Na terenie Warszawy podjęto się wprowadzenia zmian w istniejącym oznakowaniu pionowym przejazdów kolejowych, co powinno przyczynić się do lepszej identyfikacji miejsca niebezpiecznego. Dzięki temu wzrośnie zarówno poczucie bezpieczeństwa kierowcy, jego komfort prowadzenia pojazdu, jak i płynność ruchu.
Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych z drogami publicznymi i ich usytuowanie, przez przejazd rozumie się skrzyżowanie linii kolejowej z drogą publiczną w jednym poziomie. Przejazdy ze względu na sposób zabezpieczenia dzieli się na następujące kategorie:
1) kategoria A – przejazdy użytku publicznego z rogatkami,
2) kategoria B – przejazdy użytku publicznego z samoczynną sygnalizacją świetlną i z półrogatkami,
3) kategoria C – przejazdy użytku publicznego z samoczynną sygnalizacją świetlną lub uruchamianą przez pracowników kolei,
4) kategoria D – przejazdy użytku publicznego bez rogatek i półrogatek i bez samoczynnej sygnalizacji świetlnej.
Zastosowanie odpowiedniego oznakowania pionowego w zależności od kategorii przejazdu zostało uregulowane w rozporządzeniu w sprawie znaków i sygnałów drogowych, a także w rozporządzeniu w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach. Za organizację ruchu, w szczególności zadania techniczne polegające na umieszczaniu i utrzymaniu znaków drogowych, urządzeń sygnalizacji świetlnej, urządzeń sygnalizacji dźwiękowej oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu, odpowiada zarząd drogi. Nie dotyczy to umieszczania i utrzymania znaków drogowych pionowych B-32 „stój” z napisem „Rogatka uszkodzona” lub „Sygnalizacja uszkodzona”, G-2 „sieć pod napięciem”, G-3 „krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym jednotorowym”, G-4 „krzyż św. Andrzeja przed przejazdem kolejowym wielotorowym”, a także urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz urządzeń sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej umieszczanych na przejazdach kolejowych, które realizuje właściwa kolejowa jednostka organizacyjna.
Statystyka wypadków na przejazdach kolejowych (PDF)
Znaki drogowe są jednym z podstawowych środków regulujących zachowanie kierowcy w trakcie prowadzenia pojazdu. Ich zadaniem jest ostrzeżenie kierowcy o istniejących bądź potencjalnych zagrożeniach, które mogą wystąpić przed nim na drodze oraz optyczne prowadzenie i informowanie. Niezależnie od wymagań, jakie muszą spełniać wszelkie znaki powinny one mieć następujące specyficzne cechy:
a) przyciąganie uwagi kierowcy przez:
- wyróżnianie się znaku lub grupy znaków z tła w taki sposób, aby kierowca zauważył znak dostatecznie wcześnie, biorąc pod uwagę prędkość jazdy,
- kierowanie uwagi kierowcy na znak (znaki), który powinien być odczytany jako pierwszy,
b) czytelność:
- teoretyczna mierzona odległością, z której znak może być odczytany przy nieograniczonym czasie obserwacji,
- praktyczna, mierzona odległością, z której znak umieszczony w polu ostrego widzenia – może być odczytany przy czasie obserwacji rzędu 0,5 do 1,4 s,
c) rozpoznawalność rozumianą jako cechy znaku powodujące jednoznaczną identyfikacji jego znaczenia. [*]
- poprz.
- nast. »»