„Człowiek i Praca” to sala, która daje spojrzenie na drogownictwo przez pryzmat człowieka. Zostały tu zgromadzone pamiątki związane z ministrami, dyrektorami, wynalazcami oraz kierownikami i wykonawcami. Ich historię przekazują portrety, dokumenty, medale, puchary, sztandary, dyplomy, tablice. (fot. 28-41)

W muzeum nie brakuje też obrazów przedstawiających prace na drogach. (fot. 42-48) Dużo jest sztandarów organizacji drogowych czy związków zawodowych oraz dyplomy, wyróżnienia, odznaki, a nawet medale i puchary sportowe drogowców. (fot. 49-53)

Najstarsza część muzeum, zwana przez pracowników „panoramą”, prezentuje jak wyglądała budowa drogi makadamowej na przełomie XIX i XX wieku. Każdy kamień był układany ręcznie i przysypywany drobniejszymi elementami, dzięki czemu droga była stabilna i odprowadzała wodę, swojego największego wroga. W pomieszczeniu droga zakończona jest kocimi łbami, a następnie dochodzi do mostu. Nawierzchnia z kocich łbów pełniła funkcję wycieraczki, aby na moście nie osadzało się błoto i piasek, które sprawiały, że stawało się ślisko. (fot. 54-67, 71)

Na tej sali można zobaczyć pal mostowy okuty przez kowala, wbijany w dno rzeki za pomocą kafara. (fot. 68) A po jej lewej stronie upamiętniono centrum Szczucina sprzed lat. (fot. 69, 70, 72)

Tweet