Ad 2. Materiały
Lepiszcze asfaltowe dobrane jest odpowiednio do maksymalnej i minimalnej temperatury w ciągu roku w obszarze usytuowania odcinka. W niskich temperaturach nie powinno stawać się kruche, w temperaturach podniesionych nie może się upłynniać. Emulsja asfaltowa może być stosowana lecz nie jest rekomendowana dla geowłókniny jako lepiszcze. Przed rozłożeniem włókniny emulsja powinna całkowicie ulec rozpadowi, a woda całkowicie odparować, co wymaga określonego czasu, zależnego od typu zastosowanej emulsji i temperatury otoczenia. Jeżeli przewidziane jest zastosowanie emulsji do przyklejenia włókniny, należy starannie przeanalizować i wybrać rodzaj emulsji, ilość potrzebną do przyklejenia, czas rozpadu i odparowania wody oraz rodzaj grysów. Ilość lepiszcza do przyklejenia wynosi 139 g/m2.
Geowłóknina ma strukturę igłowaną, wydłużenie po nasyceniu mieści się w granicach 40-70%, temperatura topnienia 163°C. Powinna dobrze absorbować lepiszcze, dając trwałą i stabilną membranę chroniącą konstrukcję nawierzchni.
Jedna strona geowłókniny jest prasowana na gorąco (kalandrowana), druga pozostawiona puszystą i tą stroną jest układana na lepiszczu. Obowiązkiem producenta jest dostarczenie certyfikatu zgodności - jest to warunek zastosowania danego rodzaju geowłókniny. Piasek stosowany przejściowo do posypania powierzchni geowłókniny ma na celu ochronę jej przed uszkodzeniami powodowanymi ewentualnie, przez koła walca ogumionego dociskającego włókninę dla jej przyklejenia lub przez koła pojazdów budowlanych. Powinien być jednorodny, czysty, o uziarnieniu do 10 mm, zawartość frakcji <0.075 w granicach 0-5%.
Ad 3. Sprzęt
Skrapiarka poprzez dysze do spryskiwania powinna zapewniać równomierne rozprowadzenie lepiszcza klejącego, co jest warunkiem niezbędnym do prawidłowego nasycenia i przyklejenia geowłókniny do warstwy dolnej. Skrapiarka powinna być wyposażona w elektroniczne urządzenie do sterowania prędkością i ilością rozprowadzanego lepiszcza.
Urządzenie do rozkładania geowłókniny rozwija rolę materiału w sposób równomierny, bez fałd i zmarszczeń, belka napinająca zapewnia brak fałd i zmarszczeń, zestaw szczotek naciskając włókninę wyrównuje ją i wstępnie przykleja. W niższych temperaturach geowłóknina powinna być rozkładana natychmiast po skropieniu lepiszcza, aby uniknąć jego ostygnięcia.
Dystrybutor rozsypujący piasek powinien być wyposażony w mechanizm regulujący szybkość rozsypywania. Dystrybutor piasku może nie być potrzebny, jeżeli walec ogumiony przyklejający włókninę do podłoża posiada urządzenie zwilżające koła środkiem zmniejszającym adhezję gumy do asfaltu, na bazie węglowodorów.
Walce ogumione są typu jak do zagęszczania warstw mineralno-asfaltowych. Należy przewidzieć ich liczbę niezbędną do natychmiastowego przejazdu przez całą szerokość i długość rozłożonej geowłókniny.
Drobny sprzęt pomocniczy, np. do likwidacji ewentualnych fałd.
Ad 4. Temperatura otoczenia
Ze względu na szybkość chłodzenia asfaltu, a w przypadku stosowania emulsji także niezbędną szybkość jej rozpadu, temperatura otoczenia powinna mieścić się w granicach 20-40°C, a minimalna temperatura nawierzchni wynosi 25°C. Jeśli temperatura otoczenia przekracza 38°C można obserwować przedwczesne nasycenie włókniny asfaltem.
Ad 5. Przygotowanie powierzchni warstwy asfaltowej do skropienia i ułożenia geowłókniny
Remontowana nawierzchnia powinna być poddana szczegółowej ocenie występujących uszkodzeń strukturalnych powierzchniowych. Utrwalenie powierzchniowe nie zwiększa nośności konstrukcji, nie mniej może poprawić stan podbudowy i podłoża, ograniczając dostęp do nich wody opadowej.
Istniejące spękania powinny być wypełnione. I tak: spękania o szerokości 3.175 mm do 9.525 mm wypełniane są masą zalewową dla uniknięcia spływania do nich lepiszcza nasycającego włókninę. Spękania o szerokości większej wymagają wypełnienia np. asfaltową mieszanką profilującą, mieszanką slurry seal (zaprawą emulsyjną) lub standardową masą zalewową. Wypełnienie spękań powinno być w jednej płaszczyźnie z otaczającą nawierzchnią lub nieco poniżej, aby nie spowodować w tym miejscu jakichkolwiek imperfekcji utrwalenia powierzchniowego. Poza tym istniejąca powierzchnia powinna być sucha i dokładnie oczyszczona z luźnych okruchów, pyłu i innych zabrudzeń, aby umożliwić całkowite i jednorodne przyklejenie geowłókniny. Urządzenia towarzyszące jak studzienki, pokrywy powinny być przykryte na czas zabiegu, natomiast poziome znaki drogowe usunięte. Spadek podłużny i poprzeczny powierzchni jezdni ma umożliwić spływ wody opadowej.
Odcinek drogi na którym są przeprowadzane roboty powinien być oznakowany znakami ostrzegawczymi (np.luźne kruszywo) oraz ograniczającymi prędkość do 40 km/godz.
