wody” (z ang. water recycling), z regulowaną mocą ciśnienia wody oraz możliwością odsysania osadu nawet w stanie suchym. System ten filtruje wysysane ścieki, a odzyskaną wodę wykorzystuje do dalszego płukania kanałów. Oszczędza się w ten sposób czas, bo system ten eliminuje konieczność częstych zrzutów nieczystości i napełniania zbiornika czystą wodą. Nie bez znaczenia jest też fakt znacznych oszczędności wody pitnej w porównaniu z czyszczeniem metodą tradycyjną. Rozwój techniki hydrodynamicznej oraz zwiększenie mocy i wydajności pomp pozwolił na czyszczenie coraz dłuższych odcinków kanalizacji.

Metoda hydrodynamiczna polega na czyszczeniu sieci kanalizacyjnej przy pomocy strumieni wody pod dużym ciśnieniem (ponad 100 bar). Dzięki silnym strumieniom wody skierowanym do tyłu, zanieczyszczenia są rozbijane i wypłukiwane za dyszą. Doskonale nadaje się do czyszczenia każdej kanalizacji. W zależności od typu osadów, rodzaju kanalizacji lub miejsca zatoru wykorzystuje się różne dysze czyszczące, np. ze strumieniami rotacyjnymi - rozbijające nawet stare, twarde osady.

Fot. 26 – 30. Hydrodynamiczne czyszczenie kanalizacji

Tomasz Pawłowski

Paweł Książek

UNIMARK Sp. z o.o.

Numeracja fot. jest kontynuacją z poprzedniej części.

Tweet